მარადისობა-ეს მხოლოდ დასაწყისია...
|
|
|
Sallome | თარიღი: კვირა, 2012-08-05, 6:23 PM | შეტყობინება # 197 |
76
Offline
| * * *
მეა ერთ-ერთ თავისუფალ სკამზე ჩამომჯდარიყო და ამხანაგს ელოდა. ცოტა დაბნეული ჩანდა, ვერ ხვდებოდა თაკოს მოულოდნელი ზარის მიზეზს...თუმცა, ამას რა მნიშვნელობა ჰქონდა, მთავარი ის იყო, რომ თუ რამე ცუდი ხდებოდა, მეას მისი დახმარება შესძლებოდა, გვერდში ამოდგომა, როგორც მეგობარს შეეფერებოდა. -მეა...- ფიქრებში წასული ,,ვიღაცის’’ ხმამ გამოაფხიზლა. და ის ვიღაც, ის ადამიანი გახლდათ, ვისი ხმის გაგონებაც მისთვის ყველაზე მოულოდნელი, მაგრამ სასურველი იყო, იმისდა მიუხედავად, რომ ამას არ აღიარებდა. მეა გაოცდა, თავდაპირველად გაიფიქრა კიდეც, ჰალუცინაციებიღა მაკლდაო, მაგრამ შემდეგ, როდესაც ,,ამ’’ ხმამ მისი სახელი კიდევ ერთხელ გაიმეორა და უფრო რეალური გახდა, ირწმუნა, რომ ,,ის’’ იქ იყო...მასთან ახლოს და გულისცემა ერთიორად გაუხშირდა.
გიორგი მის უკან იდგა, ნერვიულობდა მეას მოსალოდნელ რეაქციაზე...მაგრამ უკან დასახევი გზა მოჭრილი ჰქონდა, შესაძლებელი მხოლოდ წინ წასვლა გახლდათ, მიმართულად და უკანმოუხედავად. გიორგიმაც ეს გზა აირჩია...ბრძოლის გზა, რომლის საშუალებითაც დასახულ მიზნამდე მისვლა უფრო გაადვილდებოდა.
როდესაც მეა მისკენ შეტრიალდა და ადამიანის სილუეტში, რომელიც მის წინ ისახებოდა გიორგი ამოიცნო, შეკრთა, მიუხედავად იმისა, რომ რამოდენიმე წამის წინ, სწორედ მისი ხმა გაიგონა.
გიორგიმ, როდესაც მისი სახე დაინახა...მისი აწყლიანებული თვალები, ვეღარ მოითმინა, კიდევ უფრო მიუახლოვდა - მომენატრეო - ძლივსგასაგონად ჩაიბუტბუტა და მეას გადაეხვია.
ზუსტად არ მახსოვს, რამდენ ხანს იყვნენ ასე ჩახუტებულები, მაგრამ...მათი შეხვედრა ისეთი თბილი და სასიამოვნო იყო, რომ მისი სიტყვებით გადმოცემა არც ისე ადვილია...კიდევ კარგი, რომ მე ჩემი თვალით ვნახე. აჰა, სწორედაც, რომ...არ მოგესმათ, მე დავინახე...დავინახე მეას გაბადრული სახე და ამავდროულად მისი მდუღარე ცრემლებიც...ეს სიხარულის ცრემლები იყო...ბედნიერების... გიორგის სახეზეც იმავე გრძნობები ისახებოდა...ისიც გახარებული ჩანდა, სხვა თუ არაფერი მასთან შეხვედრის პირველი ეტაპი უკვე გადალახა, თუმცა წინ უფრო რთული ელოდა... ხო, რას ვამბობდი...მე იქ გახლდით-მეთქი. მე მათი სიყვარულის გამზიარებელი და თვითმხილველი ვიყავი...მათი ჭეშმარიტი გრძნობების მცველი...იქვე, მეც სკამზე ვიჯექი და შევცქროდი წყვილს, რომელთაც ერთი დანახვითაც კი შეატყობდით, რომ მათ შორის უხილავი ძაფები იყო გაბმული...ძაფები, რომლებიც შეიძლება ვინმეს არც ისე გამძლე მოჩვენებოდა, მაგრამ ეს ასე არ იყო...ძაფების ქსელი უკვე იმდენად მჭიდრო და ძლიერი გახლდათ, რომ მათი გადაჭრის ძალა ადამიანს აღარ შესწევდა...მგონი მეტისმეტი მომივიდა, არა? მე მაპატიეთ, იმდენად შევიჭერი როლში, მისგან თავის დაღწევა ცოტა მიჭირს კიდეც...ეს ხუმრობით, რა თქმა უნდა...აჯობებს გავაგრძელო...სად ვიყავი? თუმცა, არ შეწუხდე, ნუ მიპასუხებ, მშვენივრად მახსოვს სადაც გავწყვიტე. თავი კიდევ რომ არ შეგაწყინო მოვკეტავ და იქიდან განვაგრძობ, საიდანაც მეა გონს მოეგო და გიორგის მკლავებისგან თავის დახსნას შეეცადა...ჰაჰა, იმედი ხომ არ გადაგიწურე? არა, არა ცუდი არაფერი იფიქრო...ჯერჯერობით მაინც შემიძლია მოგცე იმის გარანტია, რომ ყველაფერი კარგად იქნება... ,,კარგად’’ სანამ ჩვენი გმირებისთვის ასე უკეთესი იქნება.
შეტყობინება შეასწორა Sallome - კვირა, 2012-08-05, 6:24 PM | |
|
|
|
Mari_Ami | თარიღი: კვირა, 2012-08-19, 4:58 PM | შეტყობინება # 199 |
436
Offline
| kaiiyo da saalome malee axali tavii (: ramdeni xania agar dagidia
შეტყობინება შეასწორა Mari_Ami - კვირა, 2012-08-19, 4:58 PM | |
|
|
რობ-დოდ | თარიღი: კვირა, 2012-08-19, 10:29 PM | შეტყობინება # 200 |
26
Offline
| | |
|
|
Mari_Ami | თარიღი: შაბათი, 2012-08-25, 7:11 PM | შეტყობინება # 201 |
436
Offline
| haa deb shemdeg tavs?? (:
| |
|
|
|
|
|
Mari_Ami | თარიღი: კვირა, 2012-08-26, 6:35 PM | შეტყობინება # 205 |
436
Offline
| Sallome, rasakvirvelia gelit sxva ra gzaa roca dzalian gainteresebs ^^
| |
|
|
Sallome | თარიღი: კვირა, 2012-08-26, 9:18 PM | შეტყობინება # 206 |
76
Offline
| | |
|
|
|
Sallome | თარიღი: ორშაბათი, 2012-08-27, 5:15 PM | შეტყობინება # 208 |
76
Offline
| | |
|
|
|
|