|
დამთხვეულები
|
|
|
|
| Jack♥sparrow | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-05-24, 8:56 PM | შეტყობინება # 1248 |
 I saw him. I kissed him. I love him.
 1232
 Offline | უიუიუიუიუიუიუიუიუიუიიიიიიი ))
<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3
ვერ მოვახერხე იმის დაწერა,როგორ მომეწონა ეს ახალი თავი. <3
დუჩეს ისტორია
რომლის უფრო სევდიანია აღარ ვიცი,რომელმა უფრო მეტი ტანჯვა გადაიტანა . . . . . . . . .. . . . . . ((
დუჩე დუჩე აი თურმე საიდან <3
ამდენი ტანჯვა გადაიტანა,მაგრამ მაინც კარგ პიროვნებად ჩამოყალიბდა,მერე ამას დუდას გამოჩენამაც შეუწყო ხელი და . . . . . ..
Quote (♥vampiressa♥) "რა დროს ქორწილია, მინდიხარ აქ და ახლავე!" როგორია?
როგორია და ,,გეჟურია'' . მიდი გეჟო
Quote (♥vampiressa♥) ერთხელ ღამითაც კი შეუვარდა საძინებელში...
ჰეჰე დუჩეს გავს
Quote (♥vampiressa♥) და როგორ მოახერხა ასეთი ურჩი ყმაწვილის „დაკერვა“? მე იმდენი ვიწვალე და ძლივს... ჰმმ... და იმან ერთი დალაპარაკებით?
ცოტა ეგოისტურად ხომ არმოუვიდა დუდას? :/
Quote (♥vampiressa♥) "სანდრო–ბუთა–დუჩეს აღზევება და დაცემა".
ძალიან საყვარელიიი <3 <3 <3
Quote (♥vampiressa♥) _საან...-ხანგრძლივი პაუზა დუდამ დაარღვია.
_რაო?-თბილად ჰკითხა ბიჭმა.
_მიყვარხარ.
შემდეგ თავს მოუთმენლად ველი ))
<3
მიყვარს ეს რომანი და რა ვქნა ?? ? ? ?
| |
|
|
|
| E:)B:) | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-05-24, 10:13 PM | შეტყობინება # 1250 |
106
Offline
| anii mogvenatreee <3 male male male.... chemi duebi menatrebiaaannn <3 :****.
| |
|
|
| ☆AnasteishA☆ | თარიღი: პარასკევი, 2012-05-25, 7:06 PM | შეტყობინება # 1251 |
 Love is an inscrutable kind of magic
1075
Offline
| Quote (liiku) auu tu agrdzlebet gaagrdzeleett raa iiyo raa amovida yelshi amdeni lodini,adre arafers vwerdi magram 1 kviraa ukve davasrule am fikis kitxva daa veradaver egirsa erti tavi, xoo ukve viicii exla rom dadeb avtoro shemdeg tavs isev gadaikargebi,ase rom mkitxveli ar moabezro lodinit da tavii dade ;/
შენი წუხილი გასაგებია, მეც ვყოფილვარ შენს მდგომარეობაში, მაგრამ იმისთვის, რომ ჩემი სიტუაციაც გაიგო, შენც უნდა აღმოჩნდე ალბათ ჩემ მდგომარეობაში. შენიშვნა მიღებულია და ვეცდები გავითვალისწინო, მაგრამ ისეთი პირობების მიცემა არ მიყვარს, რომელსაც არ ვიცი შევასრულებ თუ ვერა. ეს ისეთი სფეროა, სადაც მხოლოდ დაპირების გამო ვერ გააკეთებ საქმეს, ან თუ გააკეთებ- ისე არა, როგორც გინდოდა და როგორც საჭირო იყო.
დანარჩენებს რაც შეგეხებათ, ხალხო, ვერ წარმოიდგენთ როგორ მსიამოვნებს, რომ ასე მიგებთ. თუმცა ისიც ვიცი, რომ თქვენც გწყინთ იშვიათი სტუმარი რომ გავხდი. საკუთარ თავზე ვმუშაობ და გპირდებით ვეცდები ყველაფერი კალაპოტში ჩადგეს. და კიდევ ერთი, თუ სწრაფი ტემპით დავწერ, მალე უნდა მოვრჩე ამ ისტორიას, რადგან როცა დიდი დროის განმავლობაში წერ, მეტი იდეა მოდის და უფრო დატვირთულია ნაწარმოები. სწრაფად რასაც ვწერ იქ ერთბაშად ნაფიქრალი დევს. ახლა ვდებ ახალ თავს და შემდეგი მალე იქნება და ვეცდები იმის შემდეგიც არ დავაგვიანო. ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის, მადლობა, რომ მელით და არ მივიწყებთ.
Quote (RoB-dOd) საერთოდ,რომ დებს იმაზე უნდა თქვა მად ლობა!
Quote (T-MOMSEN) საერთოდ მადლობა უნდა ვთქვათ რომ ფიკის ამ საიტზე დადება გადაწყვიტა )
ასე რომ ვფიქრობდეეეეეე........ ელეს ყბიდან რა ამოვიდოდა რა სისულელეა, პატივს გდებთ აქ რომ ვაქვეყნებთ??? ეგ აღარ თქვათ. დიდი მადლობა, რომ კითხულობთ. მართლა!
Quote (Crazy) kidev erti es motxrobaa chemtvis da ara FIKI
Jack♥sparrow, NessieT,
Quote (liiku) kai kaco, mere dajeqi da ikitxe , ogond tavidan, mere daideba axali da isic waikitxe
გეხვეწები ნუ იქნები ასეთი აგრესიული. ეს არაა ის ადგილი, სადაც ხშირად უნდა შემოდიოდე, აქ თავისუფალი დრო უნდა გაგყავდეს, რომელიც წესით ცოტა უნდა გქონდეს. ეცადე ცხოვრებაში აქტიური იყო და ხანდახან რომ შემოიხედავ, იქნებ ერთი კიარა რამდენიმე ახალი თავი დაგხვდეს ხოლმე 
E:)B:), მეც მომენატრეეეეთ. ყველანი. ძალიან. განსაკუთრებით კიიი... მაპატიეთ, მაგრამ ჩემი ვამპირესა მომენატრა.....
ეს პატარა თავია, ამიტომ მომდევნო ხვალ დაიდება.
შეტყობინება შეასწორა ☆AnasteishA☆ - პარასკევი, 2012-05-25, 7:12 PM | |
|
|
| ☆AnasteishA☆ | თარიღი: პარასკევი, 2012-05-25, 7:08 PM | შეტყობინება # 1252 | |
Love is an inscrutable kind of magic
1075
Offline
| ნუ ამოისუნთქებ შვებით, რადგან დასასრული ჯერ არ დამდგარა...
2012 წლის 2 იანვარი. 14:20
_უკვე გითხარი, რომ შენზე ვაბოდებ?–თვალებში ჩასცქეროდა სანდრო შეყვარებულს და თან ჩამოშლილ თმაზე ეფერებოდა.
_ამმ... მგონი არა.–გაინაზა დუდა.
_სწორად მოვქცეულვარ, ვცდილობ ტყუილებს გადავეჩვიო.
_საზიზღარო!
_ისე გიხდება გაბრაზება, რო სულ მინდა გაბრაზო და გაბრაზო.
_ჰოო? საინტერესოა შენ როგორ მოგიხდება ჩემი პაწია, მაგრამ ძლიერი მუშტი ყბაში.–ენა გამოუყო დუდამ.–ცოტა ხანი ბოქსშიც ვვარჯიშობდი... ასე, რომ...
_შენი მუშტი ჩემ მტერს! აბა, ბედობის აღსანიშნავად რას ვაპირებთ?
_რა თქმა უნდა, ერთად ყოფნას. მე, შენ, მსუბუქი ვახშამი... აგიზგიზებული ბუხარი... შავი ღვინო...
_და შავ ღვინოზე უფრო მათრობელა შენი ტუჩები...
_შენი უფრო...
_კარგი, ჩემი უფრო... არ გინდა, გალოთდე?–მაცდურად შესთავაზა ბიჭმა.
_არააა....
_არაოოოო?????? აეხლა დაგერხაააა!!!!–ბიჭი "გამხეცებული" წამოიჭრა და შეუტია... ღიტინით. წყვილი გულით მხიარულობდა, გრძნობების დამალვა არ უწევდათ, არაფერი ადარდებდათ.
უცებ დუჩე გაჩერდა, თვალებში ჩააცქერდა გოგონას და წყნარი, თბილი ხმით უთხრა:
_დღეს ბედობაა, დუდა. არ გინდა ჩვენი სიყვარული დავიბედოთ? უახლოეს ტაძარში წავიდეთ, აი, ასე, ავდგეთ და წავიდეთ, შენ შენი გრძელი შალის კაბა ჩაიცვი. მერე რა მოხდა, რომ თეთრი არაა? მეც ჩემ პალტოში გამოვეწყობი, ჯვარი დავიწეროთ და დღეიდან თაფლობის თვე...
_სუნი გცემს?–წამოიძახა უცებ დუდამ.
_რისი სუნი? თაფლის?–დაიბნა ბიჭი.
_არა, დამწვრის!
_აფერუმ, შენს დიასახლისობას! რა არი ეს, გოგო?–დასცინა დუჩემ, როცა ბუხარში სამფეხაზე შემოდგმულ ტაფაში "ნაკარტოფილარები" აღმოაჩინეს.–მიკვირს აქამდე რითი ხარ ცოცხალი, კარტოფილი ვერ შეგიწვავს... დაანახშირე.
_სულ შენი ბრალია! საზიზღარო! ყურადღებას მიფანტავ. კარტოფილს კი არა, საკუთარ სახელს მავიწყებ.
_საკუთარს შენსას თუ საკუთარს ჩემსას?
_შენსასაც... და ჩემსასაც...
_მაგიჟებ...
_ჩემი დამთხვეული ხარ...–გოგონამ ნიკაპში წაავლო ხელი ბიჭს და საკოცნელად მიიზიდა– არ დასცალდათ– სანდროს მობილური აწკრიალდა. დუდამ ყურები დაცქვიტა და ცოტა უკან გაიწია.
_მოიცა რა... რეკავს, რეკავს და გაჩერდება...–ჩურჩულით უთხრა ბიჭმა, სახე თავისკენ მიაბრუნებინა და ტუჩებზე დაეწაფა.
მაგრამ რადგან რეკვა არადა არ შეწყდა, დუდას ნერვები მოეშალა:
_მგონი შენი რომელიღაც ნაშაა, მიდი და უთხარი, რომ დაკავებული ხარ, თორემ თავი ამატკივა.
_შენ მაგაზე არ იდარდო, მოიცა!–ბიჭი საკიდზე დაკიდებულ პალტოსთან მივიდა (იქიდან არც ამოუღია ტელეფონი მოსვლის შემდეგ), ჯიბიდან აპარატი ამოიღო და ის იყო ფანჯრიდან უნდა მოესროლა მეტრანახევრიან თოვლში, რომ მრეკავის სახელს მოჰკრა თვალი.
_პუშკინაა. იცის, რომ შენთან ვარ, წამოსვლისას დავუმესიჯე. რამე სერიოზული რომ არ იყოს, არ დარეკავდა.–უთხრა გოგონას დაფიქრებულმა.
_თან ამდენი ხანია რეკავს. აიღე, დროზე!–დუდაც აფორიაქდა.
_პუშკინ, ბრატ, რავა ხარ?... ჰო, გისმენ....–ამის შემდეგ კარგა ხანს ხმა არ ამოუღია ბიჭს, მისი სახის გამომეტყველება კი ნელ–ნელა უფრო და უფრო იქუფრებოდა.
_რა ხდებაა?–რამდენჯერმე ჩაეკითხა გაწამებული გოგონა, მაგრამ პასუხი ვერა და ვერ მიიღო. არადა ეს დაძაბული სახე და ნაოჭებით დაზოლილი შუბლი უკვე აშინებდა. ბოლოს, როგორც იქნა, ბიჭმა თქვა:
_კარგი, მადლობა. რამეს მოვიფიქრებ და როგორც კი შევძლებ, გაგაგებინებ. დროებით.
| |
|
|
|
|
| T-MOMSEN | თარიღი: პარასკევი, 2012-05-25, 7:52 PM | შეტყობინება # 1255 |
266
Offline
| Quote (☆AnasteishA☆) დიდი დროის განმავლობაში წერ, მეტი იდეა მოდის და უფრო დატვირთულია ნაწარმოები
imedia kidev didxans gaagrdzeleeb 
Quote (☆AnasteishA☆) პატივს გდებთ აქ რომ ვაქვეყნებთ??? ეგ აღარ თქვათ
ai martla sisulele shen verc ki warmoidgen ramxelaa siamovnebaa rodesac ukve shemdgari mwerlis nawerebs kitxulob da tanac ici rom pirveli xar...amitom geyopa eseti ragaceebis laparaki da sheni tavis dafaseba iswavle... erti shenga darchi torem chveni pativiscema ukve didi xania mopovebuli gaqvs
| |
|
|
|
|
|
| bella1999 | თარიღი: შაბათი, 2012-05-26, 0:04 AM | შეტყობინება # 1259 |
151
Offline
| | |
|
|
|
