|
ლოს-ანჯელესის ანგელოზი
|
|
|
|
|
|
|
| eeek | თარიღი: შაბათი, 2011-02-05, 3:01 PM | შეტყობინება # 21 |
 142
 Offline | saintereseoa mec velodebi bichis gamochenas:Dtore es eli ukve nervebs mishlis:D
| |
|
|
| aNs_VolTuri | თარიღი: შაბათი, 2011-02-05, 3:09 PM | შეტყობინება # 22 |
 The Walking Dead
342
Offline
| Quote (natuka) -ოჰ, შენ და შენი ცნობილი ფირმები! ნეტავ, როგორ არ გერევა ერთმანეთში?
-დედაა!-აღშფოთებით წამოვიძახე. როგორ შეიძლებოდა რომ ეს ფირმები ერთმანეში ამრეოდა? ეს იგივე იქნებოდა სახეზე ალოეს ნიღბის ნაცვლად შოკოლადის მუსი რომ წამესვა.
 am adgilze vicine gansakutrebit...momewona kargia dzaan pranchia da sakvareli gmiria namdvilad: )) :**
| |
|
|
| KristenStewart | თარიღი: შაბათი, 2011-02-05, 3:27 PM | შეტყობინება # 23 |
 Kristen Stewart
292
Offline
| Quote (aNs_VolTuri) dzaan pranchia da sakvareli gmiria namdvilad: )) :**
xoo getanxmebii chemi megobaria titqmis egreeee magari pranchiaaa
| |
|
|
|
|
| ♥vampiressa♥ | თარიღი: შაბათი, 2011-02-05, 11:04 PM | შეტყობინება # 26 |
 ♫ la tua cantante ♫
1449
Offline
| 
თავი 2
როგორც ყოველთვის სკოლის შესასვლელთან ბიჭებმა დერეფანი გაგვიკეთეს და ისე შეგვატარეს შიგნით. ძალიან მსიამოვნებდა მათი მხრიდან ასეთი ყურადღება და თავს უხერხულად სულაც არ ვგრძნობდი ეშლისა და სემისგან განსხვავებით. პირიქით, იმიტომ რომ ვიცოდი, ისინი უბრალოდ ვალდებულნი იყვნენ თაყვანი ეცათ ჩემი სილამაზისთვის, მე ხომ ელი სკოტი ვარ და დედამიწა ჩემს გარშემო ტრიალებს. სკოლაში თავაწეულმა შევაბიჯე და მესიამოვნა ჩემი პრადას ქუსლების ხმა მარმარილოს იატაკზე. ეს ერთგვარი ჩემი ხელმოწერაც იყო, თუ შეიძლება ასე ითქვას, იმიტომ რომ ჩემსავით ნაზად და ჰაეროვნად აქ ვერავინ დადიოდა. სკოლაში შესვლისთანავე ჩემი კარადისკენ გავწიე, ჩემს თმას კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი, შემდეგ გასარუჯი კრემი ავიღე, რომელიც ყოველთვის თან დამქონდა და გარეთ გავედი. რადგანაც ჯერ ზარამდე 15 წუთი კიდევ იყო, სკოლის უკან გაკეთებულ ბაღში წავედი. ერთი ხის სკამი ამოვარჩიე, რომელიც მზის გულზე იდგა, მასზე მოვკალათდი, კრემი წავისვი და მზეს მივეფიცხე. ჩემს კანს ნამდვილად არ აწყენდა მზის აბაზანები. ეშლი და სემი რა თქმა უნდა უკან დამყვებოდნენ. ეშლის მობილურის ხმა ნერვებს მიშლიდა, იმიტომ რომ ყოველ 3წუთში მესიჯები მისდიოდა. სემი კი გაკვეთილს იმეორებდა. ღმერთო როგორ მაინტერესებდა რაში სჭირდებოდა ხალხს ამდენი სწავლა. ნუ მართალია მეც კარგად ვსწავლობდი, მაგრამ მხოლოდ იმიტომ, რომ უმაღლესში მამიკოს ფულის გარეშე ჩამებარებინა და იქაურებისთვისაც მიმეცა ჩემი სილამაზით ტკბობის საშუალება. სასიამოვნო ფიქრები გამაფრთხილებელი ზარის წკრიალა ხმამ დამიფრთხო. როგორ ვერ ვიტანდი ამ ზარის ხმას. ძალიან ბანალური იყო მისი წკრიალი. რამდენი ვეხვეწე დირექტორს რომ ეს ზარი რაიმე სხვა მუსიკით შეეცვალა, მაგრამ მაინც უარით გამომისტუმრა თავისი კაბინეტიდან, რამაც საშინლად გამაღიზიანა, იმიტომ რომ აბსოლიტურად ყველა მიჯერებს და თვალის დაუხამხამებლად ასრულებს ჩემს სურვილებს, ეს კი, ვიღაც უბრალო დირექტორი უარს მეუბნება ზარის მელოდიის შეცვლაზე! არადა როგორ მოუხდებოდა მას რამე თანამედროვე, ან სულაც კლასიკა. მაგრამ რას ვიზამთ, ეტყობა დირექტორს ძალიან სურს ჩემი მამიკოს ხელში მოხვედრა და თუ არ გააკეთებს იმას რასაც ვთხოვ, მაშინ არც მამიკოს დაეზარება მისთვის რამოდენიმე ათასის მიცემა. ვგიჟდები ჩემს მამიკოზე, ის ყოველთვის ყველაფერს მისრულებს და დედასგან განსხვავებით არც იმაზე მსაყვედურობს, რომ მხოლოდ ბრენდულ ტანისამოსს ვიცვამ და უბრალო ხალხს თავს არ ვუყადრებ. ერთადერთი რაც მამაში არ მომწონს ის არის, რომ უბრალო ხალხთან მეგობრობას არ თაკილობს. ჩვენს მეჯინიბესა და მოახლესთანაც კი მეგობრობს და თბილი ურთიერთობა აქვს. ეს ერთადერთი თვისება ემთხვევა დედასა და მამაში, მაგრამ დედასგან განსხვავებით მამა ჩემს თავის ჭკუაზე გადაყვანას არ ცდილობს, ალბათ ხვდება რომ ტყუილად მოუწევს დროის ხარჯვა. ეჰ, ეხლა დრო აღარ მაქვს, გაკვეთილზე უნდა წავიდე, თორემ სადაცაა მეორე ზარიც დაირეკება და ისევ ჩემი მომაჯადოვებელი ღიმილის გამოყენება მომიწევს რომ გაკვეთილზე უპრობლემოდ შევიდე. პატარა ხელსახოცით გასარუჯი კრემი მოვიშორე და გოგოებს ვანიშნე რომ მივდიოდით. სემი ჩემს გვერდით წამოვიდა, ეშლი კი ზომბივით ადგა და მობილურიდან თვალის მოუშორებლად პირდაპირ წავიდა.
-ეშლი! გაკვეთილები ჯერ არ დამთავრებულა, სად ჯანდაბაში მიდიხარ?-ცოტა უხეშად გამომივიდა, მაგრამ არაუშავს.
ეშლი მაშინვე ჩემი ხმის მიმართულებით გამობრუნდა და ისევ ზომბივით წამოვიდა. უკვე ისე მიშლიდა ნერვებს მისი ასეთი მდგომარეობა, რომ მობილური ხელიდან გამოვტაცე, გამოვრთე და ჩანთაში ჩავიდე.
-ეელ! რას აკეთებ? ენდრიუს ვემესიჯები-ისტერიული წიკვინი დაიწყო ეშლიმ.
-ჰოდა მაგ შენს ენდრიუს მოცდა მოუწევს. სანამ გაკვეთილები არ დამთავრდება ტელეფონს ვერ ეღირსები, თორემ უკვე ნერვებს მიშლის შენი ასეთი საქციელი.
-ელ, იქნებ არ ღირს ასე მკაცრად მოქცევა?-ეს უკვე სემი იყო.
-თქვენ ამას მკაცრ საქციელს ეძახით? აუ მოდით ნუ ვიკამათებთ რაა და სკოლაში შევიდეთ.
ეშლი დაბღვერილი გამოგვყვა უკან, სემი კი ჩემს გვერდით მოდიოდა, მაგრამ აღარ იღიმებოდა. ისე მიყურებდა თითქოს რამეში დამნაშავე ვიყავი. ღმერთო, ნეტავ როგორ ვერ ხვდებოდა, რომ მე მათთვის კარგი მინდოდა? დიდი მცდელობის მიუხედავად გაკვეთილზე მაინც დავაგვიანეთ და ჩემი ღიმილის გამოყენება დამჭირდა. მასწავლებელმა რა თქმა უნდა შეგვიშვა. ჩემი მერხისკენ გავემართე და ის იყო უნდა დავმჯდარიყავი, რომ უცბად გავშეშდი! ჩემს ადგილას ნამდვილი ანგელოზი იჯდა და მიამიტი თვალებით მიყურებდა. ღმერთო რა ლამაზი იყოო. ასეთი ლამაზი ბიჭი ჯერ არ მინახავს. თან როგორ მიყურებს?! აშკარად მოვეწონე და ადგილს იმიტომ ვერ მითმობს, რომ ჩემმა სილამაზემ გააშეშა. თუ ასეა, მაშინ პირველ ნაბიჯს მე გადავდგამ. მაგრამ ეს რა არის? როდესაც ბიჭის სახეს თვალი მოვაშორე და მის ტანსაცმელს შევხედე კინაღამ გული გამისკდა. ასეთი არაბრენდული ტანსაცმელი ჯერ არ მენახა. მას უბრალო მაისური, ჯინსი და კეტები ეცვა. მაგრამ ამ ყველაფერში მაინც ისე ლამაზად გამოიყურებოდაა. ელ! რას აკეთებ?! გამოფხიზლდი!-მიყვიროდა ჩემი მეორე მე, რომელიც ასეთ არაბრენდულად ჩაცმულ ბიჭს ზედაც არ უყურებდა. როგორც იქნა გამოვფხიზლდი და ნაზად ჩავახველე. ვიფიქრე მიხვდებოდა, რომ ჩემს ადგილას იჯდა და უნდა ამდგარიყო, მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს წინ 2 ცარიელი მერხი იდგა. მაგრამ ის წარბსაც არ იხრიდა და დაფას უყურებდა. ღმერთო რა უტაქტოა!
-გამარჯობა, არ გინდა ჩემი ადგილი დამითმო?
-უკაცრავად? -ღმერთო რა ლამაზი ხმა ჰქონდაა.
-იცი, შენ ჩემს ადგილას ზიხარ..
-ეს შენი ადგილია? მამიკომ გიყიდა? ნუთუ აქ ყველას თავისი ადგილი აქვს?
-არა რა თქმა უნდა, მაგრამ მე ყველა არ ვარ! მე ელი სკოტი ვარ, სკოლის დედოფალი!-უკვე გავცხარდი.
-სასიამოვნოა, მე კი ჯესი უილიამსი ვარ-მომხიბვლელად გამიღიმა-ჰოდა მართლა, თუ ასე გინდა დაჯდომა შენს წინ 2 თავისუფალი მერხია და შეგიძლია იქ დაჯდე. მე აქ თავს მშვენივრად ვგრძნობ და არც იმათ კატეგორიას მივეკუთვნები, რომლებიც ”ბარბის” დანახვაზე კუდის ქიცინს იწყებენ.-ოხ ეს უტაქტო! ვის გაუბედა და ვის უწოდა ”ბარბი”?! ”ბარბი” რა უტვინო თოჯინა კი არ ვარ! საშინლად გავბრაზდი და უცბად მომინდა გამერტყა, მაგრამ ჩემი კანი შევიცოდე და თავი შევიკავე.
-აბა დიდხანს გელოდო ახლა? არ აპირებ რომ დამსვა?
-არა რა თქმა უნდა! ისე გოგონებს ადგილს ყოველთვის ვუთმობ, მაგრამ ”ბარბებს” არა! ჰო და თუ შეგიძლია ცოტა გაიწიე, მეფარები და მასწავლებელს ვერ ვხედავ.
ფიკზე გადასასვლელად დააკლიკეთ სურათს =)
my blog <3
natuka
შეტყობინება შეასწორა natuka - შაბათი, 2011-02-05, 11:05 PM | |
|
|
| ROBsessed | თარიღი: შაბათი, 2011-02-05, 11:44 PM | შეტყობინება # 27 |
 ***
1111
Offline
| Quote (natuka) და უცბად მომინდა გამერტყა, მაგრამ ჩემი კანი შევიცოდე და თავი შევიკავე.
fuf!!!
karagd wer 
Dobby has no master! Dobby is a free elf and Dobby has come to save Harry Potter… And his friends! ♥
| |
|
|
| bachia_bachia555 | თარიღი: კვირა, 2011-02-06, 0:30 AM | შეტყობინება # 28 |
![]( "bachia_bachia555")
206
Offline
| Quote (natuka) საშინლად გავბრაზდი და უცბად მომინდა გამერტყა, მაგრამ ჩემი კანი შევიცოდე და თავი შევიკავე.
vaime magisis ro vyofiliyavi imxela tqafans miggebda ro ravii... ise zaan momewona axali tavi imdeia male iqneba
| |
|
|
|
|
axali tavi dges sagamos iqneba 
natuka, erti suli maaaaqqqqvs 
