დამთხვეულები
|
|
☆AnasteishA☆ | თარიღი: სამშაბათი, 2012-01-17, 7:24 PM | შეტყობინება # 331 |
Love is an inscrutable kind of magic
1075
Offline
| 16 ივლისი. შაბათი. 10:25 _როგორ ხარ? _გუშინდელივით, ლელ. შენ? _ჰოდა, სასწრაფოდ გამოფხიზლდი და თავი ხელში აიყვანე, რადგან ფრიად საპასუხისმგებლო საქმე უნდა დაგავალო! _რა ხდება? ხომ იცი, რომ...–მთქნარება აუტყდა დუდას. _ახლა არ მითხრა უხასიათოდ ვარო! მჭირდები და მორჩა! _მაპატიე...–თავი დამნაშავედ იგრძნო დუდამ– მისი საუკეთესო მეგობრის უბედნიერესი დღე დგებოდა, ის კი ვერ ახერხებდა თავი გაეკონტროლებინა, ისე მიხმარებოდა, როგორც მათ მეგობრობას შეეფერებოდა და თავი მაინც მოეჩვენებინა, რომ ლელას სიხარულს, ენთუზიაზმს, იმედებს, მოლოდინებს იზიარებდა.-რა უნდა გავაკეთო? _გუშინ სალონიდან რომ წამოვედით და მოსაწვევები ვიყიდეთ, კოლოფი შენთან დამრჩა... _წამოგიღო?-შეეცადა დაღლილი ხმა არ ჰქონოდა. _არა, რა უნდა წამომიღო, მაცადე. ძალიანაც კარგი, რომ დამრჩა... ახლა ადგები, ნახევარს აიღებ და შევსებას დაიწყებ, კარგი? მე კაბის მოსაზომად მივდივარ და იქიდან შენთან წამოვალ. შენ შეგიძლია დაიწყო. _კარგი რა, ლელ, მოსაწვევები ვავსო? ვინმე ისეთი ნახე ვისაც ლამაზი კალიგრაფია აქვს... _სწორედ მაგიტომ გთხოვ შენ, ქალბატონო! _აუ, არა! _კი! მე-10 კლასში ვიყავით რომ შემპირდი! _ლეელ! _უსიტყვოდ! ადგები, იმ შენს ფუნჯს აიღებ და როგორც დამპირდი ისე დამიწერ!-დუდა ჩამოიღვენთა, მაგრამ ღრმად ამოისუნთქა, თვალები დახუჭა და შედარებით ჯანსაღი ხმით თქვა: _კარგი! მასე ვიზამ. მაგრამ რომ არ ვიცი რა დავაწერო? _ოო, შესაბამისი გრაფებია ყველგან. პასუხს გასცემ იმ გრაფებს და მორჩა. შენი იმედი მაქვს! _კარგი ხო. მალე მოდი! _ვეცდები. ფუნჯი მოამზადეე! მიყვარხარ!-ლელამ გახარებულმა გათიშა. დუდა ცოტა ხანს ებუზღუნა თავის თავს, მაგრამ მერე ენერგია მოიკრიბა და ძალიან წვრილი, საწერი ფუნჯის ასატანად ავიდა. შემდეგ მისაღებში მოიწყო საწერი გარემო: ირგვლივ მოსაწვევების მთა დაიდგა, იქვე მელანი, წყლიანი ჭიქა, ჩვარი. რამდენიმე ფურცელზე წაივარჯიშა- დიდი ხანია ფუნჯით აღარაფერი დაუწერია- ლამის სკოლის მერე, და საქმეს შეუდგა. ნელ-ნელა ისე გაერთო მუშაობაში, რომ ამქვეყნად ყველაფერი გადაავიწყდა, საკუთარი თავის ჩათვლით. ლამაზად გამოჰყავდა ჩახვეული, მოგოთიკურო ასოები, შემდეგ მუშტრის თვალით ამოწმებდა- რამდენიმე მოსაწვევი ნაგავშიც მოისროლა-ნაწერი არ მოეწონა. საქმეში გართულს კარის ხმა მოესმა, გაიხედა და თავისი ძმა დაინახა. _მოხვედი? თქვენს მოსაწვევებს ვავსებ ახლა ზუსტად! _შეგიძლია შეეშვა, აღარ დაგვჭირდება!-წაიღრინა ლექსომ და კიბისკენ გავარდა. შეშფოთებული დუდა ფეხზე წამოხტა. _რა მოხდა? ლექსო! შენ გეკითხები! _არაფერი, დაიკო! საერთოდ არაფერი! შენ გაიმარჯვე! მართალი იყავი! ქორწილი არ შედგება!-კიბის მცირე ბაქანზე შემობრუნდა ლექსო, გამწარებული, გააფთრებული სახე ჰქონდა. ყვავილებიან პატარა ლარნაკს წამოავლო ხელი, რომელიც დილით ნონამ დადგა პატარა მაღალფეხებიან სადგამზე, და მოპირდაპირე კედელს შეანარცხა. _რაო რაო რაოოო?-სისხლი აუდუღდა ძარღვებში დუდას.-ახლავე ჩამოდი და ამიხსენი რა ხდება!-კბილებში გამოსცრა მან. _ძალიან გაინტერესებს, არა?-ნახევარდის გამწარება მოინდომა ლექსომ, კიბეზე დაეშვა და წინ დაუდგა მას.-მომბეზრდა შენი პატარა მეგობრის გამოხტომები! ასე არ უნდა, ისე არ შეიძლება! ქუჩაში ნუ ვეხუტები, იმ გოგოს ნუ ვუყურებ, ცეკვა მოუნდა, არავინ გვიყურებს ვაკოცო... მომბეზრდა! სადაცაა სერენადებსაც მომინდომებს! ვინ ვგონივარ მაგას?! არ მიყვარს! არ მიყვარს და მომკალი! ჰოდა ვერ გავძელი და ერთ ძველ გოგოსთან განვაახლე შეხვედრები, ხოდა წეღან დამინახა! მოვიკალი თავი! თუ ჰგონია შევეხვეწები... ძალიან ცდება! მე ასეთი ვარ და თუ არ ვუნდივარ, ჯანდაბაშიც წასულა! _გარეთ გადი.-კბილებში გამოსცრა დუდამ ისე, რომ მისთვის ზედაც არ შეუხედია. _რა?-წყნარად ნათქვამი კარგად ვერ გაიგო ლექსომ. _გარეთ გადი-მეთქი! ახლავე!-ხმას აუწია დუდამ.-არაკაცი ხარ! ნამდვილი არამზადა! მე და შენ ერთ სახლში ვერ ვიცხოვრებთ!-თვალი თვალში გაუყარა დუდამ, კარისკენ გაიშვირა ხელი და ბოლოჯერ უთხრა.-გადი! ლექსომ ერთი კი აათვალ-ჩაათვალიერა გოგონა, დუდასგან ამას არ ელოდა, მაგრამ მერე ჩაილაპარაკა ძალიან კარგი, თქვენგანაც დავისვენებო და სახლიდან უკანმოუხედავად გავარდა. დუდა კი ტელეფონს მივარდა. _რა ხდება?-სამზარეულოდან მისაღებში გამოვიდა ნონა. _ლექსო გაგიჟდა! ლელა მიატოვა... მერე მოგიყვები კარგი?... ლელა, ლელა, სად ხარ? გესმის? სად ხარ? მითხარი და ახლავე შენთან გავჩნდები... კარგი, მოვდივარ...-იქვე მიყრილი კედები ჩაიცვა, თავის ოთახში მანქანის გასაღები მოძებნა და სახლიდან გავიდოდა ნონას უთხრა: _ეს მოსაწვევები აქედან მოაშორე, კარგი? გადაყარე ან... რავიცი სადმე წაიღე მოკლედ...ალბათ ამაღამ აქ დარჩება და არ მინდა უარესად გავაღიზიანო. _კარგი, რამეს მოვუხერხებ... ფრთხილად იარე!-დაადევნა, სანამ გოგონა კარს გაიჯახუნებდა.
შეტყობინება შეასწორა ☆AnasteishA☆ - სამშაბათი, 2012-01-17, 7:32 PM | |
|
|
|
|
|
|
|
|
elee | თარიღი: სამშაბათი, 2012-01-17, 8:29 PM | შეტყობინება # 338 |
131
Offline
| vaimee ra magariaa <3 :))) auu dade ra kide gtxov :*:*
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|