სახელწოდება: My Dark Angel ♥ ავტორი:Katherine_Петрова♥ ბეტა: Katherine_Петрова♥ (ანუ მე) დისკლეიმერი: გმირების სახელებზე საავტორო უფლება აქვს სტეფანი მეიერსა და მე რეიტინგი: G (General) პეირინგი: ბს/ეკ ჟანრი: Romance, Drama სამარი: სიყვარულის ისტორია, რომელიც ბელას ცხოვრებას ცვლის ... სტატუსი: წერის პროცესშია. ავტორისგან: მადლობა ყველას, ვინ წაიკითხავს. ნაწარმოები არც ისე კარგია, მაგრამ თქვენგან სწორ შეფასებებს და კარგ რჩევებს მოველი :*
პროლოგი
ვერასდროს წარმოვიდგენდი, რომ ასეთ ადგილებში ვიქნებოდი, მითუმეტეს ჩემი მშობლების შვილი. ხო, ალბათ სიყვარულმა შემცვალა, მაგრამ არაფერს ვნანობდი. ფული შევაგროვე და ედვარდის გამოსვლას ველოდი. მის გამო ყველაფერზე წავიდოდი. ჩემს ისტორიას ბედნიერი დასასრული უნდა ჰქონოდა.
სოფ ნიჭი გაქვს ძაან მაგარი იცოდე უბრალოდ მოინდომე აიი რაც შეგიძლია! რაც შეეხება ეხლა ფიკს ) ძალიან მომეწონაიცი ,რამდენი ხანია მინდა წაკითხვა და სულ მავიწყდება შემოსვლა...ეხლა დავუჯექი და 4 თავი ერთბაშად წავიკითხე და კიდე მინდა ვიკითხო და ვიკითხო *)) აღრფთოვანებული ვარ ! ძალიან ძა ლიან საინტერესო ჩანს. ჩკვიანი ხარ ;დდ მოუთმენლაად ველოდები ახალ თავს <33
როგორც იქნა თავი მოვაბი და ავკრიფე ... პ.ს. მეექვსე თავი ხვალ ან ზეგ იქნება.
V თავი
დილით სიხარულის გრძნობამ გამაღვიძა. წვეულებას ველოდი. არ ვიცი, რატომ დამეუფლა აღტაცება. ოთახიდან ხტუნვა–ხტუნვით გავედი სააბაზანოში და ცივი შხაპი მივიღე. თმები ძლივს დავივარცხნე და ცოტა ხნით შევიკარი, რომ ჩემი გამოსვლებისთვის ხელი არ შეეშალა. ოთახში სწაფად დავბრუნდი, ყველა ახალი ნივთი გადმოვალაგე და მოდების ჩვენებაც დაიწყო. უფრო კარგად რომ მეგრძნო თავი სიმღერაც ჩავრთე – „Pretty Woman”. გუშინ ნაყიდი ყველა ნივთი მოვისინჯე. გაღიმებული სახით დავდიოდი სარკის წინ. ვინმეს რომ დავენახე, ნამდვილად გიჟი ვეგონებოდი. კარგია, რომ მშობლებს თავშიც არ მოსვლიათ შემოეხედათ. ბოლოს ყველაზე ლამაზი ტანსაცმელი ავირიჩიე. შავი მოკლე კაბა დიდი წითელი ბანტით ასევე წითელ მაღალქუსლიან ფეხსაცმელთან ერთად. თმების ჯერიც დადგა. ჯერ ვერ გადამეწყვიტა, როგორ გამეკეთებინა. ბოლოს გაშლილი და გასწორებული ვამჯობინე. ახლა მხოლოდ ლოდინიღა დამრჩენოდა, ერთ ადგილას ვერ ვისვენებდი. ნახევარ საათში ვიღაცას უნდა გამოევლო ჩემთვის, ალბათ ჯასპერი იქნებოდა. სართულებზე დავდიოდი და ყოველ წამს საათს ვუყურებდი. როგორც იქნა წასვლის დროც დადგა. პუნქტუალური საჭის მმართველი გარეთ იდგა და მელოდებოდა. ფანჯრიდან გავიხედე, მაგრამ დაბურული მინების გამო მძღოლი ვერ ვიცანი. გარეთ გავედი, უცებ წინა კარი გაიღო და დავინახე ის, ვინც არ უნდა დამენახა. მე დავინახე სრულყოფილება, რომელიც აღარ მიყვარდა. მივედი და ედვარდს მივესალმე. კარი დავხურე და უკანას გაღება დავიწყე. უცებ ისევც გამოიხსნა კარი და ახლა უკვე გაკვირვებული და ცოტათი გაბრაზებული ყოფილი სიყვარულის სახე შემხვდა.
– ბელა, გთხოვ დაჯექი, სანამ ძალით დაგსვი – გაძალიანება აღარ ღირდა. – ედვარდ, ნუთუ ჩემი სახელი იცი ? – ვუთხარი სარკასტულად, უკვე შიგნით ვიჯექი. – ბოდიში, აქამდე ვერ გამოგელეპარაკე. ისე, შენს შესახებ ყველაფერი ვიცი. იმაზე მეტიც კი ვიდრე შენ გგონია. – მომაჯადოვებლად ჩაიცინა. – რას გულისხმობ ? – ძალიან დავიბენი. – არაფერს, ბელა, ისეთს არაფერს – ისევ გაიღიმა – წავედით ? – კი წავედით – შემართებით ვუთხარი – ისე შენი მანქანა არაა ხო ეს ? – ჩემი მანქანა იცი, ეს უკვე კარგია – ჩუმად ჩაილაპარაკა, მაგრამ მაინც გავიგე – არა ჯასპერისია, თვითონ ვერ წამოვიდა. – გასაგებია – ვთქვი და ფანჯარაში ყურება დავიწყე. – ძალიან კარგად გამოიყურები – ედვარდის სიტყვებმა გამაკვირვა, იმედია ჩემი შეფაკლული ლოყები ვერ დაინახა – დიდი ხანია, გამოლაპარაკება მინდა, მაგრამ ვერ ვბედავდი – ღვთაება რაღაცაში მიტყდებოდა და ეს ძალიან მახარებდა – აი ესეც შანსი მომეცა. – ჩანს, გრძელი ღამე იქნება – სიცილით ვთქვი – ნუ იცინი, ძილს არ გაცლი – თვითონაც გაეცინა – ძალიან მიხარია, რომ ნაცნობებივით ვლაპარაკობთ. – მეც, სასიამოვნოა შენი პირადად გაცნობა. – შეგიძლია შენი ნომერი მითხრა ? თუ ჯერ ადრეა ? იქნებ გამომადგეს – მითხრა ეშმაკური ტონით.
ერთმანეთს ნომრები ვუთხარით და როუზის სახლამდე გზა დუმილით გავაგრძელეთ. დიდი და ავანგარდული სახლი შორიდანვე ვიცანი. ედვარდმა კართან გააჩერა მანქანა. გადმოსვლას ვაპირებდი, როდესაც ვიღაცამ ხელზე ხელი მომკიდა.
– გთხოვ, მე მომეცი ამის საშუალება – მომაჯადოვებლად მთხოვა ბიჭმა – არაა საჭირო – რატომ ვიბნეოდი არ ვიცი – მართლა არაა საჭირო – ბელა – უცოდველის სახე მიიღო – მერამდენედ უნდა გთხოვო რაღაც გაცნობის პორველ დღეს ? – კარგი, ხო – დავიბენი.
ედვარდი გადავიდა და ნელ–ნელა მოუახლოვდა ჩემს კარგს. აშკარად ფლირტაობდა, მაგრამ ეს მომწონდა. ამ დროს სწრაფად შევიხსენი ღვედი, რომ ამ გასაოცარი მომენტისთვის ხელი არ შეეშალა. მან ჩემი კარი გააღო და ხელი გამომიწოდა. გადმოსვლის შემდეგ ხელზე ნაზად მაკოცა. რაღაცნაირად შევხედე, ჩემი მზერა ცუდს მოასწავებდა, ამიტომ ედვარდი მალე დაუბრუნდა რეალობას. მივხვდი, რომ ფანჯრიდან გვითვალთვალებდნენ და მის ამ მანევრსაც ყველა კარგად დაინახავდა. შემცხვა. მე და ედვარდი შიგნით შევედით. კარი ღია იყო. ულამაზესი როზალი ღიმილით შემოგვეგება. თმები დახვეული ჰქონდა, გრძელი ვერცხლისფერი კაბა ეცვა. ნამდვილად შეუდარებლად გამოიყურებოდა. როუზის შემდეგ მის სახლს დავაკვირდი. შიგნიდან უფრო დიდი ჩანდა, თან სულ ლენტებით და ბუშტებით მოერთოთ. არ ვიცოდი, რატომ იყო საჭირო ესეთი რაღაც მარტო ექვსი კაცისთვის.
– ბელა, ძალიან ლამაზი ხარ –გაკვირვებას ვერ მალავდა როზალი, რომელსაც ეს ტანსაცმელი უკვე ნანახი ჰქონდა – მანეკენზე ასე არ გამოიყურებოდა. – დიდი მადლობა, შენც – კომპლიმენტმა გამახარა. – გაიცანო, ეს ჯასპერია, მისი შეყვარებული ელისი და ემეტი – თითოეულს ცალ–ცალკე ჩამოვართვი ხელი.
ელისმა ძალიან მომხიბლა, გრაციოზული გოგონა იყო. მართალია როზალივით ლამაზი არა,მაგრამ ძალიან შარმიანი. შავი მოკლე თმა ჰქონდა აპრეხილი ბოლოებით. ნაზი, პატარა ბავშვის სახის ნაკვთებით. თითქოს ჯასპერს არ შეეფერებოდა, მაგრამ ერთმანეთს ისე შესციცინებდნენ თვალებში, რომ ეს აზრი მაშინვე ამოვიგდე თავიდან.
– სასიამოვნოა – წკრიალა ხმით მიპასუხა ელისმა.
ოთახში კარგი ატმოსფერო დამხვდა.
– აქ რაღას ვდგავართ, შიგნით შევიდეთ – გვითხრა ჯასპერმა.
ყველანი ერთდროულად დავიძარით მისაღებისკენ. მე როუზი გამიძღვა, დანარჩენებისთვის ეს სახლი უცნობი არ იყო, მე კი მეგონა ცოტაც და დავიკარგებოდი. პუნში, პიცა და ხილი. სასიამოვნო მუსიკა და მეგობრული საუბრები. ერთმანეთი ძალიან კარგად გავიცანით. ასე გავიდა მთელი დღე. განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა, თუ არ ჩავთვლით ედვარდის ჩემკენ ნასროლ რამდენიმე გასაოცარ მზერას. საძინებელი უკვე გამზადებული იყო. ლამაზი და დიდი საწოლი, კედლები და ფარდები თბილ სალათისფერში გადაეწყვიტათ. ყველაფერი ერთმანეთს ეხამებოდა. ცალკე ოთახში ვიძინებდი. საძინებლამდე როუზა მიმაცილა და გამომემშვიდობა. დავწექი, მაგრამ ვერაფრით ვიძინებდი და ჭერს მივშტერებოდი. როგორც ჩანს ღამე მართლა ვრცელი აღმოჩნდა.
ვერასდროს წარმოვიდგენდი, რომ ასეთ ადგილებში ვიქნებოდი, მითუმეტეს ჩემი მშობლების შვილი. ხო, ალბათ სიყვარულმა შემცვალა, მაგრამ არაფერს ვნანობდი. ფული შევაგროვე და ედვარდის გამოსვლას ველოდი. მის გამო ყველაფერზე წავიდოდი. ჩემს ისტორიას ბედნიერი დასასრული უნდა ჰქონოდა.
;დდ მოუთმენლაად ველოდები ახალ თავს <33
veeeloooodeeeebiiiiiii 
dzaaaan mainteresebs,ara ki vxvdebi rom bella da edwwardi ertad wavlen samogzaurod da am wveulebazec ragac sensacia mogvelis,magram mainc moutmenlad velodebiiiiiiiiii 
dade axali tavi yoveld dge shemovdivar mara ar vakomentareb :P momwons es fiki nu mec vxvdebi ragac ragaceebs mara mainc mainteresebs : **
