სახელწოდება :ბავშვური ბინდი ავტორი :ЭлисКаллен8051 ორიგინალი:http://twilightrussia.ru/forum/40-5640-1 გადათარგმნის უფლება:მიღებულია. მთარგმნელი:Karkusha=] ბეტა:elle____ დისკლეიმერი :ყველა უფლება ეკუთვნის სტეფანი მეიერს. რეიტინგი :PG-13 პეირინგი :ედვარდი/ბელა, როზალი/ემეტი, ელისი/ჯასპერი, ესმე/კარლაილი. ჟანრი:POV,რომანტიკა. სამარი:როდესაც შეგიყვარდება, იგრძნობ რომ ბედნიერი ხარ. და თუ არა? თუ არ შეგიძლია იყო შენს სიყვარულთან, იმიტომ რომ არ შეიძლება? თუ არ შეგიძლია მიანიშნო რომანტიულ ურთიერთიბებზე,რათა არ შეაშინო? რა მოხდება თუ ვამპირის შეყვარებული 5 წლის ბავშვი აღმოჩნდება?! სტატუსი :ორიგინალი-დასრულებულია. თარგმანი-პროცესშია. განთავსების უფლება: მარტო twifans.ucoz.com
ვაიმეეე, ბავშვებოო. რადენი ხანია აქ აღარაფერი დამიწერია ბოდიშით რააა არა და სულ ვკითხულობ ხოლმე და კომენტარებს ვერარ ვწერ. ძაალიან მომწონს ეს ფიკი. თქვენს ნათარგმნზე აღარაფერს ვამბობ. ძალიან კარგათ თარგმნით გოგოებოო
ნელ-ნელა ჩემამდე ამ სიტყვების აზრმა მოაღწია... - მე მომბეზრდა ჩემი ფიქრების და გრძნობების დამალვა, ბელა...... - ედვარდ... მას არ შეეძლო ჩემი შეყვარება ! მას არ შეეძლო !! მაგრამ მას ვუყვარდი... რატომ მე ?! მე ხელი ავწიე და ხელისგული მის მარმარილოსავით სახეს მივადე.. სიცივე..... სასიამოვნოა. - ბელა, როზალი მომკლავს.. – ჩაილაპარაკა ედვარდმა, როდესაც მე შევეცადე მის ტუჩებს საკოცნელად მივწვდომოდი. - როზალი ?! შენ.... შენ მე გახსოვარ ?! - მე მაშინვე გიცანი, როდესაც დაგინახე.. – გამიღიმა მან. თავში მისი ნათქვამი გავიაზრე. მან ყველაფერი იცოდა.... მან იცოდა.... - არა !! – ვიყვირე მე – რატომ ?! - რა ? – დაიბნა ის . - რატომ არ წამომიყვანე აქედან ?! რატომ არ წამომიყვანე მანამდე სანამ ყველაფერი ჯერ ასე ცუდად არ იყო ?! – თითქოს ეს ჩემმა სულმა იყვირა.. -მაპატიე... - შენ... შენ იცი მე რა გადავიტანე ?! – სახეში შევყვირე. ედვარდს სახე ტკივილისგან დაემანჭა... - შენ რომ ჩემთან ყოფილიყავი ეს ხომ არ მოხდებოდა ! მე წასასვლელი არსად მქონდა, გესმის ?! მე მარტო ვიყავი, აროს შეეძლო ჩემთვის ყველაფერი გაეკეთებინა, რასაც ისურვებდა.... – წამოდგომას შევეცადე მაგრამ უცბად თვალებში დამიბნელდა. მე ძალიან დავიღალე. ძალიან ვიყავი დაღლილი იმისათვის, რომ მეყვირა, მებრძოლა, რომ სიტუაცია გამერჩია.. უცბად მან ხელში ამიყვანა და სადღაცას გაემართა... მე ძალიან დაღლილი ვიყავი, რომ შემშინებოდა., რომ უბრალოდ თვალები გამეხილა... არ წახვიდე... მარტო არ დამტოვო... მე ცოტა ხანი გონზე მოვედი . მახსოვდა რომ ეს დიდხანს გრძელდებოდა .. მე ვიღვიძებდი, წყალს ვსვამდი, შემდეგ ისევ ვიძინებდი. როდესაც გამეღვიძა ედვარდის ხმა გავიგე : ჩვენ ვოლტურიდან და საერთოდ იტალიიდან წამოვსულვართ. შემდეგ ჩამეძინა და როდესაც გამეღვიძა უკვე სასტუმროში ვიყავით. ედვარდი სანადიროდ არ მიდიოდა, რათა მარტო არ დავეტოვებინე. მივხვდი, რომ ძალები დღითიდღე მემატებოდა... ერთხელაც გავიღვიძე და ხელისგულებით წამოდგომა ვცადე. ედვარდი ფანჯარასთან იდგა. მთვარის შუქზე მისი სილუეტი ულამაზეს ქანდაკებას მაგონებდა. ის შემოტრიალდა და როდესაც დამინახა, ჩემსკენ წამოვიდა. - ბელა დაწექი, დასვენება გჭირდება.. - ედვარდ რა მოხდა ? თავი მისკდება.... – ჩავიჩურჩულე.. - შენ გონება დაკარგე... - ეგ მახსოვს, შემდეგ რა მოხდა ? ედვარდმა ჩემს ტუჩებთან წყლის ჭიქა მოიტანა... ყელი გამომშრალი მქონდა, თითქოს მთელი ღამე ვახველებდი.. ამიტომ წყლის სმა დავიწყე.. ის კი ლაპარაკობდა : - მე იტალიიდან წამოგიყვანე. ახლა მონაკოში, სასტუმროში ვიმყოფებით.. დემეტრის დავურეკე და ყველაფერი მოვუყევი. მან მითხრა რომ მშვიდად წავსულიყავით, რათა თვითონ წინააღმდეგი არ იყო.. – დემეტრის ხსენებაზე ჩაიღიმა. - ედვარდ, მშია... - უი, ბოდიში, დამავიწყდა... აბა რა გინდა ? - სპაგეტი და სოკოს რავიოლი – წამოვიყვირე მე... - ნამდვილი იტალიელი ხარ ! – ჩაიცინა ედვარდმა. - ჰეი, მე ხომ იტალიაში გავიზარდე. კაიუსი კი ყოველთვის პატრიოტი იყო.. გამახსენდა , როდესაც 7 წლის ვიყავი აროს ტრონზე დამაყენეს და “იტალია, ჩემი სიყვარული” მამღერეს. - მალე ვიქნები ! – თქვა ედვარდმა და გაქრა. მოვიწყინე მაგრამ საწოლიდან არ ავმდგარვარ.. ედვარდმა მითხრა რომ საწოლიდან არ ავმდგარიყავი , ანუ ასეა საჭირო. მან უკეთ იცის. ტელევიზორში ძალიან არასაინტერესო გადაცემა გადიოდა. როდესაც ედვარდი დაბრუნდა დამაძალა ყველაფერი მეჭამა რაც მოიტანა. უკვე ვინანე რომ სპაგეტი და რავიოლი ვთხოვე. მე მივეჩვიე , რომ ვოლტურაში ეს საჭმელი პატარა ულუფებით მოჰქონდათ, ამიტომ ედვარდის კვებას ძლივს შევეგუე. რამოდენიმე დღე გავიდა. მე ძალებს ვიკრებდი, ნელ-ნელა უკვე ძალა მემატებოდა. ედვარდმა გადაწყვიტა, რომ ცოტა ხანი სასტუმროში დავრჩებოდით, სანამ სახლს იპოვიდა. ჩვენ გადავწყვიტეთ თაფლობის თვის მსგავსი რამ გაგვეკეთებინა. მხოლოდ დედა როზალიმ გაგვაფრთხილა, რომ თუ თაფლობის თვიდან ადამიანი არ დავბრუნდებოდი, ედვარდს ხელებს მოაწყვიტავდა. ყვირილი და წივილი თუ რატომ არ წამომიყვანა ედვარდმა თავის დროზე ვოლტერადან, აღარ მინდოდა გამერკვია და ძალების დახარჯვისაც მეშინოდა. თან რომანტიული წამების გაფუჭება ხომ უბრალოდ დანაშაული იქნებოდა. ედვარდი ურთერთობაზე უარს მეუბნებოდა. ჩვენ არ ვკოცნიდით და მხოლოდ ვეხვეოდით, ისიც უკანასკნელ შემთხვევაში. როდესაც პრეტენზია მიჩნდებოდა, მეუბნებოდა “ ნუ, მაპატიე , შენ ხომ ქმარი გყავს” დიდ დროს ტელეფონთან ვატარებდი . მე ველაპარაკებოდი კალენებს და ფელიქსს. ჯასპერმა მითხრა, რომ როზალიმ კინაღამ არო ნაკუწებად დაშალა და მისი შეჩერება ძლივს მოახერხეს. აროს ავტორიტეტი უკვე 0-ზე იყო .. კაიუსს და მარკუსს წარმოდგენაც არ ჰქონდათ რომ აროს ასეთი რამის გაკეთება შეეძლო. უკვე ძმებიც აშაყირებდნენ მას, მაგალითად : - არო ხართ ? არო შენ ნამდვილი ღორი ხარ. - ვინ ლაპარაკობს ?! - უკვე ყველა ლაპარაკობს .. ან : - მარკუს, შენ დამალე ჩემი მანტია ? ახლავე მომეცი ! - თუ არ მოგცემ რა, გამაუპატიურებ ? მოკლედ ძმებს შორის დიდი განხეთქილება მოხდა. დედაჩემმა ჩემი მეგობრები გაიცნო- ალეკი და ჯეინი. დემეტრიმ დედაჩემი დიდი სიყვარულით და იმით, რომ ის მზად იყო ჩემი მეუღლე გამხდარიყო, რათა აროსგან დავეცვი. ფელიქსი დედას მაშინვე მოეწონა – ის ხომ ძალიან გავდა მამაჩემს.. მართალია ემეტი ფელიქსს სიმაღლეში და ჭკუაში ჩამორჩებოდა. აღმოჩნდა, რომ ედვარდს ფელიქსისთვის მაშინვე არ უთქვამს , რომ ყველაფერი კარგადაა.. პარაზიტი.. დილით ჩემი გაქრობიდან დემეტრი კალენებთან ცრემლიანი თვალებით მისულა და ყვიროდა რომ მე და ედვარდი გაგვიტაცეს. როდესაც ყველაფერი კალანებს გადააბრალეს, ედვარდმა დაურეკა და უთხრა დემეტრის, რომ მე მეძინა და ყველაფერი კარგად იყო . საბედნიეროდ მან დაიჯერა. ელისი ყოველ წამს ტელეფონზე რეკავდა და ქორწილზე გველაპარაკებოდა. თუ ვინმე უარს ეტყოდა, გაგვაფრთხილა , დაგანახებთ გამწარებულ ელფსო. უცნაურია, ის და ჯასპერი ხომ წინა თვეში დაქორწინდნენ.... ერთხელ მე და ედვარდი პარკში გასასეირნებლად წავედით. ჩვენ ვსეირნობდით , როდესაც უკვე მზე ჩავიდოდა ხოლმე.. როდესაც ნომერში დავბუნდით, აღმოვაჩინე რომ ჩემს საწოლზე უამრავი საჩუქარი ეყარა. - ბელა, ის იმდენი დაბადების დღის საჩუქარია, რამდენიც მე გამოვტოვე. – ამიხსნა ედვარდმა. - მაგრამ აქ 20 საჩუქარია ! – შევყვირე მე , როდესაც საჩუქრები გადავითვალე – მე ვოლტერებთან თხუთმეტი წელი ვიყავი და თუნდაც ვამპირული წლებიც მივამატოთ, 20 არანაირად გამოდის... - არა, არასწორად გადაითვალე. მე არა წლები ვთქვი, არამედ დაბადების დღეები. - დაბადების დღეებზე ? – გულში სითბო ჩამეღვარა.. ძნელი იყო ასეთი საქციელის შემდეგ ხმის ამოღება.. - 5 წელი შენ შენებთან ცხოვრობდი ,რამოდენიმე ხანი ჩვენთან , 15 წელი კი ვოლტერებთან. – ტუჩებით მან ჩემს ყელთან მოაღწია... აშკარად ეს ჩემთვის ზედმეტი დოზა იყო. არასოდეს მიმიღია ამდენი საჩუქარი ერთად – ეს შოკი იყო , შემდეგ კი ედვარდის ტუჩებმა თავბრუ დამახვია და გული წამივიდა...
(დემეტრი) - ჩელსი ? ის ზურგით იდგა ჩემგან მისი ერთ-ერთი გრძელი კაბით. დღეს კაბა მუქი ლურჯი იყო. ჩელსი როგორც მიღებაზე , ყოველთვის ასე იცვამდა. ის თავისუფალ სტილს არ აღიარებდა. ზოგჯერ ჯეინიც ჩაიცმევდა ხოლმე ჯინსებს. მაგრამ მე ყოველთვის მომწონდა მისი ჩაცმულობა... ის თითქოს ულამაზესი ნახატიდან გადმოსული მშვენიერი პრინცესა იყო.. ის აშკარად ნაღვლიანი იყო. - ჩელსი, რა მოხდა ?
- დემეტრი ? – ის შემოტრიალდა და უზადო კბილებით გამიღიმა. მე ვხედავდი მისი მუქი ფერის თვალებს, შავ შეუდარებელ თმებს – ის ქალღმერთს ჰგავდა... მაგრამ ის ჩემი არ იყო.. ის არავისი იყო.. - დემეტრი, ჯობია წახვიდე... მე კარგ კომპანიას ვერ გაგიწევ.. – თქვა მან და ისევ ზურგით შეტრიალდა. - და ჩემთვის შენზე უკეთესი ვინუნდა იყოს ?! – მე მას გავუღიმე და თავი ჩავღუნე. - მე ?! საუკეთესო შენთვის ?! ნუ მატყუებ. მე ვიცი რომ შენ მასთან... იზაბელასთან ხარ საუკეთესოდ.. ის ხომ ადამიანია ! მისთვის ყველაფერი მიუწვდომელია ! - შენ ეჭვიანობ ? მე მეგონა ჩელსი თავს ხელში აიყვანდა და ყველაფერს უარყოფდა, მაგრამ გასაოცარი მოხდა.. მან თვალი- თვალში გამიყარა და საოცარი ღიმილით ჩაილაპარაკა: - იცი... ცოტა.. ეს ისეთი უცნაურია... ასე არ უნდა იყოს ხომ ? - კი , ეს ასე არ უნდა იყოს – თვალებში ჩახედე – მაგრამ ეს მაინც ხდება.. იცი რატომ ? - რატომ ? - მე ეს სიგიჟემდე მომწონს. ჩვენ ისე ახლოს ვიდექით ერთმანეთთან, რომ მის სუნს ვგრძნობდი. მას ყოველთვის გასაოცარი სუნი ასდიოდა, თითქოს ვარდის.... მას ასეთი სუნი ჰქონდა ჩვენი პირველი და უკანასკნელი შეხვედრისას.. ჩემს ოთახში მისი სუნი ყოველთვის ტრიალებდა, საწოლზე, ჩემზე... მისი სუნი ჩვენს სიყვარულს მახსენებდა... ღმერთო, 300 წელი გავიდა.... - შენ ის გიყვარს ? – ჩელსის წკრიალა ხმამ გამომაფხიზლა. - ვინ ? - იზაბელა.. – ცუდად ჩაილაპარაკა მისი სახელი. - მას სხვა უყვარს ... - და შენ ? – მწველი თვალები შემომანათა. - მე შენ მიყვარხარ.. უცებ სახეზე მისი ცივი ხელები ვიგრძენი და ტუჩებზე დავეწაფე..
ai bavshvebo axali tavi =)) exla skola ro dagvewyo da tan imden ragacaze davdovar calke rom damagviandeba xolme =((( dges main gamovdzveri , moaswari da davdee
zaan magaro tavi iyo... martalac rom zaanmomewona da natargmnis mshvenieri iyo...yvelaferi ra karagd aewyo; la la la
Quote
- არო ხართ ? არო შენ ნამდვილი ღორი ხარ. - ვინ ლაპარაკობს ?! - უკვე ყველა ლაპარაკობს .. ან : - მარკუს, შენ დამალე ჩემი მანტია ? ახლავე მომეცი ! - თუ არ მოგცემ რა, გამაუპატიურებ ?
ai amaze ramdeni vicine...gansakutrebit markusze ra sayvarlebi arian
yoveltvis gvian shemovdivar, magram arasdros mezareba am fikis kitxvaa
xo es dzalian kargia :)) gvixaria,rom am fiks amdeni mkitxveli gamouchnda!))) ra tmqa unda es chveni dawerili araa,,magram iseti shegrdzneba gvaqvs titqosda chvens mivighet monawileoba mis sheqmnashi da sazogadoebamde mitanashi :))) didi madloba :)
♥Am I in love with you? ☐ True ☐ False ☑ It`s Complicated♥
ბოდიშით რააა 
:D 
