|
იასსამანი
|
|
|
| nati_cullen | თარიღი: ორშაბათი, 2012-03-26, 1:00 AM | შეტყობინება # 32 |
 400
 Offline | 5 დღის შემდეგ გორთან...
მიწაზე გაწოლილი ბიჭები სიგარეტს ეწეოდნენ მარი კი რას არ ცდილობდა რომ ცოტა გამოფხიზლებულიყო,კიდევ ვერ მოსულიყო გონს,არ ჯეროდა რომ ომში იყო,ნამდვილ ომში,კიდევ ერთი ჭიქა
მიიყუდა არაყით სავსე და გადაკრა,ამითი უკვე ერთი ბოთლი ამოწურეს.ბოლოს სიჩუმე ისევ გიგამ დაარღვია:-როგორ ფიქრობთ რა ხდება?ჩვენ სიგარეტის და არაყის მეტს არაფერს გვაძლევენ,
თითქოს გვეუბნებიან რომ მოგკლან ვერ გაიგებთო,ნამდვილად არ მინდა მთვრალი და დაძინებული მომკლან._როგორც არ უნდა ყოფილიყვნენ უკვე 2 დღის განმავლობაში მოწყვეტილნი იყვნენ
გარესამყაროს,ირგვლი სიწყნარე სუფევდა და მხოლოდ ამითი ხვდებოდნენ რომ დაბომბვა ჯერ არ იყო დაწყებული,არანაირი რადიო,რაცია ან რამე მოწყობილობა,მხოლოდ რამოდენიმე ყუმბარა,
ბლომად არაყი და სიგარეტი და გამოუსადეგარი იარაღი.სპეცნაზმმა 2 დღის წინ დატოვა ამ დანგრეულ შენობაში და მას მერე არავინ გამოჩენილა.ამ ხუთის გარდა შენობაში კიდევ 6 ბიჭი
იცდიდა.ვერცერთი ხვდებოდა რა აზრი ქონდა ტყუილა მათ იქ ყოფნას,მართლაც რომ არაფერს აკეთებდნენ,ეწეოდნენ,თვრებოდნენ,ასე თუ ისე ლაზღანდარობდნენ და ერთმანეთის გართობას
ცდილობდნენ,მარი ხშირად ხედავდა როგორ მოუჭერდა გიგა მის კისერზე დაკიდებულ იასამნის კულონს ხელს და თვალებს ხუჭავდა,ალბათ იხსენებდა როგორ იჯდა იასთან ერთად,მათი მომავალი
სახლის აივანზე და მათ შვილებზე ლაპარაკით იქცევდნენ თავს,ეს ყველაფერი კი კინაღამ გააფუჭა რამოდენიმე თვის წინ დაბრუნებულმა ნიკამ,მთელმა ეზომ იცოდა რომ ნიკას ია ბავშვობიდან
უყვარდა თუმცა იას და გიგას დაშორება ყველასთვის წარმოუდგენელი იყო,სწორედ ამიტომ გაიქცა ნიკა საზღვარგარეთ...ტყუილა ყოფნით დაღლილი გიგა წამოდგა და შენობისკენ წავიდა
-წავალ ერთ ბოთლს კიდე გამოვიტან თორე მარი ჯერ არ წაქცეულა_მარის სახეზე გაეცინა და შენობისკენ გაემართა,ის იყო შიგნით შევიდა რომ ბიჭებმა ვეტმფრენების ხმა გაიგონეს,ყველაზე
პირველი მარი მიხვდა რაც ხდებოდა და სასწრაფოდ ფეხზე წამოხტა:-ჯანდაბა,გიგაააააა,ვაიმე გიგა დაბრუნდი გიგაააააა_ბოლო ხმაზე ყვიროდა მაგრამ მისი აგარავის ესმოდა რადგან არემარე
რამდენიმე ბომბის ერთად აფეთქების გამაყრუებელმა ხმამ დაფარა,მარი რომელიღაცამ მიწაზე გააკრა და ზემოდან დაეფარა ის კი კივილს არ წყვეტდა და გიგას ეძახდა,ბოლოს თითქოს
შესვენებას აკეთებენო ყველაფერი ისევ მიწყნარდა,მხოლოდ 4 ბიჭის ყვირილი ისმოდა მაგრამ ვერცერთმა ვეღარ ამოიღო ხმა როცა მათი დანგრეული ბაზა დაინახეს,შენობა რომელშიც წამის
წინ გიგა შევიდა.ნიკა მარის ვეღარ აკავებდა თითქოს სასმელმა განუმეორებელი ძალა შესძინაო მუშტებს იქნევდა და გაჰკიოდა:-გამიშვი ხო იცი რომ ვერ დამაკავებ,ვაიმე გიგა,ნიკა
გამიშვიი_და ბოლოს განთავისუფლებული ფეხზე წამოხტა_ახლავე დავბრუნდები ბიჭებო.
-მათე არც კი გაბედო,ვერ ხედავ ხმა ისევ ისმის,მოძებნას ვერ მოასწრებ ისევ მობრუნდებიან და კიდევ ერთხელ დაგვბომბავენ_ნიკასაც ათრთოლებოდა ხმა და ჩუმად თითქოსდა ძლივს
ამოთქვამდა სიტყვებს.-შეგიძლიათ წახვიდეთ და არ დამელოდოთ მაგრამ დაიმახსოვრეთ,მე ჩემს ჯარისკაცებს ბრძოლის ველზე მარტო არ ვტოვებ_ამ სიტყვებით წელში მოხრილი რაც შეიძლებოდა
სწრაფად გაემართა შენობის ნანგრევებისკენ როცა კიდევ ერთხელ გაისმა გამაყრუებელი ხმა,არც ამჯერად ესმოდა არავის უკვე 2 მეგობრის დაკარგვით ჭკუიდან გადასული ბიჭების ღრიალი,
თუ როგორ ეძახდნენ ხან მარის,ხან გიგას.ქართული ჯარის მიერ შექმნილი ბაზის თავზე ორი ვეტმფრენი დაფრინავდა და ერთმანეთის მიყოლებით აგდებდა ბომბებს,ვერც კი ხვდებოდნენ რა
მძიმე ცოდვა ჩაიდინეს,ვერ ხედავდნენ როგორ იშენდნენ ხესთან ჩამუხლული ბიჭები თავში ხელს,როგორ გამწარებული ბრდღვინვით ცდილობდნენ მიწის აღებას მუჭებით,სასოწარკვეთილების
ყვირილი და ძახილი უკვე შესაბრალის კრუსუნში გადაეზარდათ მაგრამ ვერ იჯერებდნენ რომ უკვე ორი დაკარგეს,ორი სიცოცხლე,ყველაზე ძვირფასი ორი სიცოცხლე...
პირველი ნიკოლოზი მოვიდა გონს და ჩაილაპარაკა:-ვერ დავიჯერებ,მე არ მჯერა,ცოცხლები იქნებიან,უნდა შევამოწმოთ_გიორგის თავის დაქნევა და ნიკას ნანგრევებისკენ გაქცევა ერთი იყო,
10 წუთი ელოდეს ნიკას,მიწიანი ხელებით იწმენდნენ სახიდან ცრემლებს და ღმერთს ევედრებოდნენ რომ მარი და გიგა დაეფარა და გადაერჩინა.ბოლოს ნიკაც გამოჩნდა,არავინ აცალა ბოლომდე
მოსვლა ისე მივარდნენ და ამბავი კითხეს,ნიკამ კი ხმის ამოუღებლად გამოსწია წინ მუჭი და გაშალა,ნანახით შეძრწუნებული ბიჭები ჩაიმუხლნენ და თავი ხელებში ჩარგეს,ნიკას
ხელის გულზე გიგას კულონის,იასამნების კონის მხოლოდ ნატეხი ედო...
შეტყობინება შეასწორა nati_cullen - ორშაბათი, 2012-03-26, 1:03 AM | |
|
|
|
|
|
|
| nati_cullen | თარიღი: ორშაბათი, 2012-03-26, 4:47 PM | შეტყობინება # 37 | |
400
Offline
| გონზე მაშინაც ვერ მოვიდნენ როცა თავზე სპეცნაზმის ერთ-ერთი წარმომადგენელი დაადგათ,ჰკიტხა როგორ ხართო რომ სასწრაფოდ უნდა წასულიყვნენ თორემ მეორედ როდის დაბომბავდნენ
იმ ადგილს არ იცოდნენ,როცა ჯარისკაცი მიხვდა რომ არცერთი განძრევას არ აპირებდა,ბიჭებს დაუძახა სასწრაფოდ მანქანაში აეყვანათ რადგან დრო არ ქონდათ,სამი ჯარისკაცი გადმოვიდა
მანქანიდან რომელთაც წინ საშინელი სურათი დახვდათ,ერთერთ მათგანს ხელში რაგაც ჩაებღუჯა და წინ და უკან ირწეოდა,როგორც გაიგეს ტიტე ერქვა,მეორე ნიკოლოზი ხესთან მიმჯდარიყო
და სიცარიელეს უყურებდა,მესამე კი,მესამე ვერ გაიგეს რას აკეთებდა ხან თავში ირტყამდა მუჭებს და ხანაც მიწას უშენდა,გაკვირვებულმა ჯარისკაებმა ძლივს ჩასვეს სამივე მანქანაში
უახლოესი საავადმყოფოსკენ მიმავალ გზას დაადგნენ...
(მარი)
არ ვიცოდი ირგვლივ რა ხდებოდა,საშინელი ხმაური,დამწვრის სუნი,ყვირილი,ყველაფერი ერთმანეთში იყო არეული და სულ მაბნევდა,თუ დაბომბვისას მოვკვდი მაშინ ჯოჯოხეთში უნდა
ვყოფილიყავი რადგან საზიზღარი შეგრძნება მქონდა,ბოლოს როგორღაც მოვიფიქრე და თვალების გახელა გადავწყვიტე.ცა დავინახე,ისეთი მშვენიერი და ლამაზი იყო თითქოს არაფერი მომხდარიყო
სხეულს ვერ ვგრძნობდი და შიშმა შემიპყრო როცა მივხვდი რომ უკვე თითების ამოძრავება შემეძლო,რატომღაც მარჯვენა ფეხს მუხლის ქვემოთ ვერ ვგრძნობდი,ჯანდაბა,ნეტა რა ხდებოდა
ან საერთოდ სად ვიყავი...უცებ ყველაფერი გამახსენდა,გამახსენდა სადაც ვიყავი რაც მოხდა და რატომაც ვიყავი,ისე სწრაფად წამოვჯექი თავბრუდამეხვა მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია
რადგან ისეთ რაღაცას შევხედე შეძრწუნებულმა წამოვიყვირე,აი თურმე რატომ ვერ ვგრძნობდი ფეხს...მუხლიდან კოჭამდე საოცრად დიდი და ღრმა ჭრილობა მქონდა თუმცა არ დავეძებდი როგორმე
უნდა წამომვდგაიყავი და ის უნდა გამეკეთებინა რისთვისაც ნანგრევებში შემოვედი,როგორღაც წამოვდექი და დასაყრდნობად ჯოხის პოვნა არ გამჭირვებია მაგრამ თურმე ყველაზე საშინელი
სანახაობა წინ მელოდა,ბიჭები რომლებიც შენობაში იყვნენ ნაფლეთებად ქცეულიყვნენ,სადაც არ უნდა გამეხედა ყველგან ადამიანის ნაწილები ეყარა,ასეთი საშინელება ჯერ არ მენახა,
ცოტაც და გული ამერეოდა,თავს ვეღარ ვიკავებდი როცა დამტვრეული მაგიდის ქვემოდან ხმა მომესმა,ხმა რომელიც მეძახდა,ღმერთო რა ნაცნობი ხმა იყო...
-გიგაააა_სიხარულისგან წამოვიკივლე და მაშინვე მაგიდას ვეცი რომ როგორმე იქედან გამომეთრია,ფეხმა მაშინვე შემახსენა თავი თუმცა მისთვის არ მეცალა,გიგა ჩემზე მეტად დასჰავებულიყო
-არა ყოჩაღ მე რა,ალბათ გაგახსენდა პირველ გაკვეთილზე როცა ვყვებოდი,მიწისძვრის ან რაიმე კატასტროფის დროს მაგიდის ქვეშ უნდა შეძვრეთქო,ხედავ გადაგარჩინა_შემდეგ კი ვითომ
ჩავფიქრდი ნიკაპზე თით მიდებულმა განვაგრძე_რაღაც არ მახსოვს მაქ დაბობმვა მეხსენებინოს თუმცა არაუშავს_ხელი ჩავიქნიე და მის წამოსაყენებლად დავიხარე,ნეტავ არ შემეხედა,
ადგილ ადგილ კანი სულ დაგლეჯილი ქონდა,ყველაზე საშინელი კი თეძოს თავზე დიდი და ღრმა ჭრილობა იყო საიდანაც სისხლი ჯერ კიდევ ჟონავდა.-წამო სწრაფად რამე უნდა ვიღონოთ თორემ აქ
თუ დავრჩით დიდი დღე არ გვიწერია_შეცბუნებულმა ჩავილაპარაკე და ერთმანეთს გვერდით ამოვუდექით,საშინლად ნელა მივდიოდით მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა,როგორმე ვინმესთვის ხმა უნდა
მიგვეწვდინა,თუმცა კიდევ ერთი გართულება შეგვექმნა როცა ხესთან მისულებს აღარავინ დაგვხვდა...
| |
|
|
| DreaMy | თარიღი: ორშაბათი, 2012-03-26, 4:47 PM | შეტყობინება # 38 |
![]( "DreaMy") 3> HeadLess HorseMan <3
700
Offline
| mexuTe Tavs gadavxede da chemi shenishvna gagitvaliswinebia. kaia 
Tore ara ToreM . xoda kidev. მარის სახეზე გაეცინა. mgoni "saxeze" zedmetia :O
შეტყობინება შეასწორა DreaMy - ორშაბათი, 2012-03-26, 4:48 PM | |
|
|
|
| DreaMy | თარიღი: ორშაბათი, 2012-03-26, 4:49 PM | შეტყობინება # 40 |
![]( "DreaMy") 3> HeadLess HorseMan <3
700
Offline
| განთავისუფლებული არა გათავისუფლებული
Tore ara ToreM . xoda kidev. მარის სახეზე გაეცინა. mgoni "saxeze" zedmetia :O.
eseni
შეტყობინება შეასწორა DreaMy - ორშაბათი, 2012-03-26, 4:49 PM | |
|
|
|
| DreaMy | თარიღი: ორშაბათი, 2012-03-26, 4:50 PM | შეტყობინება # 42 |
![]( "DreaMy") 3> HeadLess HorseMan <3
700
Offline
| nati_cullen, chemtvis sul ar aqvs mnishvneloba kargs davwer tu cuds. ise mirchevnia kargi davwero, roca iqneba.
| |
|
|
|
| DreaMy | თარიღი: ორშაბათი, 2012-03-26, 6:53 PM | შეტყობინება # 44 |
![]( "DreaMy") 3> HeadLess HorseMan <3
700
Offline
| nati_cullen, me rac dagiwere shefaseba araa? shefaseba shemtxvevit mxolod "vaivai ra kargia" xom araa. jobia simartles tvalebshi chaxedo. xoda kide erti shekitxva 18 wlis xarT?
| |
|
|
|
