( ედუარდი )

ორი დღე ბრძოლამდე……

ერთმა კვირამ შეუმჩნევლად გაირბინა,მხოლოდ ორი დღეღა დარჩა.მთელი თავისუფალ დროს ვარჯიშში ვატარებდით.ჯასპერმა ბევრი ისწავლა ნიკისაგან.ემეტი და ვიქტორია ყოველთვის ერთმანეთს ებრძოლებოდნენ.ელისი მომავალს აკვირდებოდა,ჩვენ უკვე ვიცოდით ვის უნდა დავლოდებოდით და რა დროს.არტემიდა ვალტურიზე ათი წუთით ადრე მოვიდოდა.
თრტემიდა,ისე მაწუხებდა ცნობის მოყვარეობა რომ,ბელაზეც კი ცოტას ვფიქრობდი..
ბელა……
რატომ დავტოვე ტყეში??
რატომ გავაკეთე ეს?
რატომ წამოვედი მისგან??
ის ჩემს გამო დაიკიარგა,მე ,რომ მასთან დავრჩენილიყავი ეს არ დაემართებოდა…
-ედუარდ ,_დამიძახა ელისმა,-ცოცხლად აქ მოდი გეყოფა თავის ტანჯვა,აქ გვჭირდები.
-ეხა რაღა მოხდა?ვიკითხე უკვე ქვევით ჩასულმა.
-უყურე ,ელმა ხელით მიმანიშნა ბაღისაკენ.
თვალებს არ უჯერებდი,ვიქტორია და როზალი ბრძოლობდნენ.ისინი ერთმანეთსაც კი არ ელაპარაკებოდნენ და ეხა აქ ასეთი ამბავი აქვთ.ყველანი მათ ირგვლივ შეიკრიბა და ცქერა დაუწყეს…
-გოგოებო,რას აკეთებთ?? ხითხითით კითხა ემეტმა,როდესაც ერთმანეთს გადახედეს.
-ჩვენ ვარჯიშობთ,გასცა პასუხი ვიკიმ.
-ზუსტად,დადასტურა როზალიმ და ვიკისაკენ გაემართა,მან მოულოდნელად ვიკი ძირს დაანარცხა._როგორია?იკითხა მან
-ცუდი არ არის,ეს როგორია?გაინთავისუფლა ვიკიმ როუზის ხელებიდან თავი და მთელი ძალით ხეს შემოანარცხა,ძირს დავარდნილმა როზიმ გაბოროტებული შეხედა ვიკის მომღიმარ სახეს.მათ თავიდან დაიწყეს,ხან ერთი ენარცხებოდა ძირს ხან კი მეორე.მე და ემეტმა ერთმანეთს გადავხედეთ,დრო არის რომ ეს ყველაფერი დავასრულოთ,ვარჯიში ვარჯიშია მაგრამ ისინე ეხა ცოცხლები უფრო გვესაჭიროებიან.როგორღაც გავაშველეთ ისინი და სახლში შევედით.
-რატომ შეგვიშალეთ ხელ?_მკითხა ვიქტორიამ
-ერთმანეთს დახოცავდით,მაგრამ ეხა ცოცხლები უფრო გამოდგებით,უბრალოდ უპასუხე მე.
-მაინც?ის თუ მომკლავდა მერე რა?ჩაიბუტბუტა ვიქტორიამ,დანარჩენები კი გაოცებული მიაშტერდნენ მას.
-და თუ შენ მოკლავდი მას?_ვკითხე მე.
”როგორ შეუძლია საკუთარ თავზე ასე საუბარი”
-მე არ მოვკლავდი მას,ის ძვირფასია არტემიდასათვის,ისევე როგორც ყველა დანარჩენები,ესეიგი ჩემთვისაც ……ბრძოლაში თითოეული თქვენთაგანი ერთ ან მაქსიმუმ ორ ვამპირს მოკლავს,დანარჩენს კი არტი გაუსწორდება და ეს თქვენ ძალიან კარგად იცით.
-როგორ შეგიძლია საკუთარ სიცოცხლეზე ასე საუბარი?_გაუკვირდა ესლისს
-მთელი ეს წლები მხოლოდ ტემისათვის ვცხოვრობდა,ის საკუთარ დად მთვლიდა მე კი ჩემად.მანამდე სამ მას შევხვდებოდი,ჩემი არსებობის აზრი შურისძიება იყო._ვიკიმ მე შემომხედა,მის თვალებში ძალიან დიდი ტკივილი იყო.-მე მინდოდა შენი შეყვარებული მომეკლა.როდესაც ბელა დაიკარგა ,ვფიქრობდი:”ასე როგორ? ეხა მას სხვა მოკლავს,და არა მე!!” როდესაც არტის შევხვდი,მან მე შემცვალა,აზრი მისცა ჩემს ცხოვრებას,მაგრამ მოსაზრება სიკვდილთან დაკავშირებით ისევ იგივე დარჩა..
-ეს აშკარაა._მოწყნილი გაიღიმა როუზმა და სახლიდან გავიდა.ისიც იტანჯებოდა როდესაც ბელა დაიკარგა,ჩვენ ყველას გვიკვირდა,ის ხომ ვერ იტანდა ბელას,როგორც აღმოჩნდა გულის სიღრმეში მასაც ყვარებია ის,ისევე როგორც ჩვენ.
-მაპატიე._თქვა ვიკიმ და მე შემომხედა.-მე სანადიროდ წავალ.
-მეც წამოვალ,_თქვა ლორანმა.
-ჩვენც გვესაჭიროება ძალების აღდგენა,_თქვა ელმა , ჩაჰკიდა ხელი ნიკის და ჯასპერს.
-კარგი მაშინ,ეხა თქვენ წადით და შემდეგი ჩვენ ვიქნებით,_დათანხმდა კარლაილიც.ვიქტორია ,ლორანი,ელისი,ნიკი და ჯასპერი სანადიროდ წავიდნენ…

-უცნაურია ეს ყველაფერი,წარმოვთქვი ჩაფიქრებულმა.
- რა არის უცნაური?მეგობარო გამოცანებით ნუ საუბრობ_მკითხა ემეტმა
-ვინ არისე ს არტემიდა??ვიკითხე გაცხარებულმა
-დაწყნარდი,დაწყნარდი ძმაო,აბა მე საიდან ვიცი?აიჩეჩა მხრები ემმა
-მათ ისე უყვართ და ისე აფასებენ მას რომ ცოტაც და გააღმერთებენ.
-ეგ კი,სახელიც ისეთვივე აქვს როგორც ქალღმერთს,_გაიღიმა ემეტმა.
-ზუსტადაც, და აღწერენ ზეციდან მოსულ ანგელოზს.ის ისეთი კარგია და თან ჩვენ უნდა გადაგვარჩინოს.მითხარი ერთი,ვითომ რატომ????ვიღაც არტემიდამ უნდა გვიხსნას ჩვენ???_გავჩერდი და ემეტს შევხედე.
-არ ვიცი,მათ თქვეს რომ ის ჩვენ გვიცნობს…….
-ის გვიცნობს ,მაგრამ ჩვენ არ ვიცნობთ,მაგალითად მე მთელი ჩემი ცხოვრების მანძილზე ,ვერ ვიხსენებ ვერცერთ ვამპირს ,სახელად არტემიდა.
-ვერც მე.დწყნარდი _გამიღიმა ემმა,-ორი დღე და ყველა კარტი გაიხსნება.
-ზუსტად ორი დღე!!!!!