|
დამთხვეულები
|
|
|
|
|
| Crazy | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-01-18, 4:41 PM | შეტყობინება # 349 |
 202
 Offline | | |
|
|
| RoB-dOd | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-01-18, 6:12 PM | შეტყობინება # 350 |
572
Offline
| niniko14, სურათი მევასაა))*
I Hate This FuCkinG Life <3
| |
|
|
|
| ☆AnasteishA☆ | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-01-18, 7:00 PM | შეტყობინება # 352 |
 Love is an inscrutable kind of magic
1075
Offline
| 23:27
_შენ მართალი იყავი... როგორც ყოველთვის, მართალი იყავი...-ლელა დუდას საწოლზე იწვა ხაოიან ხალათში გახვეული. ახალი გამოსული იყო სააბაზანოდან- დუდამ აიძულა რამდენიმესაათიანი გაუჩერებელი ტირილის შემდეგ ცხელი აბაზანა მიეღო რომ ცოტა დამშვიდებულიყო, თუმცა თვალებით ჯერაც დასიებული და დაწითლებული ჰქონდა ტირილისგან. თუმცა ისტერიკა მორჩა- ლელა ბედს შეეგუა.-მეც ვიცოდი, რომ არაფერი გამოვიდოდა... უბრალოდ თავს ვიტყუებდი და ახლა... ახლა ვიცი, რომ ეს წლები ტყუილად დავკარგე შენი ძმის სიყვარულის გამო... რომ ის ამას არ იმსახურებს... არ იმსახურებს ჩემს სუფთა გრძნობებს...
_მართალია ჩემი ძმაა და ყველაფრის მიუხედავად ძალიან მიყვარს, მაგრამ ვიცი, რომ მართალი ხარ... ის შენნაირ ქალს არ იმსახურებს... რახან შენი დაფასება ვერ შეძლო, ესეიგი შენი ღირსი არაა. ჩაი მოსვი, გაცივდება...-ოდნავ გაუღიმა დუდამ და ფინჯანი მიაწოდა. ლელამ გამოართვა, მორჩილად მოსვა და შემდეგ გაუბედავად ჰკითხა:
_ამაღამ არ მოვა?
_არა.
_საიდან იცი?
_გავაგდე.
_გააგდე?-ბავშვური თვალები გაუფართოვდა ლელას.
_ჰო. იმსახურებდა. უნდა სცოდნოდა, რომ ჩემს მეგობრებთან თამაში არ შეიძლება.
_მერე შოთა?
_ჩემს მხარესაა. სანამ შენ სააბაზანოში იყავი ველაპარაკე და ყველაფერი მოვუყევი. მთხოვა გადმომეცა, რომ ლექსოს მაგივრად გიხდის ბოდიშს. წუხს, რომ ხელი არ შეუშალა თავის შვილს, მაგრამ მამაჩემის პოზიცია სწორია- თუ რამეს ავიჩემებთ, ხელს არ გვიშლის, უბრალოდ გვაფრთხილებს და მერე თვითონ ვხვდებით, რომ მართალი იყო. აკრძალვა მეტ ინტერესს იწვევს, ასე რომ...-დუდამ მეგობარს ჩაფიქრება შეატყო და ჰკითხა.-არ გეძინება?
_ცოტათი...
_მაშინ დავიძინოთ, კარგი?
_კარგი.
_ახლავე მოვალ...-ოთახიდან გამოვიდა დუდა. კარი რომ გამოიხურა ხელში მოქცეულ სამართებელს დახედა- არ ღირდა ოთახში დატოვება, ვინ იცის რა მოუვლიდა თავში აზრად გულგატეხილ, სასოწარკვეთილ ადამიანს...
სამართებელი სტუმრებისთვის განკუთვნილ ერთ-ერთ ოთახში კომოდზე დატოვა და საძინებელში დაბრუნდა. ლელა უკვე შეწოლილიყო საბნის ქვეშ და შუქიც ჩაექრო, მხოლოდ ცალ მხარეს ენთო აბაჟური. დუდამ უხმაუროდ ჩაიცვა პიჟამა, დაწვა და შუქი ჩააქრო. სიბნელეში მოძებნა მეგობრის ხელი და მოუჭირა. ლელა ისევ ტიროდა უხმოდ...
| |
|
|
| ☆AnasteishA☆ | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-01-18, 7:01 PM | შეტყობინება # 353 | |
Love is an inscrutable kind of magic
1075
Offline
| 17 ივლისი. კვირა. 08:23
დუდამ თვალები გაახილა და მიმოიხედა. ლელა საწოლში არ იყო. თავი წამოყო ბალიშიდან.
_ლელ!-დაიძახა ხმადაბლა, საბანი გადაიხადა და იატაკზე ჩამოდგა შიშველი ფეხები. ფლოსტებში გაუყარა ტერფები და სააბაზანოსკენ გაემართა. შეიხედა, მაგრამ შიგნით არავინ იყო. დერეფანში გამოიხედა და დაიძახა:
_ლეელ! სად ხარ?-პასუხი არ ჩანდა. უცებ შენიშნა, რომ ლექსოს ოთახის შეღებული იყო. იქით გაემართა, ოთახში შევიდა.
_რატომ არ მპასუხობდი? შემეშინდა...-დამშვიდებული ხმით ჰკითხა გოგონას, რომელმაც დენნაკრავივით დააგდო ლექსოს მაისური, რომელიც მანამდე ხელში ეკავა.
_მე.. ისე... უბრალლოდ... ვემშვიდობებოდი... მომშივდა, ქვემოთ ჩავიდეთ, კარგი?-დაბნეული და დარცხვენილი ლელა პირველი გავიდა ოთახიდან.
_კარგი.-უპასუხა დუდამ, თვითონაც უკან მიჰყვა და კარი გამოიხურა.
| |
|
|
| ☆AnasteishA☆ | თარიღი: ოთხშაბათი, 2012-01-18, 7:01 PM | შეტყობინება # 354 | |
Love is an inscrutable kind of magic
1075
Offline
| 18 ივლისი. ორშაბათი. 14:30
_აუ, როგორ ცხელა, ე!
_ძაან მაგრად!
_რას დალევთ, გოგოებო?
_სულერთია.-მორიდებულად აიჩეჩა მხრები ნათიამ.
_2 საფირმო კოქტეილი გოგოებს, შენ...-უთხრა დუდამ ოფიციანტს და სლეშს გახედა.
_მე ლუდს დავლევ.-ოფიციანტმა ჩაიწერა და წავიდა. შარდენზე ერთ-ერთი კაფეს გარეთ ისხდნენ, ქოლგის ქვეშ.-ე.ი. 23-ში მივდვივართ. დილით ადრე, მატარებლით.
_სლეშ... რაღაც უნდა გითხრა... ლელას ამბები ხომ იცი...
_ჰო. მერე?
_მერე ახლა ვერ მივატოვებ ხომ იცი...
_ვიცი და ხომ შემოგთავაზე წამოგეყვანა?
_კი, ვუთხარი და უარი მითხრა. არც მიკვირს... გასაგებია რომ არ მოდის... ზღვა ფლირტთან, შეყვარებულ წყვილებთან ასოცირდება და... ვერ შეძლებს, ხომ გესმით...-ორივეს მორიდებული მზერა მოატარა დუდამ.-ჯგუფის ექსკურსიაზე ურჩევნია. მთელი ჯგუფი შეიკრიბა და ფიქრობს, რომ იქ უფრო გადააყოლებს გულს. მთელი კვირით აპირებენ დარჩენას და ვნახოთ... იქნებ იქიდან ცოტა გალაღებული დაბრუნდეს და ზღვაზე წამოსვლაზეც დავითანხმო... მაგრამ ახლა... მთების დასაპყრობად მივდივართ!
_მე ვერაფერს გეტყვით... როგორც მისთვის აჯობებს ისე მოიქეცით... როდის მიდიხართ?
_ზეგ.
_ბედნიერ მგზავრობას გისურვებთ!
_მადლობა. თქვენც!
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
duche !
მაპატიეთ რომ გალოდინებთ. ეხლა სერიოზულად ჩავუჯდები და დავიწყებ წერას და ვეცდები ცოტა დიდი თავები დავდო. ვინც მოთმინებას მოიკრებს და ინტერესს შეინარჩუნებს, ვპირდები, რომ არ ინანებს... მეტს ვერაფერს გეტყვით. დღეს კი ცოტა მომცრო ნაწილებს დავდებ, რადგან მეტი არ მიწერია.
genacvale gogo 
ragac mgonia rom shemdeg tavshi unda gamochndees 
