|
დამნაშავე დაჭერილია
|
|
|
| bella1999 | თარიღი: პარასკევი, 2012-06-15, 11:35 PM | შეტყობინება # 137 |
 151
 Offline | | |
|
|
| Mari_Ami | თარიღი: შაბათი, 2012-06-16, 10:57 AM | შეტყობინება # 138 |
436
Offline
| elee male shemogvtavaze didi tavii
| |
|
|
|
|
|
|
|
| Mari_Ami | თარიღი: ორშაბათი, 2012-06-18, 4:44 PM | შეტყობინება # 144 | |
436
Offline
| xvaal? hmm winaagmdegi var,dgesve!
| |
|
|
| Mari_Ami | თარიღი: ორშაბათი, 2012-06-18, 4:45 PM | შეტყობინება # 145 | |
436
Offline
| gind sagamos,ogond dgesve
| |
|
|
|
|
| Mari_Ami | თარიღი: სამშაბათი, 2012-06-19, 3:12 PM | შეტყობინება # 148 | |
436
Offline
| yvelaze serialii *_*
| |
|
|
| elle:Xx | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-06-21, 4:25 PM | შეტყობინება # 149 |
 << The End Begins, Nowhere Is Safe >>
505
Offline
| მეთერთმეტე თავი
ჯეიმსი ოთახიდან გავიდა, რომ ქეთნისს ჩაეცვა. გოგონამ ის ტანსაცმელები ჩაიცვა, რომლებიც წინა დღეს ეცვა, რადგან სხვა არ ქონდა. თავი მოიწესრიგა და ქვემოთ ჩავიდა. სამზარეულოში ჩავიდა, რადგან თავი ძაან სტკიოდა, რამე ცივს ეძებდა. მაგიდაზე მის მიერ დატოვებული გაყინული ბოთლი აიღო, შუბლზე მიიდო და მაცივარს მიეყუდა. ამასობაში სამზარეულში ჯეიმსი შევიდა და როცა ქეთნისის შუბლზე მიდებული ბოთლი დაინახა თქვა:
– იცის ხოლმე ბევრმა დენიელსმა.
– დიდი მადლობა, შენ რომ არა ეხლა არ ვიცი სად ვიქნებოდი. – უთხრა მან.
– არ არის საჭირო ამდენი მადლობა ქეთნის – თქვა ჯეიმსმა და გაიღიმა.
– იცი – დაიწყო გოგონამ ყოყმანით და ბიჭს მიუახლოვდა. – ძალიან კარგი ადამიანი ხარ, ვფიქრობ რარაცა გამოვა.
– და მაინც რა გამოვა? – გამომწვევად კითხა ჯეიმსმა ისიც მიუახლოვდა და ლოყაზე თითები ჩამოუსვა.
– რაა?? – მათი სახე ერთმანეთისგან სანტიმეტრებით იყო დაშორებული – მაგალითად ურთიერთობა. წამიც და ფინალური სცენაც დაიწყებოდა, მაგრამ ისმის ხმა, უფრო სწორად ტელეფონის ხმა. ორივემ ჩაიცინა და ერთმანეთს მოშორდნენ, ჯეიმსმა ტელეფონს უპასუხა, დროდადრო ისმოდა მისი პასუხები:
– გისმენთ............ სად?? ეხლავე მოვიდვარ............ არა მე შევატყობინებ............... კარგი.
– რა ხდება?? – იკითხა შუბლშეჭუხნულმა ქეთნისმა
– მისტერ ჯონსის მკვლელის მდებარეობა დაადგინეს, სასწრაფოდ უნდა წავიდეთ , შეძლებ?
– კი წავიდეთ.
მანქანაში ჩაჯდნენ და იმ ადგილისკენ წავიდნენ, სადაც დამნაშავე იყო. მთელი გზა ხმა არც ერთს არ ამოუღია. დანიშნულების ადგილზე მივიდნენ და მანქანიდან გადავიდნენ,ზუსტად იმ დროს სპეცრაზმიც მივიდა.
– ყველანი ჩუმად შევდივართ – ბრძანება გასცა ქეთნისმა და ტავისი იარაღია შეამოწმა თუ ადგილზე იყო – ოო! ჯანდაბა! იარაღი დამრჩა – თქვა და ფეხი საბურავს მიარტყა.
– კარგი მაშინ აქ დარჩები – უპასუხა ჯეიმსმა.
– რაა?? ხუმრობ?? არ დავრჩე და დაგელოდოთ?? ხომ იცი, რომ ამას არ ვიზამ.
– იზამ იმიტომ რომ საჭიროა – მკაცრად მოუჭრა ჯეიმსმა. ქეთნისმა კი შედავება ვეღარ შეძლო, გაბუსხული წავიდა მანქანისკენ და შიგნით ჩაჯდა. ჯეიმსმა ქეთნისის თვალებით მიაცილა მანქანამდე და დანარჩენებთან ერთად შენობაში შევიდა. გოგონა იჯდა და ეოდა, მაგრამ იცოდა რომ დიდხანს ვერ გაჩერდებოდა, ამიტომ მანქანიდან გადმოვიდა და იქვე შენობასთან ჩამოჯდა. თან ჯოხი მოიმარჯვა, რა იცი რა მოხდება! ქეთნისმა ნერვიულობა დაიწყო, რადგან უკვე 10 წუთი გავიდა, ამდენი ხანი კი დამნაშავის აყვანას არ ანდომებდნენ ხოლმე. ცოტაც და შიგნით შევიდოდა, მაგრამ დერეფანში ჩუმი ნაბიჯების ხმა გაიგო. კარის უკან დადგა და ჯოხი მოიმარჯვა. შენობიდან, ბიჭი გამოვიდა, რომელსაც იარაღი ეჭირა ხელში, ქეთნისმა ფეხებში გაარტყა ჯოხი. დამნაშავე დავარდა, გოგონა კი ზემოდან უყურებდა, ჯოხი კი მომარჯვებული ჰქონდა.
– სად მიდიოდი?? ცოტა ხანი კიდევ ხომ არ დარჩებოდი? – უთხრა, მისკენ დაიხარა და თვალებში ჩახედა. ბიჭი ხმას ვერ იღებდა და ქეთნისს მისჩერებოდა. დერეფნიდან ხმაური მოისმა, გოგონამ თავი იქით შეატრიალა. ჯეიმსი და რამოდენიმე სპეცრაზმელი მოდიოდა.
– ქეთნის – ჯეიმსმა ბიჭს დახედა – დაიჭირე?
– არა, გაიქცა – ცინიკურად უთხრა გოგონამ, ჯერ კიდევ არ დაევიწყებინა, ის რომ ჯეიმსმა შიგნით შესვლის ნება არ მისცა. ქეთნისი ადგა და გზა სპეცრაზმელებს მისცა, მათ კი დამნაშავე მანქანაში ჩასვეს. ქეთნისი და ჯეიმსიც მანქანაში ჩაჯდნენ.
– მიბრაზდები? – ჰკითხა ბიჭმა და მანქანა დაძრა.
– კი – უპასუხა ქეთნისმა, პატარა ბუტია ბავშვივით.
– კარგი რა ხო იცი , რომ იარაღის გარეშე შესვლა, ძალიან საშიში იყო.
– არ ვიცი.
ოფისშიც მივიდნენ, ქეთნისი და ჯეიმსი თავიანთ ოთახებში შევიდნენ. მთელი გზა ხმა არც ერთს არ ამოუღია. ქეთნისმა საბუთები შეასწორა, ტავის საქმეს მორჩა და სახლში წასვლა გადაწყვიტა, მაგრამ თავისი მანქანა სად იყო არ იცოდა, ამიტომ ჯეიმსთან შევიდა კაბინეტში.
– ჯეიმს ჩემი მანქანა სად არის??
– შენს სახლში – უპასუხა მან.
– სახლში მიიყვანე?? კი,მაგრამ ეხლა მე რომ მჭირდება. – თქვა ქეთნისმა.
– მაშინ მე წაგიყვან – შესთავაზა ჯეიმსმა – თუ გაბრაზებამ გადაგიარა.
ქეთნისმა თბილად გაუღიმა. ასევე მანაც. მტელი გზა ჩუმად იყვნენ. ბოლოს სახლთანაც მივიდნენ. ქეთნისი მანქანიდან გადავიდა, შემდეგ კი ფანჯარაში შეყო თავი, რომ ჯეიმსისთვის რაღაც ეთქვა.
– სახლში შემოდი რა.
– აღარ მიბრაზდები? – ჰკითხა მან.
– დავფიქრდი და მივხვდი, რომ მართალი იყავი – თქვა მან და გაიღიმა.
– მიხარია ამის გაგონება – თქვა ჯეიმსმა და მანქანიდან გადავიდა.
ქეთნისმა მას ხელი ჩაჰკიდა და სახლისკენ წავიდა. ზღურბლზე შეჩერდნენ, გოგონა მას უყურებდა.
– რა ხდება? – ღიმილით იკითხა ჯეიმსმა.
– შემოთავაზება მაქვს – თქვა ქეთნისმა და ეშმაკურად გაიღიმა – დილას დაწყებული ახლა , ხომ არ გაგვეგრძელებინა?
– კარგი აზრია – უპასუხა ჯეიმსმა და გოგონას სახე ხელებში მოიქცია. და აკოცეს....
ასე შევიდნენ სახლში უცბად ვიღაცის ხმა მოესმათ.
– ჰაჰა!! ახალი წყვილი გვყოლია – თქვა უცნობმა, რომელიც დივანზე დამჯდარიყო და ხელში ვისკის ჭიქა ეჭირა. ქეთნისის და ჯეიმსი ერთმანეთს მოშორდნენ და უცნობს შეხედეს.
– კრის?? – აღმოხდა გოგონას – აქ რას აკეთებ? ან როგორ შემოხვედი?
– აქ რას აკეთებ? – კბილებში გამოსცრა ჯეიმსმა. კრისს მიუახლოვდა, ხელი მოჰკიდა და კედელს მიაჯახა.
– ოჰ ქეთნის! დაცვაც აიყვანე არა? – თვქ კრისმა ცინიკურად. ამ სიტყვების თქმის შემდეგ ჯეიმსმა მუშტი ყბაში გაარტყა. კრისისც მოქმედებაზე გადავიდა.
– შეჩერდით დაიკივლა ქეთნისმა.
უცბად გაისმა შემზარავი ხმა, იარაღის გავარდნის ხმა...
შეტყობინება შეასწორა elle:Xx - ხუთშაბათი, 2012-06-21, 4:29 PM | |
|
|
| bella1999 | თარიღი: ხუთშაბათი, 2012-06-21, 5:27 PM | შეტყობინება # 150 | |
151
Offline
| | |
|
|
