|
მარტოობა
|
|
|
|
|
|
| ♥vampiressa♥ | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-02-01, 6:53 PM | შეტყობინება # 35 |
 ♫ la tua cantante ♫
 1449
 Offline | Quote (Swan) _ კარი აქეთაა გოგონი - ისევ ქედმაღლურად მიპასუხა
Quote (Swan) _იცი მანდეთ საკუჭნაოაა - მორცხვად ჩაილაპარაკა გოგონამ _ ჯანდაბა , საითაა ეს კარი !! - გაბრზებულმა წამოვიყვირე
Quote (Swan) ვიდრე ის უზრდელი ვაჟბატონი გამეცნო
inanebs male mag sityvebs, inaneebs!!! da lifts madlobas gadauxdis rom gafuchda da gios gacnobis sashualeba misca
dzaan momewoba es tavi, kargad vixalise kargi weris stili gaqvs dzalian da moutmenlad velodebi axal tavs
ფიკზე გადასასვლელად დააკლიკეთ სურათს =)
my blog <3
natuka
| |
|
|
| Swan | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-02-01, 9:21 PM | შეტყობინება # 36 |
48
Offline
| axal tavs vdeb
| |
|
|
| Swan | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-02-01, 9:21 PM | შეტყობინება # 37 | |
48
Offline
| დაახლოებით 15 წუთი ვიმგზავრე და აკადემიასაც მივადექი ,მაშინვე ბოლო სართულზე ავედი ალექსანდრე კაკაბაძის სანახავად , მძიმე კარის შესაღებად მთელი ძალა მოვიკრიბე , შესულს ლექტორი ფანჯრის რაფაზე დაყრდნობილი დამხვდა სადღაც შორს იხედებოდა , დამწუხრებული მეჩვენა
_ ბატონო ალექსანდრე , მოვედი
_ აჰ სოფი როგორ ხარ?
_გმადლობთ კარგად , თქვენ როგორ გიკითხოთ ?
_ არამიშავრს შვილო არამიშავრს - მისმა სევდიანმა პასუხმა მიმახვედრა , რომ მარტო უნდა დამეტოვებინა
_ მე სააქტო დარბაზს მივალაგებ , რამე ხომ არ გჭირდებათ
_არა არაფერი - ხელი მშვიდად აიქნია , მეც გამოვედი და ერთი სართულით დაბლა ჩავედი , იაქურობა უკვე მილაგებული დამხვდა , ნახატები ჩამოხსნილი და ერთმანეთზე მიწყობილი იყო , მხოლოდ ერთი ტილოს სახლში წამოღება განვიზრახე და მუშას დავუძახე
_ ამირან ,ეს დაბლა ჩამატანინე რა
_კარგი ახლავე
დაკუნთული მკლავებით ხელი შემოხვია ნახატს და უკან გამომყვა , ტილო საბარგულში ჩავადებინე და ვთხოვე ბატონი ალექსანდრესთვის ემცნო , რომ მივდიოდი
მანქანაში ჩავჯექი დაახლოებით თორმეტი საათი იქნებოდა სახლში , როცა დავბრუნდი
ამ სიმძიმე ტილოს სახლში მარტო ნამდვილად ვერ ავიტანდი , მაგრამ სხვა გზა არც მქონდა , ნელა გადმოვათრიე მანქანიდან ,მაგრამ მხოლოდ 5 საფეხურზე ატანა მოვახერხე , ზემოდან ბრაგუნი მომესმა , ვიგრძენი კაცის ნაბიჯები იქნებოდა , ვიფიქრე დახმარებას ვთხოვთქო , სანამ მე დასადგამად ვამზადებდი ნახატს კაციც ჩამოვიდა
_ შეგიძლიათ ეს ამატანინოთ ?
_ არ მცალია გოგონი - ცივად მიპასუხა , ღმერთო რაღა ყველგან ეს უნდა მხვდებოდეს და ასე უზრდელობდეს
_ შევცდი , რომ გთხოვე - და ტილოს ჩავებღაუჭე
ოდნავ გავათრიე მაგრამ ფეხი რაღაცას წამოვკარი ცოტაღა მიკლდა წაქცევას , მაგრამ ვიღაცის მძლავრ კლავებს ჩავებღაუჭე , ეს მკლავები კი ვაჟბატონის აღმოჩნდა , მომნუსხველად ჩამცქეროდა თვალებში , ეს სცენა დაახლოებით 5 წამს გაგრძელდა , გული მიფართხალებდა , თითქოს სპეციალურად მიკეთებდა ამას , როგორც იქნა აზრები მოვიკრიბე და წამოვდექი , თავი მაღლა ავწიე და ისევ ტილოს დავებღაუჭე, ვერაფრით ვეღარ დავძარი , გიორგიმ მიყურა მიყურა და ალბათ მობეზრდა ჩემი საცოდაობის ყურება
_ მომეცი მე აგატანინებ - ისევ ქედმაღლური ტონით მითხრა და გვერდზე უხეშად გამწია
_ ამას მე ლიფტით ავიტან შენ კიდე ფეხით აბრძანდი , მეორედ გადასარჩენი არ გამიხდე -
ესეთი შეურაწყოფა ჯერ არავის არასდროს არ მოუყენებია, თითქოს სახეში სილა გამაწნესო , არც არაფერი არ მითქვამს , დავადე თავი და კიბეებზე ავირბინე , მეორე სართულზე ლიფტის კარის გაღების ხმა მომესმა , ბიჭი შიგნით შებრაგუნდა ნახატით ხელში
ნელნელა ავდიოდი კიბეებს და თან ნაბიჯებს ვითვლიდი ,მაგრამ უცებ ხმა მომესმა
ვიღაც მწარედ იგინებოდა
_ოხ ამის ....
_ რა მოხდა? შეშინებულმა დავუყვირე
და ბოლომდე ავედი ჩემს სართულამდე ...
_ვინ არის?
_ გიორგი ვარ , ჯანდაბა რა ჭირს ამ ლიფტს , გაიჭედა - ყვიროდა და თან მწარედ იკურთხებოდა
ისტერიული სიცილი ამიტყდა
_ შენ გირჩევნია ვინმე მოძებნო და გამომიყვანო
სიცილს ვერ ვწყვეტდი , თავში მხოლოდ ერთი აზრი მიტრიალებდა სამაგიერო უნდა გადამეხადა...
_ მეტი საქმე არ მაქვს , ესაც შენ! მიიღე თავხედობისთვის
ბოლო კიბეც ავირბინე , კარი გასაღებით გავაღე და შიგნით შევედი
_ ოხ ამის.. მობრუნდი გოგონი , მობრუნდი ! - კიდევ ვინ იცის რამდენჯერ შეიგინა და რამდენჯერ გავიგონე ეს , მაგრამ ყურადღება არც მიმიქცევია , ასე მოუხდებოდა თავხედობისთვის , საბოლოოდ უნდა შეიგნოს , რომ ჩემთან თავხედობა არ შეიძლება!
| |
|
|
|
|
|
|
|
| Swan | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-02-02, 5:04 PM | შეტყობინება # 43 | |
48
Offline
| davdeb axlave , davwere
| |
|
|
| Swan | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-02-02, 5:07 PM | შეტყობინება # 44 | |
48
Offline
| დაახლოებით ერთი საათი აქეთიქით ვიარე , ხან რა გავაკეთე ხან რა , მაგრამ ვერაფერმა მიშველა მაინც სულ ჩემს საქციელზე ვფიქრობდი , ცანცარა გოგოს დავემსგავსე ვინ იცის რას იფიქრებდა ის ვაჟბატონი , თან ნახატიც თან ჰქონდა , ქურთუკი შემოვიცვი და გარეთ გამოვედი , ლიფტთან მივედი და ჩუმად ჩავძახე
_ ეი , მანდ ხარ?
_ როგორ გგონია ფერია წამიყვანდა?
_ კარგი მაპატიე
_ მაგის დრო არაა დროზე მოძებნე ვინმე აქედან გამიყვანოს
ისევ ჩვეული ქედმაღლური ტონი ჰქონდა , თავს ისედაც დამნაშავედ ვგრძნობდი , თორემ ბოდიშსაც მოვახდევინებდი , მაგრამ ისედაც ალბათ ხმას აღარ გამცემდა , ამიტომ გაჩერება ვამჯობინე და სხვენზე ავვარდი , რომ ლიფტიორისთვის მეცნობებინა რა ხდებოდა
კარი შიგნიდან ჩაკეტილი დამხვდა
_ გააღეთ კარები , ლიფტი გაიჭედა
შიგნიდან პასუხად მსუბუქი ფშვინვის ხმა მომესმა , სანამ ლიფტიორს მშვიდად ეძინა , ლიფტში ხალხი იჭედებოდა
უფრო მაგრად დავარტყი ხელები რკინის კარებს , თან ხმამაღლა ვუყვიროდი კარი გაეღო , ბოლოს როგორც იქნა გამოვაღვიძე , შუა ხნის მამაკაცმა კარი გამიღო და კისერი მოიქექა
_ ლიფტში გაიჭედნენ
_ აა , ეხლავე ეხლავე - და უკან შებრუნდა
რაღაც ღილაკებს დააწვა , შემდეგ შემომხედა და მითხრა
_ ლიფტი მეექვსე სართულზე გაჩერდა, გამოვიდოდნენ უკვე
სწრაფად ჩავიბრინე ორი სართული და ჩემს კართან ის დამხვდა , ნახატით ხელში
_ იმედია არაფერი დაგიშავებია
_შენ რას მოელოდი ? - დამცინავი მზერით შემომხედა
_ რაა??? შენ გინდა მითხრა , რომ ... ?- ენა ჩამივარდა
_ ჩვეულებრივი ქალივით პანიკიორშობ , არაფერი არ ჭირს - ირონიულად ჩაილაპარაკა
იმდენად გავბრაზდი , რომ ასე მეგონა სადაცაა ავფეთქდებოდი , დაუფიქრებლად ვტკიცე სილა სახეში და ყვირილი დავუწყე
_ შენ იცი ეს ნახატი რამდენად ძვირფასია ჩემთვის? იცი ? ერთი პატივმოყვარე იდიოტი ხარ და მეტი არაფერი!! არაფრის გაგება არ გინდა , რადგანაც ყველა ქალს აბრმავებ თავი მაგარი გგონია
ეს ვთქვი და საოცარი შვება ვიგრძენი , გული მოვიოხე , ბიჭს ტკივილისგან ლოყა ასწითლებოდა , მაგრამ წამითაც არ მიგრძვნია სინანული ,ნახატი ხელიდან გამოვგლიჯე და გაჭირვებით შევათრიე სახლში , კარის მოხურვას ვაპირებდი , რომ ისევ დამცინავად შემომხედა
_ შენც ჩვეულებრივი ხარ ... იმის აღიარებაც არ შეგიძლია , რომ ერთი სული გაქვს ლოგინში როდის ჩამიგორდები
გავცეცხლდი , იქვე მისი მიხრჩობა მინდოდა , ხელი დასარტყავად გავამზადე და მისკენ წავიღე , მაგრამ უკვე თავისი მკლავებით შემაჩერა
_ ერთხელ შეიძლება გაგივიდა , მაგრამ მეორედ უკვე აღარ გაგივაა
თვალებში ჩამცქეროდა სასტიკი მზერით , მაგრამ ვერაფრით ვერ ვუძალიანდებოდი , მინდოდა რაც შეიძლება დიდხანს მეყურა მისთვის
_ საზიზღარი ხარ!! - მთელი ძალით შევყვირე
მაგრამ რაღაცამ შემაჩერა , ბიჭი ნელნელა ჩემსკენ დაიხარა , სუნთქვა გამიხშირდა გულმა გამალებით დაიწყო ფეთქვა , გიორგი კი ტუჩებზე მხურვალედ დამეწაფა , კოცნა რამდოენიმე წამს გაგრძელდა , მართალია ასეთი ცინიკოსი იყო , მაგრამ კოცნა მაინც ტკბილზე ტკბილი ჰქონდა , ისეთი არასდროს , რომ არ დაანებებ თავს .. ბოლოს თვითონვე შეჩერდა, მისკენ გადავიხარე მინდოდა კიდევ ეკოცნა , მაგრამ შემაჩერა , ქედმაღლურად შემომხედა და მეცნიერეივით დაასკვნა
_ უბრალოდ კახპა ხარ!!
_ შენ კიდევ ნაძირალა !!
_ ჰმმ , შენც ისეთივე როგორც ყველა ბოზი
_ გამოთაყვანებულო , შტერო , მექალთანე , ჩერჩეტო , პატივმოყვარე იდიოტო .. - კიდევ ბევრის თქმას ვაპირებდი , მაგრამ ისევ ტუჩებზე დამაცხრა , მთელი გრძნობით მკოცნიდა , ბოლოს ისევ თვითონ შემეშვა , თვალები სასიამოვნოდ აათამააშა , ირიონიულად გადმომხედა და მაღლა აირბინა
სახლში გაცეცხლებული შევვარდი , თან დაშტერებული ვიყავი , იმ ადგილზე ვისვამდი ხელს სადაც რამოდენიმე წუთის წინ მკოცნიდა , საოცარი მხურვალება დაეტოვებინა , სიამოვნებისგან აღარ ვიცოდი რა მექნა , მაგრამ ისიც მახსოვდა , როგორი სიტყვებით შეურაწმყო და ჩემს თავს შევუძახე , ვუთხარი , რომ აღარასოდეს არ მივცემდი კოცნის საშუალებას
მთელი დღე მასზე მეფიქრებოდა , იმ გამოშტრებულ გამოთაყვანებულ სულელზე , დააახლოებით საღამოს 5 საათზე ფიქრი ზარმა გამაწყვეტინა , მობილური მირეკავდა
სწრაფად დავტაცე ხელი და ავიღე
_ალო
_ სოფი !!
_ მარი , მარი , როგორ მიხარია შენი ხმის გაგონება , სად იყავი ამდენი ხანი ? სად დაიკარგე გოგო ? გიორგის დედა როგორაა?
_ ოოო , რას მომაყარე ამდენი კითხვა !! ამდენი ხანი იმიტომ ვერ დაგიკავშირდი , რომ საქმეები მქონდა ... გიორგის დედა კომიდან გამოვიდა და კარგადაა , ამდენს ნუ მალაპარაკებ გამოფენაზე მომიყევი !
_ რავიცი რა გითხრა !!
_ აუ , გაჩუმდი , რა! დღეს საღამოს ჩემთან გამოდი , ხომ იცი დედაჩემსაც გაუხარდება შენი ნახვა
_ კარგი იდეაა , თან იქ მოგიყვები ყველაფერს! მოკლედ ეხლავე გამოვალ
_ხოოოო დროოოოზეეეეეეეე!!! - ბოლო წინადადება რამის ჩამკივლა
მეც სასწრაფოდ შევუდექი სამზადისს , ტანსაცმელი არ გამომიცვლია , მხოლოდ მანქანის გასაღები ავიღე , პატარა შანელის ჩანტა გვერდზე მოვიკიდე და დაბლა ჩავედი
მანქანა დავძარი და ჭავჭავაძის ქუჩისკენ გავწიე
| |
|
|
|
aucileblad maleve davdeb 
