|
Dreams Never Come True
|
|
| RoB-dOd | თარიღი: კვირა, 2012-02-26, 8:37 PM | შეტყობინება # 16 |
 572
 Offline | PG-13 ,როცა გიწერია არ უნდა აღელდე იმაზე თუ რამდენი წლისები წაიკითხავენ. თუ გეწყინა რაღაც დიდი ბოდიში,მაგრამ მაინც უნდა იცოდე. ხო იცი ადამიანი მთე ლი ცხოვრება სწავლობს,ერთ დროს მეც მასწავლეს ეგ..///
I Hate This FuCkinG Life <3
| |
|
|
| taakoo1012 | თარიღი: კვირა, 2012-02-26, 8:58 PM | შეტყობინება # 17 |
55
Offline
| RoB-dOd, მადლობა დიდი აუცილებლად გავითვალისწინებ
| |
|
|
| taakoo1012 | თარიღი: კვირა, 2012-02-26, 8:59 PM | შეტყობინება # 18 | |
55
Offline
| RoB-dOd, არა არ მწყენია მარა მაინც რა იცი რა ხდება ; )) ხო ვერ გავაკონტროლებ ; დდდ დიდი მადლობა რჩევებისთვის
| |
|
|
| taakoo1012 | თარიღი: ორშაბათი, 2012-02-27, 2:47 PM | შეტყობინება # 19 | |
55
Offline
| 5 თავი
–ეს რა ჯანდაბაა ჯერემი?
–წაიკითხე და ნახავ. მხიარულად მიპასუხა და ფურცელი გამომიწოდა. ინტერესით დავხედე და წავიკითხე. სიმღერის კონკურსი ტარდებოდა მთელი სკოლის მასშტაბით.
–ოოჰ ჯერ, ხომ იცი ამ კონკურსში სულ ვიმარჯვებ, არც ეს წელი იქნება გამონაკლისი
–მართალია, ერთი კვირა დარჩა, იმედია მოასწრებ მომზადებას.
–თქვენ უკანა მერხზე არ მორჩებით საუბარს? მასწავლებლის ხმა მომესმა. ჩვენც სხვა გზა აღარ გვქონდა და გავჩუმდით. ჩემი და პიტერის გაკვეთილები არასოდეს ემთხვეოდა. დასვენებაზეც მხოლოს ერთხელ მოვკარი თვალი, მაგრამ მიახლოვება ვერ გავბედე. გაკვეთილების შემდეგ მინდოდა დავლაპარაკებოდი, მაგრამ წასული დამხვდა, სახლში საშინელ ხასიათზე დავბრუნდი. თუმცა არაფრისთვის მეცალა ჯერ კარატე, შემდეგ კონკურსისთვის მომზადება. მთელი კვირა მოუცლელი ვიყავი. ბოლოს როგორც იქნა მოვიდა საკონკურსო დღეც. პირველად იყო, რომ კონკურსზე ასე მოწყენილი მივდიოდი. ჯერემიმ გამომიარა და წამიყვანა,მაგრამ ადრე ასე არ იყო. კონკურსებზე ყოველთვის პიტერს დავყავდი, ყოველთვის ის მამხნევებდა და მედგა გვერდში. სანამ სცენაზე გავიდოდი ჯერიმ შუბლზე მაკოცა და წარმატება მისურვა, ყველაფრის მიუხედავად მაინც დარწმუნებული ვიყავი ჩემს გამარჯვებაში. სცენაზე გავედი როგორც ყოველთვის შესანიშნავად ვიმღერე, სცენაზე ცეცხლი დავანთე. ვცდილობდი მაყურებლებში პიტერი მეპოვა,მაგრამ უშედეგოდ. მე და პიტერს ერთი ჩვეულება გვქონდა, როცა სიმღერას ვამთავრებდი სხვების გამოსვლას არ ვუცდიდით და ვიპარებოდით. სურვილი გამიჩნდა ახლაც იგივე გამეკეთებინა, ჯერიც დამთანხმდა და წავედით.
–გინდა ჩემთან წავიდეთ? შევთავაზე ჯერის
–კარგი წავიდეთ.
–ემას ძალიან გაუხარდება შენი გაცნობა. გავუღიმე და ენა გამოვუყავი.
–ნამდვილი შერეკილი ხარ მანაც გამიღიმა და მუსიკას ბოლო ხმამდე აუწია. ემა სახლში დაგვხვდა, ჯერემის ხელი ჩავჭიდე და დედაჩემს გავაცანი
–ემ გაიცანი ეს ჯერემია, ჩემი შეყვარებული
–ჯერ ეს კი დედაჩემია. ემამ მომხიბლავად გაუღიმა და ხელი ჩამოართვა, ემა ასე მაშინ იღიმოდა, როცა დედას ვუძახდი. ემასავით თბილი,კეთილი,მზრუნველი არავინ მეგულებოდა დედამიწის გულზე. ალბათ ყველა ისურვებდა ასეთი დედის ყოლას.
–მე დაგტოვეებთ. ეშმაკურად ჩაიღიღინა და ოთახიდან გავიდა.
–წამოდი ჯერ. ჩემს ოთახს დაგათვალიერებინებ, ხელი ჩავავლე და კიბისკენ გავქანდი.
–იცი ზუსტად ასეთს ველოდი. ჩაიცინა და ცხვირზე მაკოცა.
–მოდი მუსიკას ჩავრთავ და ვიცეკვოთ. ხელიდან დავუსხლლტდი და მუსიკა ჩავრთე
–უფრო ნელი ვერაფერი შეარჩიე? ხარხარით მკითხა და ხელი ჩამავლო. კარგა ხანი ვცეკვავდით, მუსიკა სახლს აზანზარებდა, მაგრამ ემა შეჩვეული იყო ასეთ ამბებს და არაფერს ამბობდა. ბოლოს საშინლად დავიღალეთ და საწოლზე დავემხეთ. უცებ ჯერემი მომეხვია და მკითხა
–არასოდეს მითქვამს რომ მიყვარხარ?
–არა არ გითქვამს
–სხვათაშორის არც შენ
–მაშინ გეტყვი მიყვარხარ
–მიყვარხარ. ამის თქმაზე ჩემკენ გამოიწია და მთელი გრძნობით მაკოცა. უცებ ჩახველების ხმა მომესმა, ემა კართან იდგა და გვიღიმოდა
–კეეტ სტუმარი გყავს
–ვინაა?
–შენთვითონ ნახე.
| |
|
|
|
| taakoo1012 | თარიღი: ორშაბათი, 2012-02-27, 5:05 PM | შეტყობინება # 21 | |
55
Offline
| ♫_Ani_♫, კი პიტერია. არ მიყვარს ნელნელა რო ხდება ყველაფერი. ნერვებზე მოქმედებს ; ))))
| |
|
|
|
| taakoo1012 | თარიღი: ორშაბათი, 2012-02-27, 6:53 PM | შეტყობინება # 23 | |
55
Offline
| makie, კარგი დავდებ მარა არც ისეთი კარგი შეხვედრა იქნება ; )))
| |
|
|
| taakoo1012 | თარიღი: ორშაბათი, 2012-02-27, 6:54 PM | შეტყობინება # 24 | |
55
Offline
| 6 თავი
–არ ჩადიხარ? გაკვირვებულმა მკითხა ჯერემიმ, რადგან არც კი გავნძრეულვარ
–იცი რა ჩასვლა მეზარება ამიტომ შენ წამიყვან. გავიკრიჭე და ზურგზე შევახტი. არაფერი უპასუხია უბრალოდ გაიკრიჭა და ოთახიდან გავედით. კიბეებზე ფრთხილად ჩავიდა, ალბათ ეგონა წაიქცეოდა და მეც დამამტვრევდა. როცა კარებს მივუახლოვდით კარებში გაშეშებული პიტერი დავინახე. ჩამოვხტი და მისკენ გავექანე
–პიტეერ მომენატრე! უემოციო სახით მიმზერდა ცოტა ხანს შემდეგ კი ხმა ამოიღო
–მგონი ჯობია როცა ეს მოღალატე წავა მაშინ მოვიდე. ჯერემი ამრეზით აათვალიერა და გარეთ გავიდა. მაშინვე ჯერემის მივუბრუნდი და სახეში მუშტი დავარტყი. ალბათ კიდევ ვუთავაზებდი ერთიორს, რომ არ დავეჭირე და შევეჩერებინე
–კეტრინ მოიცადე ყველაფერს აგიხსნი, ასე არ შეიძლება
–ხოდა ამიხსენი იდიოტო მე გისმენ
–უბრალოდ მე ვიცოდი, რომ პიტერს უყვარდი მეტი არაფერი
–რა? რატომ არ მითხარი? ესეიგი პიტერის გამწარება გინდოდა არა? ან იქნებ ჩემთან სექსი? ეხლავე გაეთრიე ჩემი სახლიდან თუ არ გინდა შემომაკვდე
–ხო მაგრამ კეტ...
–ეხლავე. ბოლო ხმაზე დავიღრიალე და კარებისკენ მივუთითე
–ამ სიტყვებს აუცილებლად ინანებ. მშვიდი ხმით მიპასუხა და წავიდა. მე ჩემს ოთახში ავედი და საწოლზე დავემხე თან ცრემლები ღაპაღუპით მდიოდა. კარებთან ემა იდგა, ალბათ ხვდებოდა, რომ ვერაფრით მანუგეშებდა ამიტომ მარტო დამტოვა. ამ ბოლო დროს ყველაფერი საშინლად იყო, როცა მეგონა ბოლოს და ბოლოს ბედნიერებას ვპოულობდი, ყველაფერი ირეოდა. უცებ თავში სკოლის კონკურსი ამომიტივტივდა, ვიცოდი გამარჯვებული ისევ მე ვიქნებოდი, მაგრამ მაინც ვღელავდი. კონცენტრირებას ვერაფერზე ვახდენდი. თავში ხან პიტერის სახე ამომიტივტივდებოდა ხოლმე, ხან ჯერემის. ბოლოს ეს ყველაფერი ყელში ამომივიდა და საწოლთან მდგარ ყუთს მივუახლოვდი. შიგნით უამრავი ხარახურა მეყარა, ბოლოს როგორც იქნა მივაგენი იმას რასაც ვეძებდი, პატარა კოლოფს რომელშიც საძილე აბები მეყარა. ესენი ყოველთვის მშველოდა სწრაფად გადავყაპე და საწოლში დავწექი. დილას გვიან გამეღვიძა საათს დავხედე, სკოლაში დამაგვიანდა, ჯანდაბა გავიფიქრე და სასწრაფოდ წამოვხტი ჩანთაში წიგნები არ დავკირვებივარ ისე ჩავყარე, მალე მოვწესრიგდი და სკოლაში საუზმის გარეშე წავედი. მანქანა გიჟივით მიმყავდა. სკოლის ეზო ცარიელი იყო ამიტომ ნელა გადმოვედი მანქანიდან და სკოლის შენობაში სეირნობით შევედი. დერეფანში რაღაც ქაღალდები იყო გამოკრული, გაკვეთილზე შესვლას აზრი აღარ ჰქონდა ამიტომ წაკითხვა დავიწყე.
| |
|
|
|
| ♫_Ani_♫ | თარიღი: ორშაბათი, 2012-02-27, 7:02 PM | შეტყობინება # 26 |
225
Offline
| Quote (taakoo1012) მაშინვე ჯერემის მივუბრუნდი და სახეში მუშტი დავარტყი. ალბათ კიდევ ვუთავაზებდი ერთიორს, რომ არ დავეჭირე და შევეჩერებინე
ვერ მივხვდისავით 
| |
|
|
|
|
|
|
ისე სწრაფად განვითარდა მოვლენები თავბრუ დამეხვა 
