მარადისობა-ეს მხოლოდ დასაწყისია...
|
|
|
|
Sallome | თარიღი: შაბათი, 2012-06-09, 11:00 PM | შეტყობინება # 3 |
76
Offline
| პროლოგი ყველა ადამიანს აქვს ოცნება...ოცნება, რომლის განხორციელებისთვისაც ყველაფერს გააკეთებს,უკან არაფერზე დაიხევს... მაგრამ რა მოხდება მაშინ, როდესაც საქმე გვაქვს ისეთ ნატვრასთან რომლის რეალობად ქცევა მხოლოდ ჩვენზე არ არის დამოკიდებული...რა უნდა გავაკეთოთ იმისთვის, რომ ჩვენი სურვილი მხოლოდ ოცნება არ დარჩეს... ეს ერთი შეხედვით ბანალური კითხვა, ბევრ ჩვენგანს დააფიქრებს, ზოგიერთს კი-გააცინებს კიდეც... მაგრამ საქმე უფრო რთულადაა...რადგანაც ამ ნატვრამ შესაძლოა ჩვენი ცხოვრება მთლიანად შეცვალოს და თავდაყირა დააყენოს... მოდით, ერთად ვნახოთ, როგორ შეძლებენ ჩვენი ნაწარმოების გმირები სანუკვარი ოცნებების ასრულებას...და რა გზას გამოიყენებენ სრულყოფილი ბედნიერების მისაღწევად... თუმცა, არსებობს კი ამ ქვეყნად სრულყოფილი ბედნიერება? ნუთუ, წუთისოფელი მოგცემს იმის საშუალებას, რომ უკლებლივ მიაღწიო იმ ყველაფერს, რაც გულით გწადია? რა თქმა უნდა,- არა! ცხოვრება სწორედ მაშინ ,,დაგცინებს’’, როდესაც გგონია, რომ მისით სრულად დატკბობის საშალება გაქვს...რა საწყენია, არა...მაგრამ, რაც არ უნდა ცრემლები ვღვაროთ ცხოვრების სირთულესთან დაკავშრებით, მის დაუნდობლობაზე, მაინც ყოველთვის უნდა ვეცადოთ მასთან გამკლავებას და დაბრკოლებების გადალახვას...ეს არასდროს არის გვიან...და ხშირ შემთხვევაში დადებითი შედეგებიც მოჰყვება მას...
შეტყობინება შეასწორა Sallome - შაბათი, 2012-06-09, 11:02 PM | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Sallome | თარიღი: შაბათი, 2012-06-09, 11:33 PM | შეტყობინება # 13 |
76
Offline
| გაცნობა თებერვლის თოვლიანი ღამე იყო...მშვიდი, ნაცრისფერი და უემოციო...სწორედ ამინდის მაგვარი განწყობა ჰქონდა გოგონას, რომელიც ასევე უემოციოდ, თავისი ოთახის ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარიყო და წიგნს კითხულობდა...გოგონა 16 წლის იყო...საშუალო სიმაღლის, გამხდარი, მწვანეთვალება ანგელოზი...გარეგნულად დინჯი, მაგრამ გულით ბობოქარი... ადამიანი, რომელიც გრძნობებს ყოველთვის გულით ატარებდა და მის გამომჟღავნებას უფრთხოდა...ალბათ, ეს იმიტომ, რომ არ ჰყავდა ნამდვილი მეგობარი, მესაიდუმლე...ვისთანაც შეძლებდა გაეზიარებინა ტკივილი, სიხარული...მის სახეზე მუდამ ერთნაირი გრძნობა ისახებოდა...იშვიათად თუ გაიღიმებდა...არ იფიქროთ, რომ ერთი ,,გაუცინარი პრინცესა’’ იყო, ან ცხოვრებამ უდიდესი სატანჯველისთვის გაწირა...არა, უბრალოდ გულჩაკეტილი გახლდათ...არაკომუნიკაბელური და მუდამ მეორე ,,მე’’-სთან მოსაუბრე... კითხვა ძლიერ უყვარდა...წიგნის პერსონაჟები მის აზრის გამზიარებლებიც კი ხდებოდნენ ხოლმე...მხოლოდ მათთან პოულობდა საერთო ენას...ამიტომაც, ახლა, როდესაც მის გარშემო ყველას ეძინა, ის იჯდა და კითხულობდა...ასე ირთობდა თავს... მისი ერთ-ერთი სუსტი წერტილი ის იყო, რომ ბევრს ოცნებობდა...ხშირად კარგავდა რეალობის შეგრძნებას და უსასრულობაში იძირებოდა... ასეთი გახლდათ მეა, ერთი შეხედვით უბრალო, უინტერესო და მოსაბეზრებელი ადამიანი...არავინ იცოდა როგორი იყო სინამდვილეში...რა აწუხებდა, რა ტკიოდა... ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ მალე ყველაფერი შეიცვლებოდა...მისი ცხოვრება ძირ-ფესვიანად გარდაიქმნებოდა...ნეტავ, კარგის მომტანი იქნებოდა ეს მეასთვის? თუ, პირიქით?...
შეტყობინება შეასწორა Sallome - შაბათი, 2012-06-09, 11:35 PM | |
|
|
|
|