|
| ♥vampiressa♥ | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-01-12, 9:12 PM | შეტყობინება # 242 |
 ♫ la tua cantante ♫
 1449
 Offline | | |
|
|
| RoB-dOd | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-01-12, 9:15 PM | შეტყობინება # 243 |
572
Offline
| | |
|
|
|
|
|
| ♥vampiressa♥ | თარიღი: პარასკევი, 2012-01-20, 0:46 AM | შეტყობინება # 248 | |
♫ la tua cantante ♫
1449
Offline
| 
თავი 26
დრო გადიოდა, ემილისა და ჯეკსონის ურთიერთობა კი თანდათან უფრო და უფრო თბებოდა. ემის სახლის რემონტის საქმეებიც მშვენივრად მიდიოდა. მიკა და ვიკოც დაბრუნდნენ მოგზაურობიდან და სალონის საქმეები მოაწესრიგეს. ელისსაც ძალიან მოსწონდა ემილი, უკვე თავის საუკეთესო მეგობრადაც კი თვლიდა. ჯეკსონის მშობლებიც დარწმუნდნენ იმაში, რომ ემილი მართლაც მათი ახალი მეზობელი იყო, მაგრამ ჯეკის დედას მაინც არ მოსწონდა გოგონა, განსაკუთრებით კი მისი შვილისა და ემის ურთიერთობა. მან ასე თუ ისე იცოდა ემის წარსულის. ისიც იცოდა, რომ ქორწილი ჩაეშალა და დარწმუნებული იყო, რომ როდესაც დეპრესია გაუვლიდა, მაშინვე ნიუ-იორკში დაბრუნდებოდა. მისის ენჯელას კარგად ახსოვდა რა მდგომარეობაში იყო ჯეკსონი ვერონიკას წასვლის შემდეგ და არ სურდა, რომ შვილი კვლავ ასეთი ენახა. ემს როგორც პოტენციურ სარძლოს ისე უყურებდა და მართალია თავისი გამოგონილის გარდა სხვა მინუსს ვერ უძებნიდა, მაგრამ ჯეკსონს მაინც სულ იმას უჩიჩინებდა მაგ გოგოს შეეშვიო. ეს უკანასკნელიც თვითონაც ვერ ხვდებოდარატომ, უფრო და უფრო უახლოვდებოდა გოგონას.
ასე გავიდა ერთი კვირა. ემილის სახლის რემონტიც დასასრულს მიუახლოვდა. ბოლო შტრიხებიღა იყო გასაკეთებელი და ავეჯი შესატანი. ამ ყველაფერს კი ლუის ყოჩაღი ბიჭები დღესვე დაამთავრებდნენ. ემი დიდი მოთმინებით ელოდა როდის შეძლებდა თავის საცეკვაო დარბაზში ცეკვას, ან სხვენში გაკეთებულ სამუშაო ოთახში ახალი მოდელების შექმნას. რემონტმა ძალიან დაღალა, მით უმეტეს რომ ამინდებიც არ იყო კარგი. მუშებმა აუზიც გაუკეთესაც და ეზოსაც შეავლეს ხელი, ემს კი გული სწყდებოდა რომ ამ აუზით სარგებლობას გაზაფხულამდე ვერ შეძლებდა. მუშები სამუშაოს მორჩნენ და ემიმ გააცილა, თან მადლობაც გადაუხადა ასეთი სწრაფი მუშაობისთვის. ახლა კი, ღია აივანზე იჯდა საქანაო სავარძელში, ფეხები აეკეცა და ნიკაპით მუხლებს ეყრდნობოდა, თან ხელებში დიდი, ყავით სავსე ჭიქა მოექცია და გაყინულ თითებს ითბობდა. უკვე დაღამებულიყო. სახლის დათვალიერების ხასიათზე არ იყო, მელანქოლიურ განწყობაზე დადგა. რაღაც აკლდა, ან ვიღაც, მაგრამ ამას თავადაც ვერ ხვდებოდა... საკმაოდ სციოდა, მაგრამ სახლში შესვლას არ აპირებდა. ტყეს გაჰყურებდა, რომელიც მის უკანა ეზოს უერთდებოდა და სუფთა ჰაერს ღრმად ისუნთქავდა. უეცრად, სრულიად მოულოდნელად უკნიდან ჩუმი ნაბიჯების ხმა გაიგონა. შებრუნდა და სიბნელეში მოულოდნელი სტუმრის ვინაობა რომ ვერ გაარკვია, კვლავ თავის პოზიციას დაუბრუნდა. ხვდებოდა ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო.
-ჯეკ, შენ ხარ?-ამდენხნიანი სიჩუმის შემდეგ ოდნავ ჩახლეჩილი ხმით, ჩუმად იკითხა გოგონამ.
-ჰო, მე ვარ. შენ აქ რა გინდა?-ბიჭმა გადაკოცნა, შემდეგ კი გვერდით მიუჯდა.
-მუშები უკვე წავიდნენ, მაგრამ სახლის დათვალიერების ხასიათზე არ ვიყავი. აქ ძალიან მშვიდად ვარ-ისე უპასუხა ემილიმ, რომ ტყისთვის თვალი არ მოუწყვეტია.
-გაცივდები-საოცრად მზრუნველად ჟღერდა ბიჭის ხმა.
-თბილად მაცვია.
-მაინც გაცივდები. ადე, ადე! შიგნით შევიდეთ.
-მეზარება-ჯიუტობდა ემი.
-ადემეთქი! მიდი სახლი დამათვალიერებინე, მაინტერესებს როგორი გამოვიდა.
-მითქვამს, რომ მას შემდეგ რაც ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდი მოწყენის საშუალებას არ მაძლევ-გაეცინა ემს, შემდეგ სარწეველა სავარძლიდან წამოდგა და ბიჭს უთხრა-წამო, დავათვალიეროთ.
სახლი ძალიან ლამაზი გამოვიდა. სწორედ ისეთი, როგორიც ემილის უნდოდა. ლუიმ და ვიქტორიამ იმდენი მოახერხეს, რომ ემის გაოცებაც კი შეძლეს. სასტუმრო ოთახის ერთი კედელი, აი ის ჯეკსონის სახლს რომ გადაჰყურებდა მთლიანად მინის იყო. ძველი ნივთებიდან მხოლოდ როიალი და ბუხარი იყო დატოვებული. ამ ოთახმა ემის აღფრთოვანება გამოიწვია. ვერ წარმოიდგენდა, თუ ამ ტიპის სახლში კედლის მინით შეცვლა შესაძლებელი იქნებოდა. არანაკლებ აღფრთოვანებული იყო ჯეკიც.
ოქროსფერში გადაწყვეტილი მისაღები ოთახისგან განსხვავებით, სამზარეულო მთლიანად თეთრი იყო. ემილიმ ჯეს მთელი სახლი მოატარა, მაგრამ ბიჭი ყველაზე დიდხანს იმ ოთახში დარჩა, რომელსაც ემი განსატვირთს უწოდებდა. მთელს კედელზე სახლის კინოთეატრი და დინამიკები იყო, მის წინ დაყრილი პუფების უკან კი ბილიარდის მაგიდა და ბარიც კი, რომელშიც უამრავი, სხვადასხვა სახეობის სასმლის პოვნა შეიძლებოდა. სახლის სასიამოვნოდ გაოცებული მეგობრები სამზარელოში ჩავიდნენ შიმშილის დასაკმაყოფილებლად. სულ მალე სამზარეულოს მაგიდა ემის მიერ გაკეთებული სალათით, ანანასის წვენით, მდნარი ყველით, კარაქითა და ჭვავის პურით შეივსო.
-სალათი ჩემი გაკეთებულია, ასე რომ, აუცილებლად უნდა გასინჯო-თქვა ემიმ მხიარულად და არც უკითხავს ისე გადაუღო ბიჭს სალათი.
-მოიცა მოიცა, შენ გასინჯე უკვე?-შეშინებული სახით ჰკითხა ჯეკმა გოგონას, რომელიც მიუხვდა რასაც გულისხმობდა და უშიშრად ჩაიდო სალათიანი ჩანგალი პირში, კარგად დააგემოვნა და გადაყლაპა, შემდეგ კი ჯეკსონს უთხრა:
-ხომ ხედავ, ჯერ ცოცხალი ვარ, ასე რომ შეგიძლია ჭამო-და ენა გამოუყო.
ისინი გემრიელად ილუკმებოდნენ, როდესაც ჯეკსონს არაჩვეულებრივი იდეა მოუვიდა თავში.
-ემ, რაღაც უნდა შემოგთავაზო-მის თვალებში ეშმაკუნები აკიაფდნენ.
-გისმენ-დაინტერესდა ემიც და პირისკენ გაქანებული ჩანგალი თეფშზე დააბრუნა.
-ორ-სამ კვირაში ჩვენს ქალაქში ყოველწლიური ფესტივალი იმართება ქალაქის დაარსების იუბილესთან დაკავშირებით. გამოფენა-გაყიდვა, კარნავალი, თეატრალიზებული სანახაობები, კონცერტები, ქალაქის ხუმარას არჩევა და ბოლოს არაჩვეულებრივი ფეიერვერკი იქნება. ხომ წამოხვალ?
-ამმ, რავიცი, ღირს კი წამოსვლა? ისეთი პატარა ქალაქია, ყველა ერთმანეთის ნაცნობი და მეგობარია, მე კი სულ ცოტა ხანია რაც აქ გადმოვედი და...
-აჰა, ესე იგი მივდივართ, ძალიან კარგი!-გააწყვეტინა ბიჭმა და შემდეგ ჭამა განაგრძო.
-ჰო მაგრამ, ხომ გითხარი!
-საკმარისი მიზეზი არ იყო, თან შენი ნებით თუ არ წამოხვალ მე მაინც წაგიყვან, ასე რომ...-გაიცინა ჯეკსონმა.
-ოხ ჯეკ!
-ვიცი ვიცი, შენი პირადი სატანჯველი ვარ, მაგრამ ამავდროულად შენი მეგობარიც, რომელიც ძალიან გიყვარს!
-ეე, ეს ნახე რა!-გაეცინა ემს.
-რა არა?-წარბები აზიდა ჯეკმა-უი მართლა, რა უნდა მეკითხა, იმხელა საცეკვაო დარბაზი რად გინდა?
-მოცეკვავე ვარ. სანამ დიზაინერი გავხდებოდი, ყველას ეგონა, რომ ცეკვას გავყვებოდი. თხუთმეტი წელია ვცეკვავ.
-რა მაგარია! რამდენი რამე არ ვიცი შენზე...
-არაუშავს, დადგება დრო და ყველაფერს გაიგებ... იცი, მუშაობის დაწყება მინდა, მაგრამ ჩემი სალონის ფილიალის გახსნა აქ ჯერ ძალიან ადრეა. სად შეიძლება რომ ვიმუშაო?-ემიმ სასწრაფოდ თემა შეცვალა, რადგან საკუთარ თავზე საუბარი წარსულს ახსენებდა და ეს კი ტკივილს აყენებდა.
-ამმ, სად და ჩვენს სკოლაში! თან შენი პროფესიით! შეგიძლია დირექტორს შესთავაზო, თან სწავლაც ახალი დაწყებულია და დარწმუნებული ვარ უარს არ გეტყვის. თეორიასაც ასწავლი და პრაქტიკასაც! სხვადასხვა ჩვენებებისთვის და კონკურსებისთვის მოამზადებ ბავშვებს, სკოლის გუნდს შექმნი და საქალაქო კონკურსებში მიიღებთ მონაწილეობას!
-რა მეშველებოდა შენს გარეშე!-აღფრთოვანებულმა შესძახა ემიმ, ჯეკსონი და წამოდგა და მოეხვია! ემილისთან შედარებით იმდენად დიდი და ძლიერი იყო, კინაღამ გაჭყლიტა.
ჯეკი გვიანობამდე დარჩა, ფილმებს უყურებდნენ და თან საუბრობდნენ. ცოტა ხანში ჯეკმა შეამჩნია, რომ ემს მის მხარზე თავი ჩამოედო და ჩასძინებოდა. ისე საყვარლად ეძინა ჯეკს გაღვიძება დაენანა, ხელში აყვანილი შეიყვანა საძინებელში და დააწვინა. საბანი გადააფარა, შემდეგ კი ტუჩებით შუბლზე მიეწება. რატომღაც დიდხანს დარჩა ამ მდგომარეობაში, შემდეგ კი წელში გაიმართა და ოთახიდან გავიდა...
ფიკზე გადასასვლელად დააკლიკეთ სურათს =)
my blog <3
natuka
| |
|
|
|
|
|
| RoB-dOd | თარიღი: პარასკევი, 2012-01-20, 1:20 PM | შეტყობინება # 252 | |
572
Offline
| აუუ რა საყვარელიიააა)) ძაან საყვარლად გიწერია ნათ! სურათებია სუPPEრრრ ;დდ მოკლედ მაგარი გოგო ხარ. ასე გააგრძელე! მიყვარხარრრ*
I Hate This FuCkinG Life <3
| |
|
|
|
|
|
:O ) 
