ახალი ამბავი

სიხარული და ბედნიერება თუ მწუხარება

ღმერთო ჩემი ედვარდი კომაშია მე კი აქ ასე უზრუნველად ვზივარ...თუ ვწევარ? თვალები გავახილე და თავი წამოვწიე სადღაც ვიწექი თეთრ ოთახში. აჰა მგონი ისევ სავადმყოფოში ვარ.. ცრემლები არ წყდებოდა და თავისით მოდიოდა . აი ამ წუთას მჭირდებოდა ვიღაც ვინც მხარში ამომიდგებოდა.. მეგობარი დაქალი დედა.. ოო ედვარდ .. მერამდენჯერ უნდა გაგვწიროს ღმერთმა.. ვიწექი და წამოდგომას არ ვჩქარობდი. არც მეჩქარებოდა ტირილს და ხვვნეშას აქაც შევძლებდი, თან ედვარდსაც დაველოდებოდი გინდ სამარადისოდ.. ოღონდ მისი თვალები ისევ ვიხილო და რას აღარ გავიღებდი. უცბათ კარი გაიღო და სამი გოგონა შემოვიდა.. მე თავი დავხარე , მეგონა ისევ ექთნები იქნებოდნენ და მათი ლაყბობის მოსმენის თავი ნამდვილად არ მქონდა.. უცბათ დაიძახეს ბელა სამივემ ერთად . სამივეს ხმა მეცნო.. და ხმამაღლა ჩავილაპარაკე.. – აი რაც მინდოდა ახლა,ყველაზე მეტად. ელის,ჯეს, ჯეინ.. ოო თქვენ ჩამოხვედით აქ ხართ.. ჩემსკენ წამოვიდნენ და სამივე ერთდროულად ჩამეხუტა.. - ფრთხილად არ დამახჩოთ... დავიყვირე მე..
-თქვენ აქ რა გინდათ?
-ედვარდის ამბავი გავიგეთ , უცბათ შენ გაგვახსენდი მარტო არ დაგტოვეთ და ჩამოვედით .. უკვე აქ ვართ და ბელა ყველაფერი კარგად იქნება.. სამივე გპირდებით..
-თქვენ არ იცით როგორ გამახარეთ.. .. ძალიან მჭირდებოდით ამ წუთას.. აღარაფერი აღარ მახსოვს მგონი გული წამივიდა არა? .
- ხო ექიმმა გვითხრა ბოდიში ამ სიტყვისთვის გული აერიაო და გულიც წაუვიდაო.
-რაო? მე რომ არაფერი არ მახსოვს მართლა ესე ცუდად ვიყავი?
-ხო ასე იყავი.
-ბელა იცოდე გამოკვლევები უნდა ჩაიტარო აუცილებლად ბარემ აქ ვართ..
-არა ჯერ ედვარდის ამბავი უნდა გავიგო..
-კარგი ბელა მაგრამ შემდეგ აუცილებლად გაიკეთებ გამოკვლევებს. ეს აუცილებელია..
-კარგით , კარგით
წამოვხტი და კარებისკენ გავემართე სამივენი გამომყვნენ...
ზუსტად ექიმიც მოვიდა.
-გამარჯობა ექიმო , როგორ არის ედვარდი ისევ კომაშია? მე ისევ მწუხარებით ავსავსემ ვკითხე.
-მწუხვარ მაგრამ მის კომიდან გამოყვანას ვერ ვახერხებთ..
- მაგრამ მაინც როდის შეიძლება რომ გამოვიდეს კომიდან? ჰკითხა ელისმა
- არ ვიცით კომა არის გაურკვევლობა. შეიძლება ერთ საათში, 1 თვეში 1 წელიწადში.. ეს გაურკვეველია..
ამის თქმაზე კვნესა ამომხდა. და ისევ დავბრუნდი სკამისაკენ ჩამოვჯექი. ელისი და ჯესი ისევ ექიმს ელაპარაკებოდნენ ჩემთან ჯეინი მოვიდა და ჩამომიჯდა..
-ბელა მე ასეთს ვერ გიყურებ , სად გაქრა ის გოგო რომელიც მუდმივად იღიმოდა და ერთი ცრემლიც არ ჩამოუვარდებოდა ხოლმე , ცხოვრება გრძელდება ...
- ჩემთვის ცხოვრება არ გრძელდება სანამ ედვარდი კომაშია.
- ასე ნუ ამბობ გთხოვ ..
-არა ეს ასეა. და გთხოვ ამ თემაზე მეტს ნუ დამელაპარაკები.
-კარგი მაგრამ....
-გთხოვ შეწყვიტე..

1 თვის შემდეგ

1 თვე გავიდა მაგრამ ედვარდის ხმა სახე ისევ არ მენახა და გამეგონა.. მე მუდმივად ცუდად ვიყავი .. სულიერადაც და ფიზიკურადაც სულ გული მიმდიოდა.. და ცუდად ვხდებოდი.. ჯეინს ჯეს და ელს არ ვუჯერებდი და ანალიზებს არ ვიკეთებდი.. მაგრამ როგორც იქნა გავიკეთე დღეს უკვე უნდა გამეგო რა მჭირდა..
ედვარდი , ედვარდი და ისევ ედვარდი ღმერთო გევედრები ყველაფერი კარგად დამთავრდეს..
ყოველი დილა იწყებოდა ასე ‘’ მწუხვარ მაგრამ ედვარდი კომაშია’’ ეს უკვე აუტანელია... აღარ ვიცი რა ვქნა.. ჯეინს ჯეს და ელის სურდათ ჩემი გამხნევება და აზზრზე მოყვანა მაგრამ არ გამოსდიოდათ.. მე მაინც ისევ ისე ვიყავი.. ედვარდის გარეშე ჩემს ცხოვრებას აზრი აღარ აქვს.. ჯეინი ჯესი ელისი სულ თავს დამტრიალებდნენ. რადგან იმდენად ხშირად ვხდებოდი ცუდად რომ გამორიცხული არ იყო რომ მაშინაც წავქცეულიყავი.. ანალიზების პასუხი სულ არ მადარდებდა .. მხოლოდ ედვარდზე ვფიქრობდი ნეტა ახლა როგორ არის? რას გრძნობს... უკვე მივხვდი რომ უიმისოდ ძალიან მიჭირდა არსებობა , საკვების მიღება.. დილით უიმისოთ გაღვიძება.. მე იმედს არასდროს არ ვკარგავდი და ასეც ვფიქრობდი რომ ეს სწორი ნაბიჯი იყო.. ჯეინი და ჯესი ჩემს ანალიზებზე უფრო ნერვიულობდნენ. მაგრამ ელისი აღარაავის აღარ ახსოვდა.. ყველა ჩემზე იყო გადმორთული.. არადა ელისი ედვარდის დაა და მასაც სჭირდება გამხნევება.. ეს უნამუსობაა თითქოს სამყარო მარტო ჩემს გარშემო ტრიალებს.. ელისი ელისი ხომ ძალიან ცოდოა.. ამიერიდან შევეცდები რომ ელისს ამოვუდგე მხარში და ერთად ვიბრძოლოთ.. უკვე 5 საათი ხდებოდა ჩემი ანალიზების გაგების დრო დადგა.. ჯეინი და ჯესი უცბათ გამოქანდნენ და შემიყვანეს ექიმთან .. მათ ჩემზე მეტად აინტერესებდათ ანალიზების პასუხი.. ელის ხელი დავავლე მარტო არ დავტოვე და ისიც შევიყვანე კაბინეტში...
-ექიმო სწრაფათ , გარკვევით დააა რაც შეიძლება მალე გვითხარით რა ხდება ! არ დაგვიმალოთ არაფერი.. - უთხრა ექიმს ჯესიმ მის ნათქვამზე მე შემრცხხვა.
რაც შეეხება ექიმს რაღაც იდუმალი ღიმილი ჰქონდა გადაფენილი სახეზე მგონი ცუდი არაფერი არ უნდა ყოფილიყო.
-გთხოვთ დაწყნარდეთ - უპასუხა ექიმმა როუზმა არაფერი საშიში არ არის პირიქით სასიამოვნო ამბავი მაქვს.. სასიამოვნო არა ძალიან სასიამოვნო ..
-ვაიმე ექიმო დროზე გვითხარით .. ჯესიმ და ჯენიმ ორივემ ერთად მიაძახა...
-კარგით მაშინ გეტყვით ბელა მალე შენ დედა გახდები ნაყოფი უკვე 1 თვისაა ამიტომაც იყავი ცუდად..
-ო ღმერთო ჩემო .. სამივემ ელისმა ჯენიმ და ჯესიმ წამოიძახეს მე ხმა ჩამივარდა თვალებიდან ერთდროულად ცრემლები და ნაპერწკლები ცვიოდა...
-რა ექიმო? ძლივსღა ამოვილუღლუღე
-დიახ თქვენ დედა გახდებით გილოცავთ ...
ბედნიერებისგან არ ვიცოდი რა მექნა მეტირა თუ მეკივლა... სამივე მომვარდა და გადამეხვია..
-ბელ გილოცავთ .. რა მაგარიააააა !! მალე პატარა ბავშვიი გვეყოლება ურაა.. !
-მადლობთ ..
-მემემე რაღაცას ვლუღლუღებდი .. სიტყვებით ვერ ავღწერდი ჩემს ბედნიერებას..
-მაგრამ ედვარდი !!-წამოვიყვირე წამსკდა ცრემლები და გავვარდი უმისამირთოთ ქუჩაში..