სახელწოდება:Je t'aime [color=FF00CC]ავტორი:Karkusha=] ბეტა:Karkusha=] დისკლეიმერი:გმირების სახელები ეკუთვნის ს.მეიერს.(ზოგიერთი მე დავამატე) დანარჩენი ყველაფერი ჩემია. რეიტინგი:G/PG-13 პეირინიგი:უცნობია ჟანრი:Romance სამარი :ბელა უმაღლესი განათლების მისაღებად საფრანგეთში მიემგზავრება. რა მოხდება როდესაც, მწვანეთვალებიან ლამაზმანს შეხვდება? როგორ განვითარდება მისი ცხოვრება? სტატუსი: პროცესშია. ავტორისაგან:პირველად გადავწყვიტე ფანფის წერას მოვკიდო ხელი. დიდი ხანია რაც ფანფებს ვკითხულობ და სიმართლე გითხრათ ჩემთვის ვწერდი კიდევაც. ამ ნაწარმოების დაწერა უეცრად გადავწყვიტე =) იმედია მოგეწონებათ. ჯერ მე თვითონაც არ ვიცი მოვლენები როგორ განვითარდება,ამირომ ყველანაირ სიგიჟეს ელოდეთ!=] P.S. ახალი თავი ყოველ კვირას დაიდება. სწავლა და უამრავი პრობლემა მაქვს,ამიტომაც გთხოვთ გამიგოთ. =)
mec davamtavre avige rogorc iqna adestati da banketi damrcha exa marto
ბანკეტი ბანკეტი ბანკეტიი!))) მეც გილცოავ კიდევ ერთხელ!)))
Quote (♥izabella♥)
genacbale shen momanatre taviiiiiiiiiii dzalian
მეეეც მომენატრეე ჩემო საყვარელოო! და საერთოდ ყველანი ძალიან მომენატრეეეთ!)))
ხო რაც შეეხება ახალ თავს!))) ესეიგი მინდა მე12 თავი დიდი გამომივიდეს! ამიტომ რამოდენიმე დღე ვწერდი)) დღესაც რაღაცეებს დავამატებ რედაკტურას გავუკეთებ და დავდეებ!))) ხო კიდევ ერთი ახალი "ნიუსი" მაქვს!))) მოკლედ ამ ჩემს ფიკში ( განსაკუთრებით 12 თავში) იმდენი რამე ხდება,რომ გადავწყვიტე ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა მივცე და ფიკი ორ ნაწილად დავყო. ანუ პირველი ნაწილი თითქოსდა ჰეპი ენდით მთავრდება, მაგრამ ამავდროულად იწყება რაღაც ახალი უფრო სერიოზული.. თითოეული გმირი ცხოვრების ახალ საფეხურზე გადადის და ვფიქრობ რომ აჯობებს მე12 თავით და ავტორის ბოლო სიტყვაობით მოვრჩე პირველ ნაწილს და Je t'aime 2 გავხსნა)) იქ პლუს ახალი პერსონაჟები დაემატება)) აბა რას ფიქრობთ??? თქვენს გარეშე მაინც არ მინდა ეს გავაკეთო,ამიტომ თქვენი აზრი მაინტერესებს!))) ველოდები პაასუხებს!)))
♥Am I in love with you? ☐ True ☐ False ☑ It`s Complicated♥
mara amavdroulad shemeshinaaa ,,titqosda hepi endi"??? vaime taamar bebia, es fiki cudad ar daamtavroo! arcerti nawili!
მემუქრებიი??? არა გპირდებით ორივე ნაწილი ჰეპი ენდით დამთავრდება,მაგრამ რომელიმე პერსონაჟი მოკვდება! (!) ხო კაი არ გაგიჟდეთ ედვარდს არ ვკლავ!)))))
Quote (bella-vampire)
saintereso iqneba axali personajebi da amave dros dzvelebi rogor sheicvlebian.
ხო)) მეც მასე ვფრიქრობ)) ახალი ნაწილი ვიმედოვნებ,რომ უფრო კულმინაციური იქნება))) ხო კიდე ვაპირებ,რომ მეთორმეტე თავში უფრო კარგად გამოჩნდეს ჩვენი უცნობი ბიჭუნა)) ყოველშემთხვევაში სახელი და გავრი გეცოდინებათ)))
♥Am I in love with you? ☐ True ☐ False ☑ It`s Complicated♥
რამდენი ხანია ფორუმზე არ შემოვსულვარ... შემოვედი და შენს ფიკს ვესტუმრე თამ, მეგონა ახალ-ახალი თავები დამხვდებოდა... რამდენიმე გვერდის იქით ძლივს ვიპოვე ჩემი ბოლო პოსტი ამ თემაში და თურმე მაგის მერე 1 თავზე მეტი არც დაგიდია მაგრამმ, მთავარია რომ მომეწონა.. თან ძაან რაც შეეხება ფიკის ორად გაყოფს... მე მომწონს ^^ ველოდები 12 თავს და შემდეგ უკვე ფიკის მეორე ნაწილს <3
ხომ გაქვს ოცნება? მაგრამ ის არ ახდა. რატომ? იმიტომ რომ არასწორად აარჩიე ოცნება.... - კოკაინი
ერთი წლის შემდეგ.
„ქალაქი რომელსაც არასდროს სძინავს“
ფორდჰემის უნივერსიტეტი
უამრავი ხალხი ირეოდა ფორდჰემის უნივერსიტეტის ეზოში. ზოგი მწვანე, ახლადგაკრეჭილ ბალაზე იწვა და ირუჯებოდა,ზოგი წიგნს კითხულობდა; სხვადასხვა დაჯგუფებები ცალ-ცალკე იდგნენ და საინტერესო თემებზე საუბრობდნენ. ზოგი მუსიკას უკრავდა, ზოგი საერთოდ ფიქრებში წასულიყო. ერთი ჩვეულებრივი დღე. არაფრით განსხვავებული. - ჰეი მეისონ! მეისონ! გამოიხედე იდიოტო! - შავ კანიანი ბიჭი ცდილობდა ძმაკაცისთვის დაეძახა, მაგრამ ეს უკანასკნელი ბოლო ხმაზე უსმენდა აიპოდს და წიგნს კითხულობდა. ძმაკაცს მოთმინების ფიალა აევსო და სკეიტით ბიჭთან მისრიალდა. ნაოშნიკი გამოუძრო და აღშფოთებულმა ჰკითხა: - ძმაო, არ შეიძლება ასე! დაყრუვდები და ჩემი ხმის ჩახლეჩვის მიზეზიც შენ იქნები. - და გაიცინა. - რა იდიოტი ხარ მაქს! - გამოეპასუხა ძმაკაცი. თან წიგნისთის თვალი არ მოუშორებია. - ხო ვიცი. რა იყო, რა წერია მასეთი მაგ წიგნში, რომ საკუთარ ძმაკაცზე შეხედვა გეზარება?! - და წიგნი გამოგლიჯა. - მომეცი მაქს, ხვალ გამოცდა მაქვს. - გამოცდა?? და მე რატო არ ვიცოდი? - იმიტომ რომ, შენ ისეთი რამე რაც „სწავლაა“ - ბიჭმა ბრჭყალები გააკეთა ხელებით - არ გაინტერესებს. - ხოო, ეგეც მართალია. - თქვა მაქსმა და სკამის საზურგეს მიეყრდნო. - ხოდა ამიტომ იძულებული ვარ ვისწავლო. - მგონი შენსავით ბიზნესს, ჩვენს კურსზე არავინ არ სწავლობს. მორჩი რა, ისედაც ყველაფერი იცი. - გაიცინა მაქსმა და წიგნი დაახურინა. - პრინციპში მართალი ხარ! რატომ ნერვიულობ აზრზე არ ვარ!- გაიცინა ბიჭმა. - ჰეი ტონი! - გაისმა ვიღაც გოგოს ხმა უკნიდან. ბიჭებმა მიიხედეს და ქერა გოგო დაინახეს, რომელიც მათკენ მოდიოდა. - ამას რაღა უნდა? - იკითხა მაქსმა. - აზრზე არ ვარ. კარგი არაფერი. - გაიცინა ტონიმ. - კარგი არაფერი არ გველოდება. - ბიჭებო რას შვრებით? - გოგო მოვიდა და ბიჭების წინ ბალახზე დაჯდა. - რავი ემი, აი ვზივართ როგორც ხედავ და ერთმანეთით ვტკბებით ! - გააკომენტარა მაქსმა, რითაც ტონის გამანადგურებელი მზერა და თავში წიგნის მორტყმა დაიმსახურა. ემიმ გაიცინა. - შენ ისევ შენს რეპერტუარში ხარ ხო? რა გეშველება?! -არც არაფერი. - კარგი, რა გინდოდა? - იკითხა ტონიმ. - მაინტერესებდა რაღაც... რომელიმე თქვენგანი პარიზში ყოფილხართ როდისმე?! - რაში გაინტერესებს? - სახე შეეცვალა ტონის. - ამ არდადეგებზე მივდივარ! და მინდა თქვენც წამოხვიდეთ! დედაჩემის სახლში ვიქნებით მთელი ჯგუფი. თან მისტერ ფრედერიკმა დავალება მოგვცა... - რა დავალება? - იკითხა მაქსმა. - თქვენ საერთოდ ამ ქვეყანაზე დადიხართ?! ლექციაზე რატომ არ იყავით?! მოკლედ, ფრანგულის ასამაღლებლად ერთ თვიანი პროგრამებია. ბიზნესის განხრით რაა.. ხოდა, როგორც გინდათ მონაწილეობა მიიღეთ ამ ზაფხულსო, თორემ დიპლომს გამოემშვიდობებითო. - ვაა! ეგ ხომ მაგარია! პარიზს ვნახავთ! - გაუხარდა მაქსს. - მე თანახმა ვარ! შენ ტონი?! - და თავის ძმაკაცს შეხედა,რომელსაც ფერი დაჰკარგვოდა. - ეი, კარგად ხარ?! ტონი! - და ბიჭი შეანჯღრია. - უი კი... ბოდიში... კი კარგად ვარ... პარიზი?! ... და რა აუცილებელია პარიზი... სხვა რეგიონი საფრანგეთის?! ... იქნებ ლილი ან ლიონი აჯობებდა?!... - შენ კარგად ხარ?! რა ლილი და ლიონი, პარიზიო აუცილებლდო ! მანდ არის ჩვენი უნივერსიტეტის ფილიალი და იქ უნდა ვიაროთ ყოველ შაბათ- კვირას. მოკლედ გინდა, არ გინდა მოგიწევს წასვლა... თუ არადა გამოემშვიდობე დიპლომს. და დიპლომის გარეშე არაფერი არ ხარ, ხომ იცი.- დაამთავრა თავისი ტირადა ემიმ. - კარგი... ჯანდაბას. თანახმა ვარ. - ცივად მიუგო ტონიმ. - უი რა კარგია! - ტაში შემოჰკრა ემიმ. - მაგარ დროს გავატარებთ! კარგით დედას დავურეკავ და ვეტყვი ოთახები მოგვმზადოს! აბა დროებით! ხო ისე ერთ კვირაში წავალთ! როგორც კი გამოცდებს მოვრჩებით! და გოგონა გაიქცა.
- ო ღმერთო ! - ჩიალაპარაკა ტონიმ და სახე ხელებში ჩამალა. მძიმედ ოხრავდა, მაგრამ მაქსი არაფერს არ ეუბნებიოდა, რადგანაც იცოდა რა რთული ცხოვრება გამოიარა მისმა ძმაკაცმა - ტონი მეისონმა.
პარიზი.
„ ლე დო მაგოტ“
მუსიკა ბოლო ხმაზე უკრავდა. „ ლე დო მაგოტ“ უმშვენიერესი ადგილი, სადაც მუსიკის მოსმენა და უბრალოდ დასვენება შეგიძლია. აქ დადიოდნენ ალბერტ კამიუ, პაბლო პიკასო, ერნესტ ჰემინგუეი... აქ მუდამ ხალხმრამვლობა იყო. ახალი ყავის სუნი ტრიალებდა ირგვლივ. ცოცხალი ბენდი დაუღალავად შრომობდა. ადამიანის ყურები აქ შვებას და ჰარმონიას ჰპოვებდნენ. ქალაქის გადატვირთული რეჟიმის შემდეგ, ეს ერთადერთი ადგილი იყო, სადაც დასვენება შეგეძლო. ჩვენი გმირებიც აქ მოვიდნენ უნივერსიტეტის ცხოვრებისგან დაღლილები. გამოცდები ჩააბარეს, გადავიდნენ შემდეგ კურსზე და უკვე გართობის დრო დამდგარიყო. ნიკოლა და ბელა ერთად ისხდნენ. ამ ერთი წლის განმავლობაში ერთმანეთს ძალიან დაუახლოვდნენ. მათ შორის ყოველთვის ურთიერთგაგება, პატივისცემა და ნაზი სიყვარული სუფევდა. იყო მომნტები ჩხუბობდნენ, მაგრამ ისიც იმიტომ რომ ბელას ახირებების ატანა ზოგჯერ საკმაოდ რთული იყო. მარგამ ხუთ წუთშივე რიგდებოდნენ. ყველამ იცოდა მათ შესახებ და ყველას უხაროდა მათი ბედნიერება. მართლაც რომ შეუდარებელი წყვილი გამოვიდა. ბელას ნიკოლას მხარზე დაედო თავი და მისი ხელის თითებს ეთამაშებოდა. ნიკოლა კი სიგარეტს ეწეოდა და მუსიკას უსმენდა. იქვე იჯდნენ ელისი და ჯასპერიც. ელისი ყავას სვამდა, ჯასპერი კი ნოუთბუქში რაღაცას წერდა. ელისისთვის უჩვეულო იყო ასეთი სიჩუმე, მაგრამ იმდენად გატაცებულიყო ამ გარემოთი,რომ ვერც კი შეამჩნია ჩუმად რომ იყო. მათი წყვილიც ისეთივე იყო, როგორც ბელასი და ნიკოლასი. ელისმა ისე კარგად ისწავლა სამზარეულო და საჭმლის გაკეთება ,რომ ბავშვებს სულ სადილებზე და ვახშმებზე პატიჟებდა. ჯასპერმა კი თავისი ყვავილების მაღაზია უფრო ააყვავა და დაამშვენა. მოშორებით, ნელი მუსიკის ჰანგების ქვეშ პოლინა და სები ცეკვავდნე. სების პოლინას წელზე ნაზად შემოეხვია ხელები, პოლინას კი მის მხრებზე შემოეწყო და ნელ რიტმში მოძრაობდა. ისინი თითქოს ამ ქვეყანაზე არ იყვნენ. მათთვის ამ მომენტში მხოლოდ მუსიკა არსებობდა და პირისპირ მდგომი პიროვნება. ისნიც ერთად იყვნენ. სებიმ პოლინა მშობლებს გააცნო, რითაც ისინი უფრო დაახლოვდნენ. იყო უთანხმოება,ისევე როგორც ნებისმიერი წყვილის ურთიერთობაში,მაგრამ ზოგადად მათ შორისაც ყველაფერი კარგად იყო. რაილი მათთან ერთად აღარ დადიოდა. შორიდან ესალმებოდა ხოლმე ბავშვებს. მან კალათბურთზე დაიწყო სიარული და მალევე კაპიტანიც გახდა. თითქმის ყველა გოგო მას დასდევდა. ელისი კი გახარებული იყო. უხაროდა რომ რაილის საქმეები კარგად წავიდა და ახლა ყველაფერი კარგად იყო. ტანია ძმასთან გაემგზავრა. გამოცდები ჩააბარა და მეორე დღესვე წავიდა. ბელა ყოველდღე წერდა და როგორც გაიგო, ისინი მსოფლიოს გარშემო მოგზურობდნენ. ბოლოს ტანია საბერძნეთში იყო. ამბობდა რომ ვიღაც ახალი შეყვარებული ჰყავდა. მისი საქმე უფრო სეროზულად იყო, ვიდრე ნიკოლასი და ბელასი. ამბობდა მალე ჩამოვალო და უამრავ საჩუქარს ჩამოგიტანო, რის გამოც ბელა სულ ეჩხუბებოდა.
ედვარდი არ გამოჩენილა. ბელა იხსენებდა ხოლმე პერიოდულად, მაგრამ მერე ნელ-ნელა მანაც დაივიწყა. ეგონა რომ ამ ბიჭს არასდროს არ ნახავდა; (მაგრად კი ცდებოდა)) მაგრამ მან არ იცოდა, რომ მალე მისი ცხოვრება თავდაყირა დადგებოდა. მიდი ბელა, დატკბი ცხორვებით სანამ შეგიძლია. გედოს მშვიდად თავი ნიკოლას მხარზე და გეგონოს რომ ყველაფერი კარგად იქნება. მოდით ჩვენი გმირები ცოტახნით მარტო დავტოვოთ და გადავინაცვლოთ სულ სხვა დროში. . .
კარლაილ კალენის მოგონებებიდან...
გაისმა გასროლის ხმა... გული შემეკუმშა... მან პირველად მოკლა. პირველად, ძალაუნებურად ჩაამთავრა სხვისი სიცოცხლე. . . მაგრამ ჩვენი კლანისთვის და იმპერიისთვის ასე აჯობებს. ჯობია ბიჭმა ისწავლოს, თუ როგორი სასტიკია ცხოვრება. ჩემთვისაც რთული იყო, როდესაც პირველად გამოვკარი ჩახმახს ხელი და გამოვასალმე სიცოცხლეს დამნაშავე ადამიანი. თავს ძალა დავატანე და შევეცადე არანაირი ემოცია არ დამტყობოდა. ირგვლივ სისხლის გუბე დადგა. . . გაისმა პისტოლეტის დავარდნის ხმა. - წამოდი ედვარდ. - დავუძახე ჩემს საკუთარ შვილს,რომელიც გაუნძრევლად იდგა და გაშეშებული უყურებდა თავის ნამოქმედარს. - დროა წავიდეთ. - მივუახლოვდი და მხარზე ხელი შევახე. არ განძრეულა. მოვტრიალდი და გასასვლელისკენ წამოვედი. შუა გზაზე შევჩერდი და უკან მოვიხედე. ედვარდი მუხლებზე დავარდა და თავი მწარედ ჩაღუნა. „არაუშავს შვილო. მიეჩვევი.“ და დღის სინათლეში შევაბიჯე.
თქვენ გგონიათ მინდოდა ედვარდისთვის ასეთი ცხოვრება?! ო, როგორ მწარედ ცდებით. მინდოდა განათლება მიეღო, მინდოდა თავისი ოცნებები ასრულებოდა, მინოდადა ცოლი მოეყვანა, მამა გამხდარიყო. მაგრამ არა ისეთი გამხდარიყო, როგორიც მე გავხადე. ჩემი სურვილით არ მომხდარა ის, რომ ახლა მაფიის ბოსი ვარ. ეს ჩვენი საგვარეული საქმიანობაა. მაგრამ ჩემს ბინძურ საქმეებს ოჯახში არასდროს არ ვურევდი. ჩემს ხელში ყოველთვის დიდი ფული ტრიალებდა, იძულებული ვიყავი ეს საქმე მეკეთებინა, თუმცა გულით არასდროს არ მომწონდა. ჩემს ცოლს რთული ორსულობა ჰქონდა. საკმაოდ პატარა იყო როდესაც დაორსულდა. მე ამ დროს რუსეთში ვიყავი საქმეებზე. ჩვენმა ძიძამ ამშობიარა. ესმე ლამის გადაჰყვა ორსულობას. გაითიშა და უბრალოდ საკეისრო გაჭრით მოუხდათ მშობიარობა. ედვარდი პირველი იყო, მაგრამ თურმე ტყუპები გაჩნდნენ ერთი ტყუპი მკვდარი გაჩენილა. სადაა დამარხული ახლაც არ ვიცი. ძიძამ წაიყვანა სადღაც და ალბათ დამარხა. ესმესთვის არც გვითქვამს, ედვარდმაც არ იცის. და ვერც გაიგებს, რა საჭიროა ამის ცოდნა, უკვე ყველაფერი წარსულს ჩაბარდა. მიყვარდა ჩემი ცოლი...ესმე... ჩვენ ბედნიერი ოჯახი გვქონდა სანამ საშინელი ამბავი არ გავიგე... ჩემს საყვარელ ცოლს კიბო აღმოაჩნდა. ამან გამანადგურა... ედვარდიც თავის თავში ჩაიკეტა. მალევე ესმე გარდაიცვალა... ცოტახანში ედვარდიც შეიცვალა. ვფიქრობ, რომ გაიგო რასაც ვაკეთებდი და ამან უბიძგა იქამდე, რომ ნარკოტიკების მოხმარება დაიწყო. მოდიოდა ჩაშავებული თვალებით, არც ჭამდა არც სვამდა. უხეში გახდა, ღამე ქალივით ტიროდა, რამაც საბოლოოდ გადამრია. ჩემში ყოველთვის არსებობდა სისასტიკე, მაგრამ ამას ოჯახთან არასდორს არ ვაჩენდი. ახლა კი მომიწია. ერთ საღამოს ედვარდი გათიშული ვიპოვე თავის ოთახში. ამან საბოლოოდ გამაგიჟა. ხელი ვტაცე და დაუნდობლად ცემა დავუწყე. ხმას არ იღბდა; ბოლოს კი სამკურნალოდ გავგზავნე. მალევე გამოვიდა იქიდან. 3 თვეში ახალივით იყო. დამარწმუნდა,რომ სწავლა უნდოდა და მეც გახარებული დავთანხმდი. მაგრამ შემდეგ გავიგე, რომ მატყუებდა. იქაც ნარკოტიკებზე შეჯდა და გადავწყვიტე, რომ ჩემი საქმის მეტი მას არაფერი არ უშველოდა. ამიტომაც ჩამოვიყვანე; და ვასწავლე ის, რაც ოდესღაც მამაჩემა მასწავლა. არაკაცისგან კაცი დავაყენე, მშიშარისგან უშიშარი... მაფიის ახალი წევრი და მომავალი უფროსი. ეს იყო მისი მომავალი.
დრო გადიოდა... თითქმის ერთი წელი დამჭირდა იმისთვის, რომ მისგან კაცი დამეყენებინა. ახლა ედვარდი სროლაში საუკეთესო იყო; ახლა ჩემს წინ სულ სხვანაირი ადამიანი იდგა. ახლა ის მზად იყო...
დასასრული...
პარიზის სადგური.
-ბიჭებო! წამოდით! ჩქარა! - ემი ვერ ისვენებდა. მათი მატარებელი პარიზის სადგურში გაჩერდა. უამრავი ხალხი ირეოდა გარშემო. - წამოდით! დედა გასასვლელთან გველოდება მანქანით! - ხო მოვდივართ! ნუ შეგვჭამე! - გაიცინა მაქსმა. გვერდზე ტონი მოყვებოდა,რომელიც ფიქრებში წასულიყო. უკვე ერთი წელი გასულიყო,რაც მას პარიზის ჰაერი არ ჩაესუნთქა. მისთვის რთული იყო აქ ყოფნა, უამრავი ძველი მოგონება ამოუტივტივდა და ცრემლები მოადგა. - ტონი ხომ კარგად ხარ? - ჩუმად ჰკითხა მაქსმა. - კი ძმა... მადლობა. - გაიღიმა ამ უკანასკნელმა.
გასასვლელს მოუახლოვდნენ. ემი ვიღაც ქალს ეხუტებოდა. - ბიჭებო ეს დედაჩემია. მარგარიტა. - გაიღიმა გოგომ და ელეგანტური, ყავისფერთმიანი ქალი წარუდგინა ბიჭებს. - სასიამოვნოა ქალბატონო მარგარიტა. - გაიღიმეს ბიჭებმა. - ჩემთვისაც. ოღონდ მარგარიტა დამიძახეთ და მოდით თქვენობით ნუ მომართავთ. ნუთუ ასეთი ბებერეი ვარ?! - გაიღიმა ქალმა. ბიჭებმა გაიცინეს. - კარგით. - დე, ეს ტონია. - ქალი ტონის გადაეხვია. - ეს კი მაქსი. - ძალიან მიხარია რომ ჩამოხვედით! ემი ყოველთვის ძალიან ბევრს მიყვება თქვენზე! - დიდი მადლობა, რომ მიგვიღეთ. - კარგით წამოდით! თორემ სადილი გაგიცივდებათ! მერე კი ქალაქში გაისეირნეთ! ყველანი მანქანაში ჩაჯდნენ და სახლში წავიდნენ.
ისევ პარიზი...
- ჯას სად მიგყავარ? - ცოტაც დაიცადე და ნახავ... - ტკბილად ჩასჩურჩულა ჯასპერმა. - მაშინებ...ხომ იცი სიუპრიზები არ მიყვარს... მითუმეტეს მე თუ არ ვაწყობ... - ჩაიბურდღუნა გოგონამ. - კარგი რა ელ... ვიცი მოგეწონება. ბიჭმა მანქანა გააჩერა და თვალებახვეულ ელისს ფრთხილად დაეხმარა გადმოსვლაში. გოგონამ იგრძნო გრილი სიო,რომელიც თმებს უწეწავდა. ბიჭმა ნაზად მოკიდა ხელი და გაურკვეველი მიმართულებით წაიყვანა. უკვე საკმაოდ გვიანი იყო და ხალხის ხმა არ ისმოდა. ცოტა ხნის შემედგ ჯასი გაჩერდა. - მოვედით? - იკითხა ელმა. - კი. ჯასპერმა ფრთხილად მოხსნა ელისს ნაჭერი და გოგონამ აღფრთოვანებისაგან შესძახა. -ჯას! ვაიმე! - ისინი ეიფელის კოშკის უკანა ბაღში იყვნენ. ძალიან ახლოს ეიფელთან. ირგვლივ სიწყნარე იყო, მხოლოდ მოშორებით ისხდნენ შეყვარებული წყვილები. მინდორზე ჯასპერს ვახშამი გაეშალა. იქ იყო ლამაზად დაჭრილი სხვადასხვანაირი ყველი, ბაგეტი, წითელი ღვინო, ხამანწკები, დესერტი. პლედზე სანთლები ანათებდნენ. შუაში კი წითელი ვარდების ბუკეტი იდო. - ჯას...ეს...ეს მშვენიერია...- ელისს ცრემლები მოადგა. - შშშ... შენ რა ტირი?? - ჯასპერი მოეხვია. - ელ შენთვის ყველაფერი საუკეთესო მინდა. ნუ ტირი... - არა ჯას. ეს სიხარულის ცრემლებია. არ მჯერა,რომ შენ მყავხარ. - და ნაზად შეეხო ბიჭის ტუჩებს. - მოდი, დავსხდეთ.
მშვენიერი საღამო გაატარეს. თუმცა ჯასი ჩაფიქრებული იჯდა ხოლმე,რაც ელისს არ გამორჩენია. - ელის...რაღაც მინდა გკითხო. - და მიუახლოვდა. - რაც გინდა მკითხე. ბიჭმა ჯიბიდან პატარა ლურჯი კოლოფი ამოიღო. ელისს თვალები გაუფართოვდა. - მერი ელის ბრენდონ თანახმა ხარ თუ არა,რომ ჩემი ცოლი გახდე? - და კოლოფი გახსნა. შიგ ლამაზი,პაწია ბეჭედი იდო. სადა და ამავდროულად მდიდრული. ელისი გაშრა... - ჯასპერ... - მიპასუხე, გთხოვ. - მე... მე... - ელისი გაწითლდა. - მე... - უარს მეუბენბი? - ჯასის თვალებში რაღაცამ გადაირბინა. - მე თანახმა ვარ! - და გახარებული შემოეხვია. - თანახმა ვარ! ჯასმა სიხარულისგან ჰაერში აიტაცა ელისი და დიდხანს ატრიალა. - ჩემო ელ... ვერ წარმოიდგენ, როგორ მიყვარხარ! - წარმოვიდგენ...იმიტომ რომ მეც მიყვარხარ!
ტონი მეისონი პარიზის საჯარო ბიბლიოთეკაში იჯდა. იგი მუდამ სწავლაში იყო ჩართული, რითაც მისი ამხანაგების უკმაყოფილებას იწვევდა. მაქსი და ემი სახლში მუშაობდნენ, ტონიმ კი გადაწყვიტა ცოტახანი ბიბლიოთეკაში გეტარებინა. აღტაცებით კითხულობდა და იწერდა მნიშვნელოვან თარიღებს პარიზის ისტორიიდან. ირგვლივ უამრავი ხალხი ირეოდა. დრომაც ძალიან მალე გაირბინა... უკვე დრო იყო დაბრუნებულიყო. ადგა წიგნებით ხელში, ისინი ერთ სასიამოვნო ქალბატონს ჩააბარა და გასავლელისკენ დაიძრა. ტელეფონმა დაურეკა და ჯიბეში ძებნა დაიწყო. ამ დროს ვერც შეამჩნია ისე დაეტაკა ვიღაცას.... - უკაცრავად...არ მინდოდა. - და „მსხვერპლს“ შეხედა. მის წინ ულამაზესი გოგონა იდგა. დიდი ყავისფერი თვალებით და გრძელი ყავისფერი თმებით. ხელში კონსპექტები ეჭირა და ტონის გაოცებული უყურებდა. მისი წითელი, მსხვილი ტუჩები ოდნავ გაიღო. ტონის გაუკვირდა რამე ხომ არ მჭორსო, ისე გაოცებული იყო გოგონა. - კარგად ხართ? - იკითხა ფრთხილად ბიჭმა. - ედვარდ?!
პირველი ნაწილის დასასრული...
ავტორისაგან
აი პირველი ნაწილის დასასრულიც მოგვიახლოვდა... მოდით ერთად შევაჯამოთ, თუ რა გამოვიდა... გგონიათ ამ ქვეყანაზე ყველაფერი კარგად მთავრდება?! არა, ცხოვრება სასტიკია და ამ სისასტიკეს ყველა ადამიანი, დიდი თუ პატარა დოზით, მაგრამ მაინც გრძნობს. ასე იქნება ჩვენს ისტორიაშიც... იმისთვის რომ ნამდვილი სიხარული შეიგრძნო, ჯერ შენ უნდა დათმო რაღაც სამაგიეროდ. ის რაც შენთვის ძვირფასია...ასე იქნება აქაც... თითოეული გმირი რაღაცას გასცემს, რაღაც ძვირფასს ნაწილს დაკარგავს და ბოლოს სამუდამო სიხარულს დაიმსახურებს. არ მჯერა ბანალური ისტორიების, სადაც ბიჭი გოგოს ერთი დანახვით იყვარებს. ეს სისულელეა, რადგანაც ცხოვრებაში ასე არ ხდება ხოლმე. შეიძლება ადამიანი მოგეწონოს, მაგრამ არა შეგიყვარდეს. ამ ისტორიის დასაწყისი საკმაოდ ბანალირად დაიწყო, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს,რომ ასევე გაგრძელდება. დასაწყისში ბელამ ედვარდზე ერთი შეხედვით „გააფრინა“,მაგრამ ეს არ იყო სიყვარული. ეს იყო უბრალო მოწონება. ბელას ბიჭის ფიზიკური მხარე მოეწონა, მაგრამ მან იმ დროს არაფერი იცოდა მის ნამდვილ სამყაროზე.
გგონიათ ახლა იცის? ო, არა... ბელა კი არა, თვითონ ედვარდი ვერ გარკვეულა თავის თავში. მას დიდი ცხოვრებისეული ლოდი აქვს ასაწევი და ეს ლოდი მხრებზე ძლიერად დააწვება, მერწმუნეთ. ყველაფერი მხოლოდ ახლა იწყება... ედვარდი იტალიაშია. მას იქ რთული ცხოვრება მოელის, მისი შინაგანი სამყარო საერთოდ, დედაბუძიანად შეიცვლება. კარლაილი მაინც მოახდენს მასზე ზეგავლენას და უკვე მომავალი შევხედრისას ედვარდი და ბელა რადიკალურად განსხვავებულები იქნებიან. რაც შეეხება ელისს და ჯასპერს. ამ წყვილის დაშლას თითქოს არ ვაპირებ. მგონია, რომ ისინი ბოლომდე ერთად და ბედნიერად იქნებიან. ისინი ჩვენს ისტორიაში მეორე ხარისხოვან როლს იკავებენ და უბრალო დეკორაციად მიმაჩნია, თითოეული მათგანი. ასევე თითქმის იგივეს ვიტყვი სებასტიანი/პოლინას წყვილზე. თუმცა არაა გამორიცხული რომ მათ შორისაც გაჩნდეს ნაპრალი. ტანია - ხოო... ტანია ცოტა არ იყოს რთული პერსონაჟია. ის მნიშვნელოვან როლს შეასრულებს ჩვენი პერსონაჟების ყოფაში. მაგრამ ეს უფრო ბოლოსაკენ. ტანიასა და ედვარდის ურთიერთობებიც რაღაც პერიოდში აღდგება,მაგრამ საბოლოოდ ისინი ერთად არ დარჩებიან, ამაში გარწმუნებთ. ნიკოლა - ისიც ტანიასავით მნიშვნელოვანი პერსონაჟია. შეიძება მათ შორის რომანიც კი წარმოიშვას, მაგრამ ჯერჯერობით ის ბელასთანაა და მის დაცვას შეეცდება. აი ვისგან, ამას თქვენ თვითონ მიხვდით. ვინ დაგვრჩა? უი ხო...)) ემეტი... ემეტი - როგროც ვიცით ტანიას ძმაა... ასე რომ ისიც უდიდეს როლს ითამაშებს ამ ფიკში. ის დაბრუნდება და დაბრუნდება როზალისთან ერთად. როზალი - ეს პერსონაჟი ჯერჯერობით არ გამოჩენილა. თუმცა გეტყვით, რომ ემეტი და ის ერთად იქნებიან. ერთად დაატრიალებენ საინტერესო საქმეებს.
ზოგადად ისტორია უფრო სერიოზულ სახეს მიიღებს. ვფიქრობ, რომ შეიძლება ახალი პერსონაჟებიც გამოჩნდნენ. რაც შეეხება ძველს და ინკოგნიტო პერსონაჟებს ისინი მაინც მთავარი ფიგურები იქნებიან ჩემი ჭადრაკის დაფაზე.
ინკოგნიტოზე გამახსენდა - უცნობს რაც შეეხება. თუმცა რაღა უცნობია.. მისი სახელია ტონი მეისონი..იგი მთლიანად შეიცვალა. ჩვენ ნელ-ნელა ვადევნებდით მის საშინელ ცხოვრებას თვალს და ვხედავთ რამდენს მიაღწია ამ ბიჭმა. დარწმუნებული ვარ, ბოლო თავის ბოლო წინადადებამ ყველა გაგოცათ! თუმცა ასეც უნდა ყოფილიყო. თქვენი აზრით რა ხდება?? ო,ამას თავის დროზე გაიგებთ.
მაშ ასე, მოვემზადოთ მეორე, კულმინაციური ნაწილისთვის! ყველას დიდი მადლობა,ვინც ამ ხნის განმავლობაში ჩემთან ერთად იყო, განიცდიდა ისევე როგორც ჩვენი პერსონაჟები და ავტორის აუტანელ მუზას იტანდა!
♥Am I in love with you? ☐ True ☐ False ☑ It`s Complicated♥
ტონი ედვარდის დაკარგული/ვითომ მკვდარი/დამარხული ტყუპისცალია <3 რაც შეეხება თავს, არც ვიცი რა ვთქვა... ძალიან მომეწონა .. აი შეუდარებელი იყო !!! ველოდები შემდეგ ნაწილს !!
ტონი მეისონი პარიზის საჯარო ბიბლიოთეკაში იჯდა. იგი მუდამ სწავლაში იყო ჩართული, რითაც მისი ამხანაგების უკმაყოფილებას იწვევდა. მაქსი და ემი სახლში მუშაობდნენ, ტონიმ კი გადაწყვიტა ცოტახანი ბიბლიოთეკაში გეტარებინა. აღტაცებით კითხულობდა და იწერდა მნიშვნელოვან თარიღებს პარიზის ისტორიიდან. ირგვლივ უამრავი ხალხი ირეოდა. დრომაც ძალიან მალე გაირბინა... უკვე დრო იყო დაბრუნებულიყო. ადგა წიგნებით ხელში, ისინი ერთ სასიამოვნო ქალბატონს ჩააბარა და გასავლელისკენ დაიძრა. ტელეფონმა დაურეკა და ჯიბეში ძებნა დაიწყო. ამ დროს ვერც შეამჩნია ისე დაეტაკა ვიღაცას.... - უკაცრავად...არ მინდოდა. - და „მსხვერპლს“ შეხედა. მის წინ ულამაზესი გოგონა იდგა. დიდი ყავისფერი თვალებით და გრძელი ყავისფერი თმებით. ხელში კონსპექტები ეჭირა და ტონის გაოცებული უყურებდა. მისი წითელი, მსხვილი ტუჩები ოდნავ გაიღო. ტონის გაუკვირდა რამე ხომ არ მჭორსო, ისე გაოცებული იყო გოგონა. - კარგად ხართ? - იკითხა ფრთხილად ბიჭმა. - ედვარდ?!
es Erti atjer wavikitxe rame xo ar meshleba meTqi... Sheni tvinis ambavi ro vici meore nawilic uzadod saintereso iqneba [darwmunebuL] mokled mokled... AgortovaneBuL meore Nawil
tamo me shokshi var bolo sityvebi amas ukve mivxvdi rac xdeba esmim gaachina tyupebi da erti mopares ase rom eg araushavs gavige da me kide ert ragacas mivxvdi mgoni da magram amas ar vityvi (mainc ar mgonia swori ) nu tamo ra jer jerobit ra kitxvebic mawuxebda yvelas gaeca pasuxi da didi motminebit velodebi meore nawilis dawyebas,dzalian mainteresebs tamo rogorc yoveltvis originaluri tavi iyo
Quote (Karkusha=|)
ამ ისტორიის დასაწყისი საკმაოდ ბანალირად დაიწყო, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს,რომ ასევე გაგრძელდება.
amas rac sheexeba rodesac ragacis kitxvas viwyeb me piradad mirchevnia dasawyisi banaluri iyos da shemdeg gartuldes da chaixlartos yvelaperi amitom me dzalian momewona dasawyisi da saertod mteli fiki
Quote (Karkusha=|)
ავტორის აუტანელ
autanels ver davarqmevdi magram ai inrigani rom aris es ki icu ukve chemi intrigis mama momenatre dzalian magari iyoooooooooooooooooo velodebi axaaaaaaaals