|
მარტოობა
|
|
|
| Swan | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-02-02, 6:19 PM | შეტყობინება # 47 |
 48
 Offline | T-MOMSEN,
vecdebi !! exla davwer kide da!! mixaria , rom mogwons!! <3 kocna arc me ar mqonda gatvaliswinebuli
| |
|
|
|
| Swan | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-02-02, 8:51 PM | შეტყობინება # 49 | |
48
Offline
| axal tavs vdeeb!!
| |
|
|
| Swan | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-02-02, 8:52 PM | შეტყობინება # 50 | |
48
Offline
| მგზავრობა ცოტა ხანს მომიწია , მალევე მივადექი მარის სახლს , 1 სართულზე ავედი და კარზე ფრთხილად დავაზარე , კარი თვითონ მარიმ გამიღო
_ სოფიიიი სოფიიი !! რა კარგია , რომ მოხვედი - ღრმად ჩამიკრა გულში , მიუხედავად იმისა , რომ რამოდენიმე დღე არ მყავდა ნანახი მაინც ძალიან მომნატრებოდა
_დეე , ნახე ვინ მოვიდა - შემოსასვლელში რუსუდანმა გამოყო თავი
_შვილო , როგორ მომენატრე , სად დაიკარგე ამდენი ხანი - წინ წამოიწია და მაგრად ჩამკოცნა
_ წამოდიი ჩემს ოთახში და მომიყევი გამოფენის ამბები - ხელი ჩამკიდა და მარცხნივ წამათრია
_ მოკლედ მიდი მიდი მითხარი გამოფენამ როგორ ჩაიარა
_ძალიან კარგად , მარი , მაკლდი , ყველას მოეწონა ჩემი ნახატები , ერთმა კაცმა ყიდვაც კი მთხოვა , მაგრამ არ გავყიდე კიდევ რავიცი უამრავი უსიამოვნო რამ!!
_ რაა?? - თვალები გადმოკარკლა მარიმ
_ არა ისეთი არაფერი !! უბრალოდ ჩვეულებრივი ამბავია რა!! ახალი თავხედი მეზობელი
_ ჰმმმმ , აბა მომიყევი მომიყევი
მარის ყველაფერი დაწვრილებით ჩავუკაკლე , მისი ერთერთი საუკეთესო თვისება ის იყო , რომ არასოდეს მაწყვეტინებდა საუბარს , ბოლომდე მშვიდად მაცალა , ხანდახან თუ წამოიყვირებდა ხოლმე რამეს აღფრთოვანების ნიშნად
_ ეგ შენი ე.წ ვაჟბატონი აუცილებლად უნდა გამაცნო
_ მეტი რა გინდა ერთი ?!
_ მეტი ბევრი რამე , მაგრამ ჯერ ჯერობით ეს!!
_ არა მეთქი , არ არსებობს , სულელი ქალივით არ დავიწყებ თვალების ჟუჟუნს !!
_ სულელი ქალი არ ხარ , უბრალოდ სულელი მეგობრის კაპრიზებს ასრულებ !!
_ ოოოო ?!!!
_ დამპირდი !!
_ კარგი კარგი !! ხვალ ამომიარე , მე ისეთი ბედი მაქ ისევ გზაში შემეფეთება
მხიარულად წაიღიღინა
ამასობაში ქალბატონმა რუსუდანმა ყავა შემოგვიტანა , ჩვენც ცოტა ისევ წავიჭორავეთ , შებინდებისას წამოსვლა განვიზრახე და მოვიმიზეზე, რომ დილით სამხატვროში ვიყავი წასასვლელი ..
სახლში დაღლილი მივედი ყველანაირი მოსიარულე უსიამოვნებების გარეშე , დაღლილი საწოლზე მივეგდე და დილით ტანსაცმლიანს გამეღვიძა , აღმოჩნდა , რომ დილის 7 საათი იყო , მე კი 9 ზე უკვე აკადემიაში უნდა ვყოფილიყავი , არსად არ მეჩქარებოდა , მისაღებში გამოვედი და ტელევიზორი ჩავრთე .. ნახევარი საათის განმავლობაში მხოლოდ იმას ვუყურებდი , როგორ ენაცვლებოდა ერთმანეთს კადრები, შემდეგ აბაზანაში შევედი და წყალი გადავივლე , ლამის თვალდახუჭულმა ავარჩიე ტანსაცმელი და გასასვლელად გავემზადე
სამხატვრო აკადემიაში მისულმა პირდაპირ ლექტორს მივაკითხე , მაგრამ აუდიტორიაში არ დამხვდა , კიბეებზე ჩავედი და ისევ ქუჩაში გავედი , მაგრამ ნეტა არ გავსულიყავი ,ამ ვაჟბატონს აქ რაღა უნდოდა , ნუთუ კუდში დამდევდა , ტოიოტას მარკის ჯიპიდან გადმოვიდა წრე შემოარტყა და ვიღაცას კარი გაუღო ეს ვიღაც კი , ის ადამიანი იყო ვისაც ყველაზე მეტად ვძულდი , ვძულდი კი არა შურდა ჩემი , ლიზა ბაქრაძე .. მაშინაც გამოფენაზე , შურით აღსავსე თვალებით მიყურებდა , როგორც კი დამინახა მაშინვე ჩემსკენ გამოექანა , თან ისეთი გაბრწყინებული მზერით თითქოს მისი ახლო მეგობარი ვიყავი
_ სოფიიი , როგორ ხარ? - ძალიან ბედნიერი ჩანდა
_ კარგად ლიზა .. მადლობა , შენ ?
_ მეც ძალიან კარგად , უი სულ დამავიწყდა გაიცანი - და ხელით გიორგიზე მიმანიშნა , ისიც მოგვიახლოვდა და თვალი ჩამიკრა , მეგონა მიწა გამისკდებოდა იმდენად შემრცხვა იმ მომენტში
_ჩვენ უკვე ვიცნობთ ერთმანეთს - უთხრა გიორგიმ და ყურზე ნაზად აკოცა , მეგონა ავფეთქდებოდი , სიბრაზემ მთელს ტანში დამიარა , მაგრამ თავი დავიწყნარე და იმ ირონიით მივუგე , რომლითაც გიორგი თავად მელაპარაკებოდა
_ გიპოვიათ ერთნაირებს ერთმანეთი - ჩავისისინე და ზურგი შევაქციე, სამხატვროში შევბრუნდი , ლამის იყო შუაზე გავხლეჩილიყავი , არც კი ვიცოდი რა უნდა დამერქვა ამ გრძნობისთვის მაგრამ ვიცოდი , რომ ასეთი რამ არასდროს განმეცადა!
ბატონი ალექსანდრეს ძებნა დავიწყე , ბოლოს სააქტო დარბაზში მივაგენი
_ ბატონო ალექსანდრე , როგორ ბრძანდებით
_ მადლობა სოფი , მიხარია , რომ მოხვედი , მაგრამ დღეს ლექციები არ ჩატარდება
_ რატომ ?
_ თავს შეუძლოდ ვგრძნობ შვილო
_ ექიმთან აუცილებლად მიბრძანდით
_ უკვე ვიყავი სერიოზული არაფერია , პატარა ოპერაცია დამჭირდება - სახე დამემანჭა, უცებ იმაზე დავფიქრდი , ბატონ ალექსანდრეს რამე , რომ მოსვლოდა მე რა დამემართებოდა .. _ არ იდარდო შვილო , სულ მცირე ოპერაციაა - მხარზე ხელი დამადო , თანაგრძნობის ნიშნად
_ იმედია ყველაფერი კარგად ჩაივლის - რაც შეიძლება თბილად ვუპასუხე ვიგრძენი , რომ იმ მომენტში მხოლოდ გამხნევება ჭირდებოდა
_ იმედია - დადარდიანებულმა ჩაილაპარაკა - ახლა კი წადი სახლში , ტყუილად ხომ არ იყურყუტებ აქ
_ კარგით ! - გადავკოცნე , და კიბეებზე ჩამოვედი
კარებში გასულს იქვე კედელთან მიყუდებული გიორგი და ლიზა დავინახე , რომლებიც უხამსად კოცნაობდნენ შუა ქუჩაში , თითქოს დენმა დამარტყა , მინდოდა მივვარდნოდი და ორივე დამეხრჩო !! იმდენად გაბრაზებული ვიყავი თავს ვეღარ ვთოკავდი , სწრაფი ნაბიჯით გავუარე გვერდზე , ვიგრძენი როგორ გამომაყოლა თვალი გიორგიმ , მაგრამ არ შემიმჩნევია ისე მივუახლოვდი მანქანას
| |
|
|
|
|
| RoB-dOd | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-02-02, 9:18 PM | შეტყობინება # 53 |
572
Offline
| უიიი ახალი თავი დაგიდია სიხარულო :-* წავიკითხო ეხლა ^
I Hate This FuCkinG Life <3
| |
|
|
|
|
| RoB-dOd | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-02-02, 11:37 PM | შეტყობინება # 56 | |
572
Offline
| ამ საიტზე 2 ინტრიგანთა რიგს ერთი შეემატა... ფუ ლიზი ფუ გიო რანაირადდ ოხხოხხ რაა ;ხხ ! (
I Hate This FuCkinG Life <3
| |
|
|
|
| RoB-dOd | თარიღი: პარასკევი, 2012-02-03, 1:37 PM | შეტყობინება # 58 | |
572
Offline
| Swan, გვეკითხები გოგო?! არა ეს ნახე რა... მიდი მალე დადდეე !
I Hate This FuCkinG Life <3
| |
|
|
|
| Swan | თარიღი: პარასკევი, 2012-02-03, 1:43 PM | შეტყობინება # 60 | |
48
Offline
| სახლში ლამის გაცეცხლებული მივვარდი , სკამზე ჩამოვჯექი და რამოდენიმე წუთით ასე გაშეშებული ვიჯექი ,ვცდილობდი გონება მომეკრიბა და გამეგო რას ვგრძნობდი , მაგრამ ვერაფრით გამერკვია , მომბეზრდა ამდენი ფიქრი იმ ბიჭზე ამიტომ წამოვდექი და გარეთ გასვლა დავაპირე , მაგრამ არც კი ვიცოდი სად წავსულიყავი , მინდოდა უსასრულოდ მევლო , ისე , რომ ხელი არავის არ შეეშალა , მაგრამ ასეთი ადგილი არ ვიცოდი , გადავწყვიტე ჩემი სახლის ყველაზე წყნარ ოთახში შევსულიყავი და ის მეკეთებინა რაც ყველაზე მეტად მიყვარდა ,სახელოსნოში შევედი , იმ ოთახში , რომელსაც ყველაზე პატარა ადგილი ეკავა ჩემს ბინაში , 10 წუთში ყველაფერი გავამზადე , ტილო სახატავად უკვე მზად იყო , უამრავი ფერის საღებავი მოვიმარაგე და ხატვა დავიწყე
თითქოს სადღაც შორს მივიწევდი , ეს პროცესი ისე მსიამოვნებდა , როგორც არაფერი ,ვხატავდი და არც კი ვიცოდი რას , თითქოს გაშლილ ველზე ვიყავი და სიო ნაზად მეჩურჩულებოდა , თითქოს მზე ისე დამყურებდა , როგორც მშობელი დედა , მე კი არ ვხატავდი , არამედ მზე , მთვარე , ვარსკვლავები მახატინებდნენ , ჩემს წარმოსახვაში დაბნელდა და მთვარე ამოცურდა , კრიალა ცაზე მხოლოდ ის ჩანდა და მეტი არაფერი , მზურნველი მშობელივით მეფერებოდა და მეც ვხატავდი უსასრულოდ ვხატავდი არც კი ვიცოდი რას , მაგრამ მთავარი ის იყო , რომ ვხატავდი
ბოლოს გამოვედი წარმოსახვიდან და ნახატს შევხედე , ის სურათი დამეხატა რასაც ზუსტად წარმოვიდგენდი , კრიალა შავ ცაზე ამოსვეტილი მთვარე , რომელსაც საოცრად სათნო „სახე“ ჰქონდა , ნახატით კმაყოფილი დავრჩი , მთავარი ის იყო , რომ ემოციებისგან სრულიად დავიცალე , მთლიანად გათხუპნული ვიყავი საღებავებით , ამიტომ შხაპი მივიღე , შებიდნებულიყო , მაგრამ მარტო ვერ ვახერხებდი კოცნენტრირებას ვერ ვხვდებოდი რაზე მეფიქრა , უცებ კარზე ზარი გაისმა , იქით გავეშურე და კარი გავაღე , ჩემდა გასაოცრად კარებში ლიზა იდგა და ჩაბნელებული თვალებით მიყურებდა , როგორც კი გავაღე , მაშინვე სახლში შემოიჭრა
_ როგორ ბედავ! - დავუყვირე , მაგრამ ყურადღება არ მოუქცევია ისე განაგრძო
_ გიორგიმ მომიყვა , მომიყვა როგორი კახპაც ხარ ! და რაც გინდა მისგან , მისმინე! არ კი გაბედო მიკარება გესმის? არც კი გაბედო ! იცოდე მე გააგფრთხილე .. არაფერზე დავიხევ უკან !!
_ ეგ შენი გიორგი ერთი პატივმოყვარე იდიოტია , ზუსტად , რომ შენ შეგეფერება ამიტომ შენთვის დამითმია , ახლა კი გაეთრიე აქედან და მეორედ ასე გაუფრთხილებლად შემოსვლა არ გაბედო . ხელით კარისკენ ვანიშნე , გასვლისას კიდევ ერთხელ შემომხედა და დარწმუნებით ჩაილაპარაკა - მე გაგაფრთხილე!
კარი გამოვუღე და ლიზაც გაბრძანდა , ვერც კი წარმოვიდგენდი , რომ ის ასე მოიქცეოდა , რომ ამ დონემდე დაეშვებოდა , ვაპირებდი , როგორც კი იმ ვაჟბატონს ვნახავდი მაშინვე გამეგებინებინა ვინ ვიყავი ! მაინც , როგორ ბედავდა იმას , რომ ჩემზე ასეთ რამეებს ლაპარაკობდა , როდესაც თვითონ ერთი მექალთანე გარყვნილი კაცი იყო ! რომელზე ვიყავი უფრო გაბრაზებული ვერ ვხვდებოდი !
9 საათზე შევწექი ლოგინში , არ მინდოდა ფიქრი გამეგრძელებინა , მაგრამ დაახლოებით თორმეტი იქნებოდა ყვირილმა , რომ გამომაღვიძა
| |
|
|
kocnaas kidee namdvilaaad ar movelodiiii.... shokshi chamagdooo 
au ra magari tavi iyo 
shemdeg tavs rodis vixilavt ? 
