|
დამნაშავე დაჭერილია
|
|
|
|
|
|
| elle:Xx | თარიღი: პარასკევი, 2012-06-22, 5:24 PM | შეტყობინება # 155 |
 << The End Begins, Nowhere Is Safe >>
 505
 Offline | | |
|
|
|
| elle:Xx | თარიღი: შაბათი, 2012-06-23, 11:07 AM | შეტყობინება # 157 | |
<< The End Begins, Nowhere Is Safe >>
505
Offline
| | |
|
|
| bella1999 | თარიღი: შაბათი, 2012-06-23, 3:49 PM | შეტყობინება # 158 |
151
Offline
| | |
|
|
| elle:Xx | თარიღი: შაბათი, 2012-06-30, 2:33 PM | შეტყობინება # 159 | |
<< The End Begins, Nowhere Is Safe >>
505
Offline
| მეთორმეტე თავი
გაისმა შემზარავი ხმა...
იარაღის გავარდნის ხმა...
სხეული მოწყვეტით, მძიმედ დავარდა იატაკზე.
ქეთნისი ერთ ადგილზე გახევდა, ვერ ინძრეოდა და დავარდნილს უყურებდა, თვალებიდან ცრემლები წასკდა. თითქოს ერთ ადგილზე მიეყინა, ვერფერს ვერ გრძნობდა, ბოლოს თავისი სხეული დაიმორჩილა და დავარდნილს მიუახლოვდა. გულზე ხელი დაადო, გული გაჩერებული იყო...
სხეული რომელიც ცივდებოდა...
სული, რომელსაც თვალები აეხილა...
სულმა, რომელმაც სხეული დატოვა...
ქეთნისმა გულზე თავი დაადო და აქვითინდა. ცრემლები ცივი სხეულის მაისურზე იჟღენთებოდა. მათ თავზე დამნაშავე იდგა, იარაღით ხელში. არ ინძრეოდა. გოგონა ძლივს დაწყნარდა, მაგრამ ბოლომდე ვერა. ფეხზე წამოდგა, მთელ სხეულით კანკალებდა, დამნაშავეს შეხედა.
– ეს რა ჩაიდინე? – თქვა და თვალებზე ცრემლები მოადგა – ეს რა ქენი? – ახლა თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა. – პირადად ვიზრუნებ იმაზე, რომ დარჩენილი სიცოცხლე ციხეში გაატარო –განრისხდა ქეთნისი.
– ქეთნის, მე მხოლოდ თავს ვიცავდი – იმართლა თავი მკვლელმა – შენც ხომ დაინახე?
– რა დავინახე?? – იყვირა გაბრაზებულმა ქეთნისმა – დავინახე როგორ ესროლე, აი მე რა დავინახე.
უცბად, სახლთან ახლოს, პოლიციის მანქანის ხმა გაისმა. ქეთნისმა ბოროტად ჩაიღიმა, დამნაშავეს თავზარი დაეცა. გაქცევას აზრი აღარ ჰქონდა, პოლიცია უკვე პარმაღზე ამოდიოდა. კარი გაიღო და რამოდენიმე პოლიციელი შემოვარდა. მკვლელი შეიპყრეს, მას წინააღმდეგობა არ გაუწევია, უბრალდ აზრი არ ქონდა. ქეთნისის თვალები ისევ მოკლულს მოხვდა და ცრემლები წამოუვიდა, სხეულის წინ დაიჩოქა.
– ქეთნის როგორ ხარ? – სახლში მისი თანამშრომბელი შემოვიდა, მის გვერდით ჩაიკუზა და ხელები მოხვია. ქეთნისიც ჩაეხუტა, ახლა სითბოს მეტი არაფერი სჭირდებოდა, ცრემლები უნებურად წამოუვიდა. ლუისი ქეთნისს ამშვიდებდა, დანარჩენები თავიანთ საქმეს აკეთებდნენ, მან სხეულს დახედა და გოგონას თავზე ხელი გადაუსვა. იქაურობა პოლიციელებით და ექსპერტებით გაივსო, მაგრამ ქეთნისს არაფერი ესმოდა და ვერაფერს ხედავდა. ვეღარაფერს ხედავდა გაყინული სხეულის გარდა.
– ქეთნის, წამოდი განყოფილებაში წავიდეთ – შესთავაზა ლუისმა.
ქეთნისი უხმოდ დაეთანხმა, წამოდგა და მასთან ერთად მანქანაში ჩაჯდა. განყოფილებაში მიიყვანეს, დაკითხეს, ის ლუისთან ერთად გამოვიდა დასაკითხი ოთახიდან.
– ის სად არის? – იკითხა უემოციო ხმით.
– დარწმუნებული ხარ რომ მისის ნახვა გინდა? – ეჭვით ჰკითხა ლუისმა.
– სად არის? – გაიმეორა ქეთნისმა.
– იქ არის – ანიშნა ბიჭმა.
გოგონა იმ ადგილისკენ წავიდა, სასტიკი მკაცრი გამომეტყველება ჰქონდა, საკმაოდ მშვიდად ეჭირა თავი, რისიც თვითონაც უკვირდა. საკნის წინ დადგა და მკვლელს დააკვირდა.
– ხელს ეს გისოსები, რომ არ მიშლიდნენ, აქვე მოგკლავდი – დაისისინა ქეთნისმა.
მკვლელს ხმა არ ამოუღია.
– პირადად ვიზრუნებ, რომ დარჩენილი სიცოცხლე აქ გაატარო – გაიმეორა სახლში ნათქვამი გოგონამ და საკანს მოშორდა.
იქ მივიდა სადაც გარდაცვლილის ნივთები ინახებოდა.
– დინ, მისი ნივთები მე მომეცი რა– თქვა ქეთნისმა.
– აიღე ქეთნის – დინმა მას ნივთები გაუწოდა.
მან გამოართვა და თავისი კაბინეტისკენ გასწია. სხვადასხვა რაღაცეები იყო, გასაღებები, საკრედიტო ბარათები, საფულე და სხვა ნივთები. ქეთნისმა სახლში წასვლა გადაწყვიტა. სახლში მივიდა, მაგრამ იქ ისევ პოლიციელები დახვდნენ.
– უკაცრავად, მაგრამ აქ შესვლა არ შეიძლება.
– რენდალ, ეს ჩემი სახლია, რას ნიშნავს არ შეიძლება?
– ქეთნის ჩემზე უკეთ იცი, რომ არ შეიძლება.
– კარგი , მაშინ საჭირო ნივთებს მაინც ავიღებ. – დანებდა ქეთნისი.
– კარგი – უთხრა რენდალმა.
ქეთნისი თავის ოთახში ავიდა, ზურგჩანთა აიღო და შიგნით ფული და ტანსაცმელი ჩაყარა. ზურგზე მოიკიდა და ქვემოთ ჩავიდა. გარაჟიდან მეორე მანქანა გამოიყვანა რადგან არ იცოდა, თავისი ვენქვიში სად იყო. ერთ–ერთ საუკეთესო სასტუმროში ,,Royal Garden Hotel’’ -ში წავიდა. ნომერში შევიდა ზურგჩანთა იქვე მიაგდო და სააბაზანოში შევიდა, ჯაკუზში ჩაწვა და დარდს მიეცა. ცრემლები ჩამოსდიოდა და წყალში წვეთ–წვეთად ჩადიოდა, როგორც წვიმა ზღვაში. რამოდენიმე საათი იქ იწვა, შემდეგ ადგა და ძლივს – ძლივობით ლოგინში ჩაწვა. დარდისგან გადაქანცულს მაშინვე ჩაეძინა. დანარჩენი რამოდენიმე დღემაც ესე განვლო. ბოლოს დასაფლავების დღეც მოვიდა. ქეთნისი დილიდანვე მივიდა იმ ადგილას, ყველაფერი ჩვეულებრივი დასაფლავების მსგავსად ჩატარდა, ქეთნისმა დიდი ყვავილები მიიტანა და მის საფლავთან დადო, ნელ–ნელა ყველა წავიდა, მხოლოდ ქეთნისი დარჩა, იქვე იჯდა და საფლავის ქვასთან და ტიროდა, მოსაღამოვდა, მაგრამ გოგონა იქიდან არ წასულა, მან ქვას ხელი მოჰკიდა , რომელზეც ეწერა.
ჯეიმს ტომას ბრაუნი
1988 – 2012
| |
|
|
|
| elle:Xx | თარიღი: შაბათი, 2012-06-30, 2:52 PM | შეტყობინება # 161 | |
<< The End Begins, Nowhere Is Safe >>
505
Offline
| | |
|
|
| bella1999 | თარიღი: შაბათი, 2012-06-30, 5:10 PM | შეტყობინება # 162 | |
151
Offline
| | |
|
|
| elle:Xx | თარიღი: შაბათი, 2012-06-30, 5:13 PM | შეტყობინება # 163 | |
<< The End Begins, Nowhere Is Safe >>
505
Offline
| | |
|
|
|
| bella1999 | თარიღი: კვირა, 2012-07-01, 4:46 PM | შეტყობინება # 165 | |
151
Offline
| Quote (elle:Xx) shemdegi tavi ramodenime dgeshi iqneba
sityva sityvaa
da ise harry potterma ra dagishava rato daiviwye is fiki?
| |
|
|
shemdegshi xom agvixsni rogor da ra cnobebit gamomjgavnda mkvleli?
chemii jeimsiii araa! ar arseboooobs :X 
